Ο Άρης Μπινιάρης είναι αποφασισμένος να μας συνεπάρει με την ένταση και τον παλμό της βακχικής λατρείας, ποτίζοντας τη σκηνή με πάθος, έκσταση, κρασί, ροκ, μουσική – και με έναν θίασο που θα ζήλευαν πολλοί: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Λούλης, Γιώργος Γάλλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Εύα Σαουλίδου κ.ά. Διαβάστε τι είπε στη Μαρία Κρύου για τις ηλεκτρισμένες «Βάκχες» του Ευριπίδη που έρχονται στη Στέγη
του Ιδρύματος Ωνάση από τις 21/3.
Η ανάγνωση που προτείνεις για τις «Βάκχες» έχει κοινά με εκείνη που παρουσίασες το 2010;
Στην προηγούμενη διασκευή εστιάσαμε στην αρχαιομετρική ρυθμολογία των κειμένων και στο θεολογικό στοιχείο, ενώ τώρα κάνουμε κάτι τελείως διαφορετικό. Εστιάζουμε στη δυναμική της κίνησης, της φωνής, της αναπνοής, του ηθοποιού-περφόρμερ, στην αναπαράσταση και τη μουσική. Βασιστήκαμε στην εξαιρετική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά και πολύ προσεκτικά αφαιρέσαμε τα ονόματα των ηρώων, οποιαδήποτε αναφορά υπάρχει σε τοπικό προσδιορισμό –ακούγεται μόνο ο Κιθαιρώνας–, στον Διόνυσο και στη βακχεία.
Διατηρήσαμε τα σύμβολα αυτών των εννοιών. Δηλαδή βλέπουμε έναν μάντη να πηγαίνει στον βασιλιά μιας πόλης για να τον προειδοποιήσει κι εκείνος δεν δέχεται ό,τι δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει. Δεν δέχεται το νέο θεό που επαναφέρει τη ζωογόνο ορμή των αισθήσεων και, εκπροσωπώντας ένα κλειστό κύκλωμα που φοβάται το ξένο, αντιστέκεται και στο τέλος διαμελίζεται. Εκφράζουμε μια θέση: ο Διόνυσος είναι παλιός θεός, ισάξιος των υπολοίπων, και αυτό που φέρει έρχεται σαν ενθύμηση γιατί τον έχουμε απεμπολήσει.
Με φόβο προς το ξένο δεν ζει και ο σύγχρονος Ευρωπαίος;
Φοβάσαι όταν έρχεται κάτι και σου γκρεμίζει όλα όσα έχεις τακτοποιημένα στο μυαλό σου. Αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνεις δογματικός; Και όταν ερωτεύεσαι φοβάσαι, όμως νιώθεις ζωντανός. Οι «Βάκχες» είναι σαν τον έρωτα. Ο έρωτας σε φέρνει σε επαφή με τα πολύ πρωταρχικά, αρκεί να είσαι ανοιχτός να δημιουργήσεις σχέσεις. Πρέπει να ζεις το σύνολο των πραγμάτων, το σύνολο των συναισθηματικών σου καταστάσεων και όχι κάποια κομμάτια. Αυτό θα σε οδηγήσει στον αυτοπροσδιορισμό μέσα στην κοινωνία.
Το να καταστέλλεις μέσω της βίας αυτό που δεν αναγνωρίζεις, εκ πρώτης, δεν οδηγεί πουθενά και δυστυχώς αυτό κάνουμε σήμερα. Παρατηρώ ότι κυριαρχεί ένας δογματισμός σήμερα, που μπορεί να σε απομονώσει και να μη σου επιτρέψει την ανοιχτή συνδιαλλαγή. Σε προσωπικό επίπεδο, αλλά κι όταν καταπιάνομαι με μια παράσταση, ξεκινώ να ψάχνω τα πράγματα από το εσωτερικό πεδίο, διότι πιστεύω πως μέσα από αυτό έρχεται η προβληματική σε σχέση με την κοινωνία. Ας δούμε πρώτα τι υπάρχει μέσα μας και αυτό ας γίνει το φίλτρο για να λειτουργήσουμε στην κοινωνία.
Σύμφωνα με μελετητές, η οργιαστική λατρεία του Διονύσου έχει καταβολές από τη Μικρά Ασία και τη Θράκη. Χρησιμοποίησες μουσικά μοτίβα από αυτές τις περιοχές για την παράσταση;
Βρήκαμε τη ροκ διάθεση, την ηλεκτρική εκδοχή μουσικών δρόμων από την Ανατολή. Η παράσταση είναι ροκ, υπάρχουν ηλεκτρισμός και μεταμορφώσεις.
Η μουσική κυριαρχεί επί του λόγου;
Ο λόγος και η μουσική συμπλέουν. Σε όλες τις παραστάσεις μου αυτό που προσπαθώ να κάνω με τη μουσική είναι η εξωτερίκευση των πληροφοριών και των νοημάτων του έργου, του εσωτερικού παλμού. Η δραματουργία είναι αυτή που ορίζει τι θα υπάρχει μουσικά και πού. Ιδιαίτερα εδώ θέλησα να δω πώς το μουσικό, ηχητικό, τροπικό περιβάλλον επιδρά στο σώμα και πώς μέσα από αυτό έρχεται ο ρόλος.
Συνεργάζεσαι για δεύτερη φορά με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Στοχεύεις σε σταθερές συνεργασίες;
Ναι. Με τους μουσικούς που παίζουν ζωντανά, τον Βίκτωρα Κουλουμπή και τον Πάνο Σαρδέλη, φτιάξαμε την τελευταία εκδοχή του «Θείου τραγιού» και του «’21», έχουμε βρει κοινό κώδικα και θα συνεχίσουμε να κάνουμε πράγματα μαζί. Με τους ηθοποιούς, τον Γιώργο Γάλλο, την Άννα Καλαϊτζίδου, την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, τον Χρήστο Λούλη, την Αμάλια Μπένετ, την Εύη Σαουλίδου, τον Κωνσταντίνο Σεβδαλή, τον Ονησίφορο Ονησιφόρου και τον Χάρη Χαραλάμπους, ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ σε αυτήν τη δουλειά. Έχουν δύναμη πάνω στη σκηνή και όλη την ώρα βρίσκονται σε κίνηση.
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα
Δημιουργία και Ψυχαγωγία στο ΘΕΑΤΡΟ για τουριστικά groups
Τι βλέπουν οι τουρίστες όταν έρχονται στην Ελλάδα;
Ποια πλευρά της γνωρίζουν και τι παίρνουν μαζί τους σαν ανάμνηση;
Μόνο αρχαία μνημεία ενός πολιτισμού που ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα πια;
Μια τεράστια μυθολογία, παράδοση και ιστορία;
Και η γνωριμία τους με τη σύγχρονη Ελληνική δημιουργία ποια είναι;
Ένα θέατρο έχει εκπονήσει ένα ολόκληρο πρόγραμμα ειδικά για τα τουριστικά group (σπουδαστικά και όχι μόνο) που περιλαμβάνει παραστάσεις, workshop κατασκευών, ηθοποιίας, με την πλήρη συμμετοχή των επισκεπτών, με ομιλίες και συζητήσεις με τους ηθοποιούς και το προσφέρει στα Τουριστικά γραφεία και Agencies που αναζητούν μια πιο ποιοτική ξενάγηση για τα group τους.
Είναι το θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ, που δημιούργησε και παρουσιάζει οργανωμένα event είτε στις δικές του θεατρικές εγκαταστάσεις είτε αλλού (Ξενοδοχεία, εντός και εκτός Αθηνών) στο κτήριο του δημιουργικά και πρωτότυπα events, σε μέρες και ώρες που ορίζονται από τα τουριστικά γραφεία, σύμφωνα με το πρόγραμμα ξεναγήσεων του group.
Τα event αυτά (παραστάσεις, workshop κλπ) γίνονται εξ ολοκλήρου στα Αγγλικά ή Γαλλικά.
Με επίκεντρο την παράσταση «ΑΤΡΕΙΔΕΣ/ΑΡΧΑΙΟ ΠΑΘΟΣ»,(ολόκληρη στα αγγλικά), διοργανώνονται workshops (κατασκευής μάσκας, υποκριτικής κ.α) που καταλήγουν σε μικρές παραστάσεις πάνω στη σκηνή, με τη συμμετοχή του κοινού και των ηθοποιών. Τα αποτελέσματα είναι καταπληκτικά. Το group φεύγει κατενθουσιασμένο, διότι βρέθηκε σε μια φιλόξενη ζεστή ατμόσφαιρα, είδε μία παράσταση υψηλού επιπέδου, συμμετείχε σε ένα δημιουργικό συμβάν όπου γνώρισε Έλληνες καλλιτέχνες, μίλησε μαζί τους για τον Ελληνικό πολιτισμό, το θέατρο και την μυθολογία, κατασκεύασε με τα ίδια του τα χέρια κάτι και το πήρε μαζί του στην χώρα του.
Η παράσταση ΑΤΡΕΙΔΕΣ/ Αρχαίο Πάθος είναι μια θεαματική σύνθεση από κορυφαίες σκηνές και των τριών τραγικών μας, που συνθέτουν όλη την ιστορία του οίκου των Ατρειδών. Η σύγχρονη σκηνοθετική οπτική, η χρήση video σε γιγαντοοθόνες, η πρωτότυπη μουσική, το παίξιμο των ηθοποιών, καθιστούν τη θεατρική εμπειρία μοναδική. Γεμάτη δυνατές συγκρούσεις, η παράσταση, με ταχείς ρυθμούς, δεν κουράζει τους θεατές και κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον τους. (Διάρκεια: 1 ώρα)
Ξεκινώντας από την θυσία της Ιφιγένειας , μέχρι την αθώωση του Ορέστη και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας.
Τα Workshops
- Κατασκευή Μάσκας: με απλά υλικά, το κοινό κατασκευάζει μία μάσκα με την καθοδήγηση εξειδικευμένου επαγγελματία ενδυματολόγου
- Υποκριτική και θεατρικός αυτοσχεδιασμός: Σαν ένα συμμετοχικό παιχνίδι με την καθοδήγηση επαγγελματία σκηνοθέτη και ηθοποιών, στήνεται πάνω στη σκηνή ένα δρώμενο, όπου οι θεατές μπαίνουν στη διαδικασία «ερμηνείας» ενός ρόλου, παίζοντας και διασκεδάζοντας.
- Tailor made workshops: Ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε group σε συνεννόηση με το Τουριστικό γραφείο και του καθηγητές (στην περίπτωση των σπουδαστικών group) το θέατρο δημιουργεί ενδιαφέροντα projects, πάνω σε πολλά θέματα
Επικοινωνήστε μαζί μας και ζητήστε το πλήρες λεπτομερειακό πρόγραμμα, παραστάσεων και σεμιναρίων. Το θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ είναι στη διάθεσή σας να συζητήσει το δικό σας ιδιαίτερο πρόγραμμα και τις απαιτήσεις του κάθε group ξεχωριστά.
ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ
Κεφαλληνίας 17,Κυψέλη
τηλ. 2108656004
www.topos–allou.gr
https://www.facebook.com/ToposAllouAeroplio/
Equitrek Attica
Είμαστε μια ελληνική επιχείρηση που ασχολείται με την ελεύθερη ιππασία, τον ιππικό τουρισμό και την αναψυχή. Θα βρείτε τη κύρια βάση μας μόνο μία ώρα έξω από την πόλη της Αθήνας στην ιστορική περιοχή του Μαραθώνα Αττικής.... διαβάστε περισσότερα
Θέατρο «Δόρα Στράτου»...
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ 2020 Θέατρο «Δόρα Στράτου», Λόφος Φιλοπάππου Κηποθέατρο - Το ζωντανό μουσείο του ελληνικού χορού ΕΝΑΡΞΗ 27 Μαΐου 2020 ΛΗΞΗ 20 Σεπτεμβρίου 2020 ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ Τετάρτη, Πέμπτη,... διαβάστε περισσότερα
Τι θα δούμε το φετινό καλοκαίρι...
Σπουδαία ξένα ονόματα, έντονη γυναικεία παρουσία, σκηνοθέτες που πρωτοδοκιμάζονται στο χώρο, ενδιαφέρουσες τραγικές συνθέσεις, ισχνή παρουσία αριστοφανικής κωμωδίας. Από τις 21/6 μέχρι και τις 10/8, οι παραστάσεις του Φεστιβάλ... διαβάστε περισσότερα
Τα Digital Παγκάκια φέρνουν...
«Εργαζόμουν στο αεροδρόμιο και θυμάμαι ένα περιστατικό όταν ήμουν σχετικά καινούργια στη δουλειά. Έχει έρθει για τσεκ ιν ένας κύριος, τουρίστας, που επέστρεφε πίσω στην πατρίδα του. Τοποθετεί την πρώτη αποσκευή στον... διαβάστε περισσότερα
Το Φεστιβάλ Αισχύλεια...
«Επειδή ο πολιτισμός είναι για την Ελευσίνα τρόπος ζωής» είναι το μότο του Φεστιβάλ Αισχυλείων 2019, με όχημα το οποίο ανακοινώθηκε από τον Δήμο Ελευσίνας το φετινό πρόγραμμα, συμπληρώνοντας και γιορτάζοντας 45 χρόνια από... διαβάστε περισσότερα
Η μπαρόκ εξτραβαγκάντζα...
Οι μουσικοί της Καμεράτας και ο Γιώργος Πέτρου επιστρέφουν φέτος στο Ηρώδειο με ένα μουσικό είδος που τους έχει κάνει διάσημους σε όλον τον κόσμο, την όπερα του 18ου αιώνα. Πάει πολύς καιρός από τότε που ο αρχιμουσικός και... διαβάστε περισσότερα
Χωρίς σοφίσματα και πειραματική επιδεικτικότητα, η Βερολινέζα χορογράφος Σάσα Βαλτς, που έρχεται στο Μέγαρο Μουσικής για δύο μόνο εμφανίσεις την επόμενη εβδομάδα, ξέρει πώς να δημιουργεί παραστάσεις με απίστευτη εκφραστική δύναμη.
Μπήκε δυναμικά στη χορευτική σκηνή το 1993 με την ομάδα της Sasha Waltz & Guests. Βέβαια, το ευρύ κοινό τη γνώρισε, την ξεχώρισε και την έχρισε διάδοχο, κατά κάποιον τρόπο, της Πίνα Μπάους, το 2000, όταν δημιούργησε μαζί με τον Τόμας Οστερμάγερ το θρυλικό βερολινέζικο θέατρο Σαουμπίνε. Από το 2005 η ομάδα της έγινε και πάλι ανεξάρτητο σχήμα.
Τα περισσότερα έργα της είναι μεγάλης κλίμακας και τα σώματα των χορευτών είναι σαν γλυπτά σε κίνηση. Το αισθητικό αποτέλεσμα, σοφά μελετημένο, προκύπτει κάθε φορά από τη συνεργασία της με διακεκριμένους καλλιτέχνες, ενδυματολόγους, συνθέτες και φωτιστές. Τρεις από τις εμβληματικές χορογραφίες της είναι οι: «Korper» στη Σαουμπίνε (2000 ), «Διδώ και Αινείας» στο Staatsoper Unter den Linden (2005 ) και «Dialogue 09» στο Neues Museum (2009 ).
Στο Μέγαρο Μουσικής θα παρουσιάσει (23, 24/3 ) το «Κreatur», που έκανε πρεμιέρα στο Βερολίνο το περασμένο καλοκαίρι. Με βασικούς άξονες το χορό, τα κοστούμια της σχεδιάστριας-εικαστικού Iris Van Herpen και τους φωτισμούς του κορυφαίου Urs Schönebaum, η Βαλτς δημιουργεί, μέσα από τα σώματα δεκατεσσάρων χορευτών, ένα έργο που γίνεται ένα με τη μουσική του Soundwalk Collective, του διεθνούς μουσικο-καλλιτεχνικού τρίο που ιδρύθηκε από τον Αμερικανικό καλλιτέχνη Stephan Crasneanscki. Πρόκειται για ηχογραφήσεις από το εσωτερικό διαφόρων τοποθεσιών όπως εργοστασίων αλλά και σημαντικών κτιρίων που πλέον έχουν μία διαφορετική χρήση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τέκνο κλαμπ Berghain στο Βερολίνο που φιλοξενείται σε ένα παλιό εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος στο Φρίντιρχσαϊν και το μουσείο Berlin-Hohenschönhausen Memorial που φιλοξενείται στα κτήρια των πολιτικών φυλακών της Στάζι, των υπηρεσιών Ασφαλείας της Ανατολικής Γερμανίας. Αυτά τα κτίρια ορόσημα του 20ου αιώνα αντικατοπτρίζουν την εξουσία, τον έλεγχο και τη μαζική παραγωγή ενώ παράλληλα σηματοδοτούν και την ριζική αλλαγή του κοινωνικού και ηχητικού τοπίου που μας περιβάλλει.
Προπώληση: www.megaron.gr, 2107282333.
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα
Τρεις βραδιές (31 Μαΐου, 1 και 17 Ιουνίου ) και ο γνωστός μας χώρος της Πλατείας Νερού γεμίζει από top ονόματα: Jamiroquai, London Grammar, Thievery Corporation, UB40 (feat. Ali Campbell, Astro & Mickey ), Rag’n’Bone Man, Parov Stelar, Cigarettes After Sex και άλλα που μας πάνε σε ένα πάρτι μακράς διαρκείας!
Πέμπτη 31 Μαΐου
Σημείο αναφοράς με τα ονόματα της βραδιάς να είναι London Grammar, Rag ‘n’ Bone Man, Kid Moxie και άλλα που θα ανακοινωθούν.
Παρασκευή 1 Ιουνίου
Επιστροφή στον περσινό θρίαμβο με Thievery Corporation, UB40 feat. Ali Campbell + Astro + Mickey, Golan, Angelika Dusk και άλλα.
Κυριακή 17 Ιουνίου
Για να καλύψουμε περσινά κενά έχουμε Jamiroquai, ParovStelar, Cigarettes After Sex, Sillyboy’s Ghost Relatives, Σtella
Η προπώληση για τις 31 Μαΐου και 17 Ιουνίου συνεχίζεται, προς € 43 (μονό εισιτήριο ) και € 80 (διπλό εισιτήριο ).
Για την 1η Ιουνίου, η προπώληση ξεκινάει στα € 38 (μονό εισιτήριο ) και € 70 (διπλό εισιτήριο ).
Τριήμερο εισιτήριο στα € 105.
Περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων: 31/5 – προς € 100, 1/6 – προς € 100, 17/6 – προς € 120.
Όλα τα εισιτήρια διατίθενται έως και σε 4 άτοκες δόσεις, με τη χρήση πιστωτικής κάρτας και αγορά από το www.viva.gr
Διάθεση: www.releaseathens.gr και www.viva.gr , τηλεφωνικά στο 11876, στα καταστήματα Reload, Seven Spots, Media Markt, Ευριπίδης, στον πολυχώρο Yoleni’s (Σόλωνος 9, καθημερινά 8:00-00:00, Σάββατο 9:00-00:00, Κυριακή 10:00-20:00 ), στο Viva Kiosk Συντάγματος (Πλ. Συντάγματος 4, καθημερινά 9:00-21:00 ) και στο Viva Spot Τεχνόπολης (μέσα στον χώρο της Τεχνόπολης, είσοδος από οδό Περσεφόνης, Δευτ-Σαβ 11:00-19:00 ).
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα
Λοιπόν, το Summer Nostos Festival γίνεται από 17 έως 24 Ιουνίου στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος όπου ξεχωρίζουν τα εξής events:
19/6 John Cale & Βand
Θρυλική φιγούρα – από τους Velvet Underground – αλλά και πολύ σημαντικός συνθέτης με σπουδαία προσωπική ιστορία έρχεται με την μπάντα του για να παρουσιάσει ένα «πορτρέτο» του, μια αναδρομή με επιλογές από το σύνολο της πορείας του που ήδη έχει κλείσει μισόν αιώνα. Και με καινούριες συνθέσεις του…
23/6 Animal Collective
Οι Avey Tare και Panda Bear, το περίφημο αυτό experimental pop σχήμα που συνέδεσε το όνομά του με τα ‘00s έρχεται για να μας παρουσιάσει ζωντανά τον δίσκο «Sung Tongs» (2004 ). Οι Animal Collective δίνουν ήχο στη σουρεαλιστική εμπειρία της «ανώριμης» ευφορίας – κι αυτό είναι ιδιαίτερα ευχάριστο δίπλα στη θάλασσα.
22/6 Lianne La Havas
Λονδρέζα από Έλληνα πατέρα και Τζαμαϊκανή μητέρα, η Lianne La Havas, που το BBC την ονόμασε αντιπροσωπευτική φωνή της “νεο-folk”, έρχεται για ένα ατμοσφαιρικό live με έμφαση στον βελούδινο σόουλ ήχο του τελευταίου άλμπουμ της.
Το SNFestival, παραγωγή του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ανοιχτό και δωρεάν για όλους, παρουσιάζει και φέτος ένα πλούσιο πρόγραμμα με μουσική, χορό, θέατρο, σύγχρονη τέχνη, αθλητισμό, παιχνίδια, performances και ομιλίες. Φέτος συμμετέχουν οι John Cale & Band // Animal Collective // Seu Jorge & KOA // Stereo Nova // Lianne La Havas // Kronos Quartet & Sam Green // Joyce DiDonato // American Contemporary Music Ensemble // Theatre of Voices // Paul Hillier // Alexi Murdoch // Rumer Willis // The Barr Brothers // American Ballet Theatre Studio Company // Κωνσταντίνος Ρήγος // Theater of War // Garry Kasparov // Μαριάννα Καβαλλιεράτου
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα
Παρότι πλέον το «success story» του Παγκρατίου έχει γίνει ίσως η πιο κοινότοπη παραδοχή των Αθηναίων, σπάνια δίνει κάποιος την προσοχή που του αξίζει. Αυτή η γειτονιά, που απλώνεται πάνω από τα υπόγεια (και δυστυχώς μπαζωμένα ) νερά του Ιλισού –ή ορθότερα του παραπόταμου Ελάσσονα–, πέρα από ένα ζωντανό σύγχρονο προφίλ που ανθεί συνεχώς με γουστόζικες αφίξεις, έχει να επιδείξει κι ένα διαχρονικά αγέρωχο πείσμα.
Όπως φάνηκε, η περίφημη «φυγή» προς τα προάστια, που σκόρπισε τους κατοίκους του κέντρου γύρω στα ’00s, μπορεί να επέφερε σημαντικό πλήγμα στον αστικό ιστό του Παγκρατίου, η επιρροή της όμως είχε ημερομηνία λήξης. Τα τελευταία χρόνια η γειτονιά έχει ανακάμψει, με όλο και περισσότερους Αθηναίους να ψάχνουν ακόμη κι ένα δώμα σε παλιά πολυκατοικία με θέα στην Ακρόπολη, ενώ τα ποσοστά ενοικίασης AirBnB οδήγησαν την περιοχή πέρυσι στην 5η θέση των προτιμήσεων ανάμεσα στις γειτονιές της Αθήνας.
Μια πολυσυλλεκτική γειτονιά με μεγάλη ιστορία
«Καθοριστικό στοιχείο της καθημερινότητας για μία από τις μεγαλύτερες και πολυπληθέστερες συνοικίες της Αθήνας είναι ακριβώς η γεωγραφική της θέση σε σχέση με το σύνολο της πόλης», όπως μας εξήγησε και ο αρχιτέκτονας και Παγκρατιώτης Άγις Μουρελάτος, νικητής προσφάτως στο διαγωνισμό «Δομές 2018» για τις δύο επεμβάσεις σε παλιά αθηναϊκή πολυκατοικία στην οδό Πρατίνου. Πράγματι, με νοητό όριο την Ευτυχίδου και την Υμηττού, το Παγκράτι ήταν χωρισμένο σε Άνω και Κάτω.
Το Παγκράτι σχημάτισε έναν πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα με μια αξιοζήλευτη δυναμική ανάπτυξης, που δεν άφησε αυτήν την ορμή να το αλλάξει βεβιασμένα, αλλά την αφομοίωσε ομαλά, μοιράζοντάς τη σε πολλά και διαφορετικά τοπόσημα – τις πλατείες του.
Στα άτυπα σύνορα η ιντελεκτουέλ αίγλη της περιοχής «όπισθεν των ανακτόρων», που τη συντρόφευαν μύριοι θρύλοι για το καλλιτεχνικό παρασκήνιο της εποχής του ’80, συναντούσε τα εργατικά στρώματα του προσφυγικού Βύρωνα και της Καισαριανής, στρώνοντας έτσι ένα μωσαϊκό που είχε τόσο μποέμ όσο και αστικές αναφορές. Σε συνδυασμό με τα μεταναστευτικά ρεύματα, τα οποία βρήκαν τη δική τους θέση στο αστικό κενό που δημιουργήθηκε πριν από την αλλαγή της χιλιετίας και χάρη στην κοντινή απόσταση από το κέντρο της πόλης και τη γειτνίαση με το Κολωνάκι, το Παγκράτι σχημάτισε έναν πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα με μια αξιοζήλευτη δυναμική ανάπτυξης, που δεν άφησε αυτήν την ορμή να το αλλάξει βεβιασμένα (κάτι που είδαμε σε πιάτσες όπως το Γκάζι και του Ψυρρή παλιότερα ), αλλά την αφομοίωσε ομαλά, μοιράζοντάς τη σε πολλά και διαφορετικά τοπόσημα – τις πλατείες του.
Η Προσκόπων με την ιστορία του Χατζιδάκι και τους απόηχους κοασμάτων από το άλλοτε «Βατραχονήσι», η Παγκρατίου ή αλλιώς Σιντριβάνι, απέναντι από το ιστορικό Σινέ Παλάς, με την αίγλη του παλιού meeting point για τις γύρω περιοχές, η πιο ήσυχη Μεσολογγίου με τον οικιστικό της χαρακτήρα, η Μαρτάκη ή αλλιώς Δεληολάνη, όπως την ξέρουν οι ντόπιοι από το γνωστό ζαχαροπλαστείο, η Βαρνάβα με την πολυσυζητημένη ανάπλασή της, η μικρή αλλά θαυματουργή Πλαστήρα με την all day διασκέδαση αλλά και η Αγίου Σπυρίδωνος με τον ομώνυμο ναό και το νέο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή είναι πλατείες με sui generis χαρακτήρα.
Όπως μας εξήγησε ο διευθυντής του μουσείου Κυριάκος Κουτσομάλλης: «Το νέο μουσείο θα επιχειρήσει ανοίγματα κι επαφές με μόνιμους κατοίκους αλλά και περαστικούς επισκέπτες, ενώ η περιοχή έχει επιλεγεί επειδή θεωρήθηκε ο καταλληλότερος χώρος για τη δημιουργία ενός πυρήνα πολιτισμού που θα γειτνιάζει με άλλους μουσειακούς θεσμούς και χώρους περιπάτου και αναψυχής». Σε μια νοητή γραμμή σύνδεσης με το Καλλιμάρμαρο στο Μετς αλλά και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το πλήρως εναρμονισμένο με το περιβάλλον (παρά το δυσθεώρητο μέγεθός του ) μουσείο αναμφίβολα πρόκειται να δώσει νέα πνοή στη γειτονιά, προσφέροντας έναν επίσημο φορέα για τον πολιτισμό σε μια περιοχή που, πέρα από το δραστήριο Skrow Theater (Αρχελάου 5, 2107235842 ), το καλλιτεχνικό εγχείρημα Twixtlab (Εμπεδοκλέους 19 ) και την γκαλερί Art Zone 42 (Βασ. Κωνσταντίνου 42, Καλλιμάρμαρο, 2107259549 ), δεν έχει να επιδείξει οργανωμένη καλλιτεχνική δράση και αντίστοιχα στέκια.
Από τον «Λέντζο» στο «Chelsea»
Όταν το μαζικό κοινό απομακρύνθηκε γοητευμένο από τα θέλγητρα άλλων malls και πιατσών, το Παγκράτι πέρασε σε μια φάση αναγέννησης.
Παρά το διαχωρισμό του σε Άνω και Κάτω, το Παγκράτι διέθετε ανέκαθεν meeting points που καταργούσαν αυτά τα σύνορα, φέρνοντας κόσμο από παντού για να πιει τον περίφημο φραπέ του «Λέντζου», να σβήσει το hangover με πίτσες και κρουασάν με διπλή σοκολάτα στο «Ciao», να δει το τελευταίο blockbuster στα Village του εμπορικού κέντρου Millennium, να πάρει ένα κυπελάκι παγωτό μουστάρδα από την «Τούλα» ή να στριμωχτεί στο μικροσκοπικό «Μπρίκι» της οδού Φρύνης. Ο οικιστικός και ήπια εμπορικός χαρακτήρας αυτής της «ανθρώπινης και ασφαλούς περιοχής, που διατηρεί τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς», όπως την περιγράφει ο μόνιμος πλέον κάτοικός της Δημήτρης Καταλειφός (ζώντας τη μεταξύ του καφενείου του κ. Λουκά στη Σπύρου Μερκούρη κι Ευφρονίου και του βιβλιοπωλείου Πλειάδες ), απέρριψε στο πέρασμα του χρόνου τις αταίριαστες εστίες διασκέδασης.
Όταν το μαζικό κοινό απομακρύνθηκε γοητευμένο από τα θέλγητρα άλλων malls και πιατσών, το Παγκράτι πέρασε σε μια φάση αναγέννησης, βασισμένη στα θεμέλια της ταυτότητάς του αλλά και με άξονα τη νέα άποψη για το hip που είχαν ξεκινήσει να διαμορφώνουν τα social media και οι τάσεις σε άλλες περιοχές της πόλης.
Στην Αρχελάου έγινε ξαφνικά μια έκρηξη από openings all day χώρων που θα έδιναν άνετα αφορμή για αφιερώματα σε urban lifestyle περιοδικά όπως το «Wallpaper» ή το «Monocle»: το βερολινέζικου τύπου εντελώς χειροποίητο «Small8» με την αρτίστικη αισθητική και την καλή μουσική, το σύγχρονο «Musique Cafe», που με την προσεγμένη –ναξιώτικων αναφορών– κουζίνα και τον πολυ-λειτουργικό χαρακτήρα του έγινε στέκι πολιτικών, το νεο-καφενείο «Τρίγωνο» και το «Μαύρο Πρόβατο», όπου ακόμη πρέπει να κάνεις τάμα για να βρεις τραπέζι, δημιούργησαν μια νοητή συνέχεια με την Πλατεία Προσκόπων, η οποία συνέχιζε τη ζωή της με σταθερά σημεία αναφοράς το κοσμικό ρεστοράν «Μαγεμένος Αυλός», το καλλιτεχνικό μπιστρό «Αερόστατο», τον «Μαύρο Γάτο» με τα νόστιμα παϊδάκια και τις τοιχογραφίες του Έλληνα Τουλούζ Λοτρέκ, του Doris, αλλά και τον κρητικών καταβολών «Κατσούρμπο».
Το πολυσυζητημένο after hours «Chelsea» στην Πλατεία Πλαστήρα έδωσε νέα ώθηση στην πλευρά πίσω από το Καλλιμάρμαρο (και σχεδόν δημιούργησε την ανάγκη για να ανοίξει δίπλα του για τους πεινασμένους ξενύχτηδες ένα παράρτημα του σουβλατζίδικου «Elvis» ). Λίγο πιο πάνω, η «Σπονδή» εξακολουθούσε να δρέπει γαστρονομικές δάφνες και το «Colibri» τάιζε με γενναιόδωρα μπέργκερ και πίτσες περιοίκους και μη. Δύο σχετικά νέες αφίξεις, το «Flamingo» και το «Monsieur Cannibale», γνώρισαν instant success όχι λόγω μόδας, αλλά επειδή εισήγαγαν στην περιοχή προσαρμοσμένο το μοντέλο των all day cocktail bars του κέντρου, ενώ το «Baba Ghanoush» έβαλε μια νέα streetfood πινελιά στην Πλατεία Βαρνάβα και το «Berlin by 5 drunk men» στην άλλη πλευρά της περιοχής έχει βάλει στο χάρτη του pubcrawler τον πεζόδρομο της Τιμοθέου. Οποιαδήποτε νέα κίνηση στην ευρύτερη περιοχή γίνεται με ήπια βήματα, πάνω στην υπάρχουσα κατάσταση.
Από το «Tre Sorelle» στην Αρχελάου με το κομψότατο μαρμάρινο πάσο, που έχει γίνει ήδη περιζήτητο για να φας πίτσα και να πιεις ένα Negroni Sbagliato, μέχρι το «Ohh Boy» με το ψυγείο με τα λαχταριστά γλυκά και από την αεράτη τρατορία «Cupola» στον πεζόδρομο της Ευφορίωνος μέχρι ένα κονσεπτικό εστιατόριο που ετοιμάζεται στην Πλατεία Προσκόπων και θα συζητηθεί πολύ, οι χώροι εστίασης και αναψυχής στο Παγκράτι έχουν την ιδιαιτερότητα ότι εντάσσονται στις συνήθειες και στους ρυθμούς παλιών και νέων κατοίκων. Εκεί συχνάζεις όχι για να ποστάρεις φωτογραφίες, αλλά για να συναντήσεις οικεία πρόσωπα – σαν προέκταση του σπιτιού σου.
Υγ: Και για να κάνουμε και ένα παραπάνω σχόλιο πάνω στην αρχιτεκτονική της περιοχής, κρατήσαμε για το τέλος μία επισκόπηση από τον Άγη Μουρελάτο για τον δομικό χαρακτήρα του Παγκρατίου: «Παρότι η δόμηση του Παγκρατίου χαρακτηρίζεται από την αντιπαροχή και τις παραταγμένες πολυκατοικίες, παραδείγματα ανατρεπτικής αρχιτεκτονικής εμφανίζονται εδώ κι εκεί στη περιοχή. Πίσω από το Καλλιμάρμαρο, ένα από τα σημαντικότερα έργα του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη (οδός Αρχιμήδους ) γαντζώνεται πάνω στο λόφο, φέροντας τις αρετές του μοντέρνου κινήματος. Προς την Πλατεία Βαρνάβα (οδός Πρόκλου ), μια μικρή αλλά και αρκετά διαφορετική πολυκατοικία –έργο των αρχιτεκτόνων Δημήτρη και Σουζάνας Αντωνακάκη– δίνει νέα οπτική στον υπαίθριο βίο με το διάτρητο πλέγμα στο στηθαίο των μπαλκονιών. Άλλο ένα σημαντικό κτίριο βρίσκεται στην οδό Στράβωνος, που εμφανίζει μια εντελώς πρωτοποριακή όψη προς το δρόμο, σχεδόν εξολοκλήρου τυφλή.» Τέλος, φυσικά, η δική του αρχιτεκτονική επέμβαση βρίσκεται στις τελευταίες προσθήκες στην περιοχή, όταν μετέτρεψε το ισόγειο μιας παλιάς αθηναϊκής πολυκατοικίες σε δύο γειτνιάζοντες λειτουργικούς χώρους: ένα δικηγορικό γραφείο κι ένα εργαστήριο καλλιτεχνών.
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα
Κορυφαίοι, νιάτα και αισιοδοξία, αυτό θα μπορούσε να είναι το άρρητο μότο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών που μοιάζει να εδραιώνει «χαρακτήρα».
Με 10 εκατομμύρια ευρώ επιχορήγηση από Υπουργείο Πολιτισμού κι ένα πλεόνασμα 700-800 χιλιάδων από πέρυσι -που αν και δεν θα χρησιμοποιηθεί για υποδομές του Φεστιβάλ αποδεικνύει πως υπάρχει σωστή διαχείριση-, ο καλλιτεχνικός διευθυντής Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος ανακοίνωσε το φιλόδοξο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών 2018. Παλιοί γνώριμοι και κάποιοι πρωτοεμφανιζόμενοι από τους χώρους (φυσικά ) του θεάτρου, της μουσικής και του χορού από τον Bill Murray και την Martha Argerich μέχρι τον Krzysztof Warlikowski και τον Arkadi Zaides θα επιχειρήσουν, από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο, να παρουσιάσουν νέες, ποιοτικές και τολμηρές πολιτιστικές προτάσεις που θα συζητηθούν.
Το φεστιβάλ με μια ματιά
Μειώθηκαν οι εκδηλώσεις. Από 127 που ήταν πέρυσι οι παραστάσεις φέτος μειώθηκαν σε 87.
Έλληνες και ξένοι σε στοχευόμενες προτάσεις που δίνουν ταυτότητα σε κάθε φεστιβαλικό χώρο. Στο Ηρώδειο με εξαίρεση τις συναυλίες του Sting, των Calexico και του κωμικού ηθοποιού Bill Murray με τον γερμανό τσελίστα Jan Vogler, η έμφαση δίνεται κυρίως στις μεγάλες ορχήστρες και τους διάσημους σολίστ, όπως οι κορυφαίοι Joseph Calleja, ο περίφημος τενόρος της Μάλτας, ο εγγλέζος σούπερ σταρ του βιολιού Nigel Kennedy και ο ζωντανός μύθος του πιάνου Martha Argerich κ.ά. Στη σκιά της Ακρόπολης θα δούμε ακόμα παραστάσεις της Λυρικής Σκηνής, σε επανάληψη την μεγάλη παραγωγή των «Περσών» σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη με την Καρυφυλλιά Καραμπέτη αλλά και την «Αντιγόνη» από τους Αιμίλιο Χειλάκη και Μανώλη Δούνια.
Η Πειραιώς 260 είναι ο τόπος συνάντησης της σύγχρονης θεατρικής και χορευτικής δημιουργίας. Σε ότι αφορά το ελληνικό ρεπερτόριο υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ αναγνωρισμένων δημιουργών όπως ο Θωμάς Μοσχόπουλος, η Άντζελα Μπρούσκου, ο Κωνσταντίνος Ρήγος, οι Ανέστης Αζάς & ΠρόδρομοςΤσινικόρης, ο Δημήτρης Κουρτάκης κ.ά. και των νεότερων Violet Louise, Μάρθα Μπουζιούρη, Ελίζα Σόρογκα, ενώ ιδιαίτερο γεγονός είναι το αφιέρωμα στη σημαντικότερη δραματουργό της μεταπολεμικής γενιάς Λούλα Αναγνωστάκη. Ταυτόχρονα, ορισμένοι «παλιοί φίλοι» του φεστιβάλ ή τακτικοί επισκέπτες της χώρας, άξιοι και διεθνούς κύρους, επανέρχονται: Kornél Mundruczó, Krzysztof Warlikowski, Julien Gosselin, Ivo van Hove παρέα με τη σύγχρονη θεματολογία τους. Σημειώστε δίπλα στα πρωτοκλασάτα ονόματα που αναφέρθηκαν, τους πρωτοεμφανιζόμενους στη χώρα μας Nature Theater of Oklahoma, Timofey Kulyuabin, Jaha Koo και Mapa Teatro, με τις παραγωγές τους να θέτουν ερωτήματα για το ρόλο του καλλιτέχνη και της τέχνης στις δυτικές κοινωνίες.
Στους χώρους της Πειραιώς 260 θα δούμε και εξέχουσες προσωπικότητες, που εκπροσωπούν σύγχρονα χορευτικά ρεύματα, από τον κορυφαίο Arkadi Zaides, τον Bruno Beltrão, την Marlene Monteiro, τον Boris Charmatz και τους Γιάννη Μανταφούνης & Manon Parent μέχρι τους δικούς μας Χριστίνα Γουζέλη, Ηρώ Αποστολέλλη & Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου, Σταύρο Γασπαράτο, ενώ θα υπάρξει ολοήμερη δράση με μαθήματα, παρουσιάσεις, φαγητό και πάρτι. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ στον προαύλιο χώρο της Πειραιώς 260 θα διοργανώνονται βραδιές ηλεκτρονικής μουσικής από την ομάδα του six d.o.g.s.
Το «Άνοιγμα στην Πόλη» συνεχίζει και διευρύνεται. Δράσεις και παραστάσεις θα συμβαίνουν από τον Εθνικό Κήπο της Αθήνας μέχρι την Πλατεία Κοραή του Πειραιά, ενώ στο παιχνίδι μπαίνουν κι άλλοι πολιτιστικοί φορείς όπως το Ωδείο Αθηνών, το οποίο συν διοργανώνει με το φεστιβάλ πλατφόρμες όπως το Young Greek Classics και το Aqua Jazz Athens και το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, που θα φιλοξενήσει στην υπέροχη αυλή του συναυλίες. Συνεχίζει η συνεργασία με το Δίκτυο Πολιτισμού του Δήμου Αθηναίων Athens Culture Net, που στηρίζει τις εκδηλώσεις του «Άνοιγμα στην πόλη» και ξεκινά συνεργασία με εκπαιδευτικούς φορείς, το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Υπέρτιτλοι και υπότιτλοι. Πέρα από τις παραστάσεις της Επιδαύρου, μεγάλης και μικρής, όπου υπάρχουν υπέρτιτλοι στα αγγλικά, φέτος θα υπάρχουν αγγλικοί υπέρτιτλοι και σε παραστάσεις της Πειραιώς 260. Για πρώτη φορά θα υπάρχουν για όλες τις ελληνικές παραγωγές υπέρτιτλοι στην ελληνική γλώσσα για κωφούς.
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα
Η Δευτέρα 16 Ιουλίου θα είναι μια μεγάλη βραδιά για όλους μας – και ειδικά για τους Scorpions – καθώς το Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο φιλοξενεί το αγαπημένο συγκρότημα. Και όπως δηλώνει εύγλωττα ο τίτλος της, η συναυλία θα είναι «Once in a Lifetime»!
Η συναυλία των Scorpions θα είναι πραγματικά «Once in a Lifetime» καθώς θα ανοίξει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών να παρουσιάζει με συμφωνικό ήχο για πρώτη φορά στη χώρα μας, κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του γκρουπ. Και, για πρώτη φορά επίσης, θα ακούσουμε δύο τραγούδια των Scorpions με τη συμμετοχή παιδικής χορωδίας. Όλα τα άλλα εξυπακούονται – και είναι αναμενόμενα!
INFO:
SCORPIONS “Once in a Lifetine”
ΠΟΥ: ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ – 16 Ιουλίου 2018
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21.00
ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ: 19.00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
VIP ΚΑΤΩ 80€ / VIP ΑΝΩ 60€ / Α’ ΖΩΝΗ ΚΑΤΩ 60€ / Α’ ΖΩΝΗ ΑΝΩ 40€ / ΚΑΤΩ ΔΙΑΖΩΜΑ 40€ / ΑΝΩ ΔΙΑΖΩΜΑ 25€ / GOLD AΡENA 60€ / AΡENA 35€ / ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ-ΑΝΕΡΓΩΝ-ΠΑΙΔΙΚΑ ΑΡΕΝΑ 28€ & ΑΝΩ ΔΙΑΖΩΜΑ 18€
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: σε όλα τα καταστήματα PUBLIC, Ticket Services – Πανεπιστημίου 39, www.ticketservices.gr, www.tickets.public.gr, τηλεφωνικά στο 210 7234567
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 210 7298930
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα
Είναι ένα ροκ μιούζικαλ-θρύλος και ταυτόχρονα μια από τις πιο αιρετικές ταινίες με θέμα το Θείο Πάθος. Σας δίνουμε το θεατρικό σκριπτ του «Jesus Christ Superstar», που ανεβαίνει στο Ακροπόλ την Πέμπτη 8/2.
Η ιστορία
Ο δίσκος «Jesus Christ Superstar», που κυκλοφόρησε το 1970 με ερμηνευτή τον Ίαν Γκίλαν των θρυλικών Deep Purple, λατρεύτηκε από τους χίπις, τους γίπις και όλη την εξεγερμένη νεολαία της εποχής. Ένα χρόνο αργότερα ο συνθέτης του Άντριου Λόιντ Βέμπερ συνεργάστηκε με τον μάστερ του μουσικού θεάτρου Τιμ Ράις για τη μετατροπή του «Jesus Christ Superstar» σε μιούζικαλ, το οποίο ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία και κατακτώντας συν τω χρόνω κορυφαία θέση στην ιστορία του Γουέστ Εντ (διακρίθηκε με τα βραβεία Tony, Grammy, Olivier, Bafta, Drama Desk Award, Theatre World Award κ.ά. ). Ο πρωταγωνιστής Τεντ Νίλεϊ ξεχώρισε στον πρωταγωνιστικό ρόλο και «έπεισε» τον σκηνοθέτη Νόρμαν Τζούισον να τον επιλέξει για τη μεταφορά του στον κινηματογράφο το ’73.
Η υπόθεση
Το έργο παρακολουθεί τις επτά τελευταίες μέρες του Χριστού στη Γη μέσα από τα μάτια του Ιούδα, ο οποίος δεν παρουσιάζεται ως προδότης αλλά ως ένας επαναστάτης που νιώθει προδομένος από τον καθοδηγητή του και του το ανταποδίδει παραδίδοντάς τον με τη σειρά του στις αρχές. Ακόμη μία παρέμβαση του Τιμ Ράις που συζητήθηκε πολύ είναι ότι η Μαρία Μαγδαληνή παρουσιάζεται στο μιούζικαλ ερωτευμένη με τον Ιησού.
Η παράσταση
Η Θέμις Μαρσέλου, η βασίλισσα του ελληνικού μουσικού θεάτρου, παρουσιάζει μια νέα, φιλόδοξη βερσιόν του κλασικού μιούζικαλ, με τριάντα ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές καθώς και δεκαμέλη ζωντανή ορχήστρα να ανεβαίνουν στη σκηνή του Ακροπόλ. Ο Αιμιλιανός Σταματάκης θα υποδυθεί τον Ιησού, ο Ησαΐας Ματιάμπα τον Ιούδα, η Ήβη Αδάμου και η Αντιγόνη Ψυχράμη τη Μαρία Μαγδαληνή και ο Νίκος Μουτσινάς τον Ηρώδη. Η μουσική διεύθυνση είναι του Ηλία Καλούδη. Τη χορογραφία υπογράφει η Άννα Αθανασιάδη, τα σκηνικά η Μαίρη Τσαγκάρη και τα κοστούμια η Παναγιώτα Κοκκορού. Τους φωτισμούς σχεδίασε η Μελίνα Μάσχα. Προβολή βίντεο: Κάρολος Πορφύρης.
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα
Ανήκει στους ηθοποιούς που έχουν υποκύψει στη γοητεία της σκηνοθεσίας και φαίνεται να θέλει να δοκιμαστεί σε κάθε είδος: έχει σκηνοθετήσει σατυρικό δράμα, ξένη δραματουργία, ελληνικά έργα, ενώ τώρα καταπιάνεται με τη ρομαντική τραγωδία ανεβάζοντας την «Πενθεσίλεια» του Κλάιστ στη Στέγη (14-23/2 ).
Ο Γερμανός κλασικός, εκπρόσωπος του ρομαντισμού, έχει συνθέσει ένα μεγαλειώδες σκηνικό ποίημα για τον έρωτα και το θάνατο (τα οποία ταυτίζει ), που επικεντρώνεται στην αέναη μάχη των δύο φύλων, στο παιχνίδι της υποταγής και της κατάκτησης και στην ολέθρια δυναμική του ερωτικού πόθου. Σημείο έμπνευσης στάθηκε το (φανταστικό ) επεισόδιο του τρωικού πολέμου στο οποίο πολέμησαν ο Αχιλλέας και η βασίλισσα των Αμαζόνων, σε μια μάχη που στοίχισε τη ζωή της Πενθεσίλειας κι έκανε τον Αχιλλέα να την ερωτευτεί τη στιγμή που ξεψυχούσε. Ο Κλάιστ αντιστρέφει το μύθο, με την Πενθεσίλεια να διχάζεται μεταξύ του έρωτα και της ανάγκης για υποταγή στο νόμο αλλά και μεταξύ της θηλυκής φύσης και της βασιλικής υπόστασής της, δίνοντας μακάβρια λύση στα διλήμματα που την απασχολούν.
Το έργο άργησε να δει τα φώτα της σκηνής (χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν εβδομήντα χρόνια ) κι έκτοτε ανεβαίνει σπάνια, καθώς το μέγεθός του (24 σκηνές και 3.000 ανομοιοκατάληκτοι στίχοι ) και η πολυπρόσωπη διανομή το έχουν ταξινομήσει στην κατηγορία «μη παραστάσιμο». Στην Ελλάδα πρωτοπαίχτηκε το 1986 στο ΚΘΒΕ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, με μια διανομή πρώτης γραμμής (Φιλαρέτη Κομνηνού, Στέφανος Κυριακίδης, Αλέκα Παΐζη κ.ά. ), ενώ το 2002 δόθηκε στην Επίδαυρο η παγκόσμια πρεμιέρα της διεθνούς συμπαραγωγής σε σκηνοθεσία Πέτερ Στάιν, με έναν πολυπληθή θίασο Ελλήνων, Ιταλών, Ισπανών και Αυστριακών ηθοποιών. Το 2013 οι δεκατέσσερις τελειόφοιτοι της δραματικής σχολής του Εθνικού παρουσίασαν τη δική τους σύγχρονη οπτική, σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση.
Τώρα ο Παντελής Δεντάκης προτείνει μια εκδοχή μόνο για οκτώ ηθοποιούς: Βίκυ Βολιώτη, Σύρμω Κεκέ, Κώστας Κορωναίος, Ηρώ Μπέζου, Αργύρης Ξάφης, Άλκηστις Πουλοπούλου, Θάνος Τοκάκης, Αινείας Τσαμάτης.
Μια ενδιαφέρουσα νοητή γραμμή ενώνει τον Κλάιστ, την «Πενθεσίλεια» και τις πρόσφατες σκηνοθεσίες του Δεντάκη. Ο Κλάιστ συνέθεσε ένα αυτοβιογραφικό έργο, δίνοντάς του την κατάληξη που επιθυμούσε να έχει ο ίδιος: το τέλος της ζωής του υπήρξε μυθιστορηματικό, καθώς συμφώνησε με τη γυναίκα με την οποία συνδεόταν πλατωνικά να πεθάνουν μαζί (και αφού πρώτα η σύζυγός του είχε απορρίψει την πρόταση ). έτσι ο Κλάιστ αυτοκτόνησε, αφού πρώτα την πυροβόλησε. Ο Περικλής Δεντάκης σκηνοθέτησε πέρυσι την παράσταση των 4Frontal «Σοφία Λασκαρίδου, Μια αγάπη μεγάλη», που βασίστηκε στη σχέση της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου και του ποιητή Περικλή Γιαννόπουλου, ο οποίος αυτοκτόνησε εξίσου «μυθιστορηματικά», ιππεύοντας ένα λευκό άλογο στη θάλασσα του Σκαραμαγκά, ενώ η «ανθρωποφαγική» γυναικεία φύση απασχόλησε τον σκηνοθέτη και στην παράσταση του ευριπίδειου «Κύκλωπα», την οποία παρουσίασε το περασμένο καλοκαίρι με αποκλειστικά γυναικείο θίασο.
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότερα