Τα πρώτα τραγούδια του Διονύση πάνε για τα Σάββατα του Φεβρουαρίου στο «Gazarte» (η πρεμιέρα μεταφέρεται στις 11/2 εξαιτίας εποχικών ιώσεων δύο εκ των συντελεστών ). Ένα απολαυστικό πρόγραμμα με αναφορές σε μια καθοριστική για την Ελλάδα εποχή, με τραγούδια που διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική προσωπικότητα του ίδιου του Σαββόπουλου αλλά και ολόκληρες γενιές, όπως και τη σύγχρονη τραγουδοποιία μας.
Έχει ξεκινήσει από πέρυσι μια ιδιαίτερα δημιουργική και fruitful περίοδος για τον Διονύση Σαββόπουλο. Αρχής γενομένης από τη συνεργασία του με την Ελένη Βιτάλη στην παράσταση «Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα» στο «Κύτταρο», η οποία πήγαινε μόνο για λίγες παραστάσεις, αλλά τελικά κράτησε μήνες –από τα Χριστούγεννα μέχρι τις σαρακοστές, που τραγουδάει χαρακτηριστικά κι ο Διονύσης– και κορυφώθηκε τον Σεπτέμβριο στο Ηρώδειο, αφού πρώτα είχε ταξιδέψει σε Ελλάδα και Κύπρο, αλλά και με τα δυνατά ομώνυμα live άλμπουμ και DVD. Συνεχίστηκε με δύο ιδιαίτερες, πιο unplugged παραστάσεις όταν άνοιξε η σεζόν στο «Gazarte», τις οποίες απολαύσαμε απίστευτα όλοι οι τυχεροί που τις παρακολουθήσαμε.
Και ακολούθησε η ιδιαίτερη αναδρομή του στο «Φορτηγό» (1966 ) και στην εποχή του, η οποία διαμόρφωσε τη σύγχρονη ελληνική τραγουδοποιία και αποτέλεσε ξεχωριστή «σχολή» για τη μουσική μας παράδοση. Ύστερα από μια σειρά sold out παραστάσεων στον Παρνασσό –έγιναν κι εκεί επαναληπτικά events λόγω της πολύ αυξημένης ζήτησης–, τώρα το «Φορτηγό» συνεχίζει τη διαδρομή του στο «Gazarte» από αυτό το Σάββατο 4/2 και για όλα τα Σάββατα του Φεβρουαρίου. Ο Σαββόπουλος έχει μαζί του ένα ιδιαίτερο minimal σχήμα που απαρτίζουν οι πολύ ενδιαφέροντες νέοι μουσικοί, τραγουδοποιοί και τραγουδιστές Κατερίνα Πολέμη, Εύη Μάζη (παίζει επιπλέον φλάουτο και πιάνο ) και Θέμος Σκανδάμης καθώς και οι βιρτουόζοι συνεργάτες του Γιώτης Κιουρτσόγλου (μπάσο ) και Δημήτρης Λάππας (κιθάρα ).
Φυσικά, αυτό το πρόγραμμα δεν έχει σχέση μόνο με τη νοσταλγία και τα σχετικά – πώς θα μπορούσε ο Διονύσης να κάνει κάτι τέτοιο, που μόνο βαρεμάρα και πλήξη θα προκαλούσε; Αντίθετα, δεν υπάρχει στιγμή που να μην είναι updated και να μην αναφέρεται και να αφορά τους σύγχρονους καιρούς και τους σύγχρονους ανθρώπους. Σε μια συζήτησή μας στα πεταχτά τού ανέφερα ότι το «Φορτηγό» φέρνει στα δικά μας την παράδοση του hobo που γνωρίζουμε κυρίως από το αμερικάνικο folk τραγούδι και καλλιτέχνες όπως ο Woody Guthrie και ο Bob Dylan, οι οποίοι διαμόρφωσαν μια σημαντική πλευρά του rock ιδίως των ’60s. Συμφώνησε, αλλά βιάστηκε να προσθέσει στην ίδια παράδοση και τον Μάρκο Βαμβακάρη!
Κύρια χαρακτηριστικά αυτού του προγράμματος (τα 20 τραγούδια του «Φορτηγού» αλλά και τα κομμάτια που έκοψε η λογοκρισία της Χούντας και βγήκαν σχεδόν μία δεκαετία αργότερα στο «10 χρόνια κομμάτια» ) είναι η πάντα γοητευτική αφήγηση του Διονύση που εντάσσει ενδιαφέρουσες αναφορές στην παιδική ηλικία, την εφηβεία και την πρώτη νεότητά του, όπως και το γεγονός ότι τα κομμάτια έχουν διαμορφωθεί από τους τωρινούς συνεργάτες του, οι οποίοι πρόσθεσαν ουσιαστικά και καίρια καλλιτεχνικά στοιχεία δικά τους, παρότι μπορεί να μην έχουν ζήσει εκείνη την εποχή, πράγμα στο οποίο ο Διονύσης ήταν πάντα εξπέρ! Έτσι, όπως προείπα, δεν υπάρχει κομμάτι που να μην ενέχει στοιχεία έκπληξης και μουσικής φρεσκάδας, με συνέπεια να αφορά άμεσα όχι μόνο τους «νοσταλγούς» της εποχής αλλά και τους σύγχρονους μουσικόφιλους.
Πηγή : Αθηνόραμα
