Η Μεσημβρία-Ζώνη, αποικία της Σαμοθράκης στα τέλη του 7ου αι. π.Χ., αρχικά εξυπηρετούσε τις ανάγκες της μητρόπολης σε αγροτικά προϊόντα και την εμπορική επικοινωνία με τα θρακικά φύλα της ενδοχώρας. Όμως ο αρχικός αγροτικός χαρακτήρας της πέρασε σχετικά νωρίς – ήδη από τον 6ο αι. π.Χ. – σε δεύτερη μοίρα, καθώς οι εμπορικές συναλλαγές και η θαλάσσια διακίνηση αγαθών αποδείχτηκαν ιδιαίτερα ασφαλείς και επικερδείς. Έτσι η πόλη εξελίχτηκε γρήγορα σε σημαντικό εμπορικό κέντρο και γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη κατά τον 5ο και 4ο αι. π.Χ.
Την οικονομική ευρωστία της πόλης φανερώνει και το ποσό των δύο ταλάντων που καθορίστηκε για την εισφορά στο ταμείο της Α΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας. Όμως η διείσδυση της αθηναϊκής δύναμης στην περιοχή, η επιβολή στις αποικίες της Σαμοθράκης ενός μάλλον δυσβάστακτου φόρου, καθώς και πιθανόν και γεγονότα για τα οποία λείπουν εντελώς γραπτές ιστορικές μαρτυρίες, οδήγησαν βαθμιαία στη παρακμή της.
Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες ο Αίσωπος, ο μεγάλος μυθοπλάστης της αρχαιότητας είχε καταγωγή από την πόλη αυτή. Στον αρχαιολογικό χώρο της Μεσημβρίας υπάρχουν απομεινάρια του Ιερού της Δήμητρας και του Ναού του Απόλλωνα. Στη δυτική πλευρά εκτεινόταν το κυρίως μέρος της πόλης, όπου ανάμεσα στα άλλα κτίσματα υπάρχουν δύο δημόσια κτίρια, αλλά και ένας εντυπωσιακός χώρος όπου φυλάσσονταν δεκάδες παραδοσιακά πιθάρια.
Πηγή: Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας, Θράκης