Η πατάτα είναι από τα φυτά που έφεραν οι Ισπανοί τον 15ο μ.Χ. αιώνα στην Ευρώπη από το Περού του Νέου Κόσμου. Σταδιακά η καλλιέργειά της διαδόθηκε και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και γρήγορα αποτέλεσε το διατροφικό αποκούμπι της ευρωπαϊκής φτωχολογιάς, τον καιρό που το σιτάρι για το ψωμί απαιτούσε εύφορα εδάφη, εκτεταμένες πεδιάδες και μεγάλα ζώα για το όργωμά τους. Αυτά τα κατείχαν κατά κύριο λόγο οι αριστοκράτες και οι άρχουσες τάξεις. Τουναντίον, η πατάτα που ευδοκιμούσε σε κάθε είδους έδαφος (επικλινές, φτωχό, πετρώδες), ήταν ιδανική και για οικογενειακή καλλιέργεια και έτσι οι αγροτικοί πληθυσμοί που λιμοκτονούσαν βρήκαν στην πατάτα μια νέα εύγευστη και θρεπτική τροφή.
Aν και η καλλιέργεια της πατάτας, σύμφωνα με πληροφορίες, άρχισε στη Νάξο από τα τέλη του 18ου αιώνα, μόνο στα 1830 η καλλιέργειά της πήρε μεγάλη εξάπλωση στην πεδινή Νάξο και αποτέλεσε ένα από τα βασικότερα προϊόντα του νησιού, συμβάλλοντας στην οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία των αγροτών.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr