Ένα ταξίδι στην Ελλάδα δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένο, εάν δεν γνωρίσεις την παράδοσή της, τα πανηγύρια της, τα έθιμα, την λαϊκή και παραδοσιακή μουσική, αν δεν δεις τις φορεσιές και τους χορούς της.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Curabitur id sem porta, cursus felis ac, tincidunt felis. Aenean ullamcorper, elit et congue imperdiet, dui dui sagittis nibh, id ultrices nisi mi ac ante. Nulla eget suscipit libero, quis eleifend risus. Morbi at feugiat lacus. Nulla aliquet feugiat volutpat. Nam in lacinia tortor. Praesent et ante enim. Maecenas vulputate elit in elit sagittis ultrices.
Ut ac turpis convallis, fringilla enim id, posuere risus. Cras id convallis elit, vel condimentum velit. Fusce id laoreet turpis. Etiam convallis felis non mauris aliquam egestas. Cras molestie, lectus lacinia elementum placerat, augue magna feugiat eros, vel tristique tellus arcu vitae nulla. Mauris vitae libero ultricies, faucibus tortor dignissim, fringilla tortor. Maecenas sed interdum lectus, et laoreet nibh. Sed nisi justo, fermentum quis consequat eget, placerat vitae lectus. Duis eu egestas erat.
Morbi rhoncus erat quam, eu fermentum purus feugiat et. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Quisque lectus mi, feugiat sit amet congue vitae, eleifend eget nisi. Cras venenatis tristique venenatis. Integer nec tempor arcu, vel maximus diam. Aenean leo dui, vestibulum vel lectus quis, tincidunt interdum lectus. Mauris vulputate facilisis erat, non laoreet dolor vestibulum non. Proin mollis mattis neque ac semper. Phasellus tempus fringilla eros ut pellentesque. Cras tincidunt odio nec sollicitudin condimentum. Nulla dapibus mi non convallis tincidunt. Fusce id erat id nibh ultrices elementum nec in massa.
Άπειροι συνδυασμοί από δασικούς δρόμους και μονοπάτια συνθέτουν στο έντονο ανάγλυφο των Τζουμέρκων ένα πίνακα μοναδικής ομορφιάς και ποικιλίας για τους λάτρεις της φύσης.
Εντυπωσιακό, ανόθευτο τοπίο που γοητεύει με τις αντιθέσεις του. Γρήγορα ποτάμια, άγρια φαράγγια, πετρόκτιστα χωριά και φυσικά πάνω από όλα, η λευκή επιβλητική κορμοστασιά των Τζουμέρκων να εποπτεύει με τους βράχινους πύργους της τον τόπο. Η περιοχή προσεγγίζεται το ίδιο εύκολα, τόσο από τα Γιάννενα, όσο κι από την Άρτα, ενώ υπάρχει κι ένας τρίτος δρόμος -έχει σχεδόν ολοκληρωθεί η κατασκευή του- που συνδέει τα Τρίκαλα με την Άρτα και προσφέρει πρόσβαση στα χωριά των νοτίων Τζουμέρκων και την κοίτη του Άραχθου. Επιπλέον ένα αρκετά πλούσιο και δαιδαλώδες ασφάλτινο επαρχιακό οδικό δίκτυο θα οδηγήσει τους ενδιαφερομένους στα πιο απίθανα και δυσπρόσιτα σημεία, σε ιστορικά χωριά, ξεχασμένους οικισμούς και μοναστήρια.
Τόπος | Εκδήλωση | Ημερομηνία | |
Βουργαρέλι | Γιορτή Βουνού | Ιούνιο | |
Βουργαρέλι | Πολιτιστικές εκδηλώσεις | 4-12 Αυγούστου | |
Βουργαρέλι | Τοπικό Πανηγύρι Προφήτη Ηλία | 20 Ιουλίου | |
Παλαιοχώρι Βουργαρελίου | Τοπικό Πανηγύρι Κόκκινη Εκκλησία | 7-8 Σεπτεμβρίου | |
Αθαμάνιο | Πολιτιστικές Εκδηλώσεις | 13-17 Αυγούστου | |
Κουρακάτες Αθαμανίου | Τοπικό Πανηγύρι Αγίας Κυριακής | 7 Ιουλίου | |
Παλαιοχώρι Αθαμανίου | Τοπικό Πανηγύρι Αγίας Παρασκευής | 26 Ιουλίου | |
Αθαμάνιο | Τοπικό Πανηγύρι Κοίμησης της Θεοτόκου | 15 Αυγούστου | |
Αθαμάνιο | Καγκελάρι | 16 Αυγούστου | |
Αγ. Ιωάννης Αθαμανίου | Τοπικό Πανηγύρι Αποτομής της Κεφαλής του Ιωάννη Προδρόμου | 29 Αυγούστου | |
Μεσούντα | Εκδηλώσεις αφιερωμένες στον Άρη Βελουχιώτη | Οργανώνονται την πλησιέστερη Κυριακή προς την ημερομηνία θανάτου του (16 Ιουνίου 1945) στο Φάγγο Μεσούντας) | |
Μεσούντα | Τριήμερο πανηγύρι της Κοίμησης της Θεοτόκου | 15-16-17 Αυγούστου | |
Κυψέλη | Πολιτιστικές Εκδηλώσεις (εκθέσεις – συναυλίες – θεατρικές παραστάσεις) | 20-23 Αυγούστου | |
Κυψέλη | Τοπικό Πανηγύρι Αγίου Κοσμά του Αιτωλού | 24 Αυγούστου | |
Δήμος Αγνάντων | Άγναντα | Γιορτή Τσίπουρου | |
Άγναντα | Τοπικό Πανηγ ύρι Αγίων Τα ξιαρχών | 8 Νοεμβρ ίου | |
Σγάρα Καταρράκτη | Τοπικό Πανηγύρι Αγίου Γεωργίου | ||
Καταρράκτης | Τοπικό Πανηγύρι Αγίου Κωνσταντί νου και Ελένης | 21 Μαΐου | |
Καταρράκτης | Τοπικό Πανηγύρι Πρ οφήτ η Ηλία | 20 Ιουλίου
|
|
Καταρράκτης | Τοπικό Πανηγύρι Αγίας Παρασκευής | 26 Ιουλίου | |
Καταρράκτης | Αγίας Αικατερίνης | 27 Νοεμβρίου | |
Θεοδώριανα | Τοπικό Πανηγύρι Κοίμησης της Θεοτόκου | 15 Αυγούστου | |
Θεοδώριανα | Γιορτή της Προβατίνας | ||
Καλαρρύτες | Αντάμωμα βλαχόφωνων κοινοτήτων της περιοχής | Ιούλιος και κρατά 2 μέρες | |
Μοναστήρι της Κηπίνας | Τοπικό Πανηγύρι Ζωοδόχου Πηγής | ||
Καλαρρύτες | Τοπικό Πανηγύρι Αγίας Παρασκευής | 26 Ιουλίου | |
Καλα ρρύτες | Τοπικό Πανηγύρι Κοίμησης της Θ εοτόκου | 15 Αυγούστου | |
Καλαρρύτες | Τοπικό Πανηγύρι Αγίου Νικολάου | 6 Δεκεμβρίου |
Μονή Κηπίνας
Αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, η μονή Κηπίνας χτίστηκε τον 18ο αιώνα και, παρόλο που σήμερα δεν μονάζει πλέον κανείς εκεί, έχει ανακαινισθεί πρόσφατα. Κάποιες μαρτυρίες θέλουν το σημείο να είχε θρησκευτική δραστηριότητα από τα βυζαντινά ακόμη χρόνια. Η μονή oφείλει την ονομασία της στους κήπους που καλλιεργούσαν εκεί κοντά, κάποτε οι μοναχοί, μιας που τα μοναστήρια τα χρόνια εκείνα ήταν κατά κύριο λόγο αυτοσυντήρητα.
Το κτίσμα είναι προσβάσιμο από ένα μικρό μονοπάτι, κολλητά στον βράχο. Για να φτάσουμε στο κυρίως μέρος του μοναστηριού πρέπει να περάσουμε από μία ξύλινη γεφυρούλα, κάτω από την οποία υπάρχει το απόλυτο κενό … Αυτή η μικρή γέφυρα φαίνεται να συνέβαλλε τα μέγιστα για την ασφάλεια των μοναχών, μιας που αποσπάται με τη βοήθεια τροχαλίας, αφήνοντας ένα κενό, ύψους κοντά στα 3 με 4 μέτρα, από την είσοδο της μονής και τον επίδοξο ληστή-επιδρομέα της εποχής.
Στο κυρίως κτίσμα, λοιπόν, με την είσοδο μας, βρισκόμαστε κατευθείαν στο αρχονταρίκι το οποίο φαίνεται ότι έχει υποστεί διακοσμητικές αλλαγές τα τελευταία χρόνια με πέτρινες επενδύσεις στις κολόνες, στο πάτωμα και στους τοίχους. Εδώ μπορεί να ξαποστάσει ο επισκέπτης και να γράψει στο βιβλίο επισκεπτών κοιτάζοντας από τα παράθυρα την θέα …
Στο βάθος είναι η κουζίνα και ακριβώς δίπλα της ο διάδρομος που οδηγεί στα κελιά των μοναχών.
Η μονή είναι ουσιαστικά χτισμένη «στον αέρα» και τα παράθυρα πάνω από τα κρεβάτια των μοναχών βλέπουν στο κενό!
Ο ναός ουσιαστικά, είναι χτισμένος επάνω στην είσοδο ενός μεγάλου οριζόντιου σπηλαίου που σε οδηγεί στα σπλάχνα του βουνού. Ο πρόναος έχει δύο εισόδους. Την μία από την μεριά όπου βρίσκεται το αρχονταρίκι και μία δεύτερη που σε οδηγεί στο σπήλαιο.
Μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσοσπηλιώτισσας
Σε μικρή απόσταση από το χωριό Γραικικό στο δρόμο προς Γουριανά, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας Χρυσοσπηλιώτισσας, το οποίο είναι μετόχι της μονής Θεοτοκίου και τιμά τη Γέννηση της Θεοτόκου
Tην προσωνυμία της χρωστάει η μονή σε γειτονική σπηλιά όπου, κατά την παράδοση, βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας. Από το άλλοτε μοναστήρι σώζεται μόνο το καθολικό.
Κατά τον Μητροπολίτη Άρτης Σεραφείμ Ξενόπουλο, ο ναός κτίστηκε τον 11ο αιώνα.
Φυσικά πρόκειται για το αρχικό κτίσμα γιατί από εντοιχισμένη πλάκα στην κόγχη του νότιου τοίχου του ναού μαθαίνουμε ότι το 1663 ανακατασκευάστηκε εκ βάθρων το μνημείο, οπότε πήρε και τη σημερινή του μορφή η οποία παραπέμπει στον πιο διαδεδομένο τύπο ηπειρωτικού ναού κατά την Τουρκοκρατία, δηλαδή τη μονόκλιτη σταυρεπίστεγη θολωτή βασιλική με τρούλο.
Ονομάστηκε έτσι, γιατί σε σπηλιά που υπάρχει στον περίβολο του ναού βρέθηκε κατά την παράδοση χρυσή εικόνα της Παναγίας, η οποία δυστυχώς σήμερα δε σώζεται. Άλλη παράδοση λεει πως στις σπηλιές που βρίσκονται γύρω απ’ το μνημείο, γινόταν κρυφό Σχολείο απ’ τους καλόγηρους σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.Η ιερά μονή Χρυσοσπηλιώτισσας Γουριανών (μαζί με τα προσκτίσματα και τις βρύσες) είναι χαρακτηρισμένη ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο (ΥΑ ΥΠΠΕ/ΑΡΧ/Β1/Φ33/9692/241/9-4-1986 – ΦΕΚ 289/Β/24-4-1986).
Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στον Καταρράκτη
Κτισμένο στη μέση δασωμένου περίοπτου λόφου – πάντα «υπό την σκιάν» των επιβλητικών κορφών των Τζουμέρκων – προσθέτει κι’ αυτό την πινελιά του στη γραφικότητα του όλου τοπίου. Ο ναός κτίστηκε το 1827 στη θέση παλιότερης μονής, της οποίας μοναδικά απομεινάρια είναι το μισοερειπωμένο πέτρινο πολύτοξο υδραγωγείο της που στέκει πλάι στο δρόμο της, καθώς και μερικά απ’ τα κειμήλιά της, όπως η μεγάλη εικόνα της Αγίας στολισμένη με επίχρυσο ανάγλυφο επικάλυμμα (1820), και οι σκαλιστές ασημένιες λειψανοθήκες με λείψανα αγίων. Εντύπωση προκαλούν οι εξαιρετικής τέχνης τοιχογραφίες των θόλων του ναού καθώς και το καλοδουλεμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο του. Το μοναστήρι εδώ και λίγο καιρό ξανάγινε ενεργό και παραμένει ανοιχτό όλο το χρόνο παρέχοντας στους επισκέπτες του τη δυνατότητα φιλοξενίας και διανυκτέρευσης. Στο πανηγύρι της (25 Νοεμβρίου), όλοι οι δρόμοι της Άρτας οδηγούν στη χάρη της.
Το ονομαστό μοναστήρι της Αγίας Κυριακής στη Νεράιδα
Κτισμένο στη ζεστή φωλιά που του ’φτιαξε η απότομη τριγωνική κατάληξη μιας παραφυάδας των Τζουμέρκων, αγναντεύει το διάβα του νωχελικού. Νέος μικρός ναός, αφού ο παλιός γκρεμίστηκε από σεισμό. Φαίνεται όμως πως είναι μεγάλη η χάρη του. γιατί αν βρεθείς εκεί παραμονή το βράδυ της γιορτής του (7 Ιουλίου) δε θα ’χεις τόπο να σταθείς. Μιλιούνια οι πιστοί και προπαντός οι κοπελιές, που – όπως το θέλει η παράδοση – το ’χουν τάμα, για να στεργιώσει ο δεσμός τους με το νιο που έβαλαν στο μάτι και θέλουν να τον κάνουν ταίρι τους.
Μοναστηρι της Γέννησης της Θεοτόκου στα Θεοδώριανα
Σώζεται μόνο ο ναός και ερειπωμένα κελλιά. Είναι ξυλόστεγη βασιλική χωρίς τοιχογραφίες, αλλά με ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Κτίστηκε το 1793 απ’ τον λόγιο μοναχό Άνθιμο Αργυρόπουλο ο οποίος στον περίβολο της μονής, ίδρυσε και αλληλοδιδακτική Σχολή -είδος κρυφού σχολειού- όπου δίδαξε ο ίδιος.
Λόγω της φυσικής οχύρωσης των Τζουμέρκων, το μοναστήρι χρησιμοποιήθηκε ως κρησφύγετο των διωγμένων Σουλιωτών και των αγωνιστών του 21.
Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου
Το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στα Τζουμέρκα είναι τριγυρισμένο από πυκνό ελατόδασος, στα βόρεια του χωριού. Το μοναστήρι θεμελιώθηκε το 1690 περίπου και ανιστορήθηκε το 1714, σύμφωνα με επιγραφή που βρίσκεται στον τοίχο μεταξύ πρόναου και καθολικού. Το 1957 κρίθηκε διατηρητέο ιστορικό μνημείο.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας αλλά και της κατοχής υπήρξε πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο, εστία προσφοράς και στήριξης του πληθυσμού όλης της περιοχής των Τζουμέρκων. Εδώ συγκεντρώθηκαν την άνοιξη του 1821 οι οπλαρχηγοί των Τζουμέρκων , του Ξηρομέρου και του Ραδοβιζίου για να συντονίσουν τον αγώνα και να κηρύξουν την επανάσταση στην περιοχή της Άρτας. Στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου βρήκαν καταφύγιο οι Βουργαρελιώτες όταν οι Γερμανοί βομβάρδισαν και έκαψαν το χωριό το 1943.
Η Κόκκινη Εκκλησιά στο Βουργαρέλι
Η Κόκκινη Εκκλησιά αποτελεί ακόμη ένα λαμπρό χαρακτηριστικό δείγμα βυζαντινής ναοδομίας του δημιουργικού 13ου αιώνα. Η προσωνυμία της οφείλεται στην πληθώρα των κεραμικών που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της. Λέγεται και Βασιλομονάστηρο προδίδοντας έτσι τη σχέση της με το βασιλικό οίκο των Κομνηνοδουκάδων Δεσποτών της Άρτας. Κτίστηκε το 1293/4 επί δεσποτείας του Νικηφόρου Α΄ Κομνηνού Δούκα, απ’ τον πρωτοστράτορα Ιωάννη Τσιμισκή και τον αδερφό του Θεόδωρο με δαπάνη των οποίων έγιναν, ένα χρόνο αργότερα, και οι ελάχιστα σήμερα σωσμένες τοιχογραφίες, στο εσωτερικό του κυρίως ναού. Είναι σταυρεπίστεγος ναός του οποίου ο αρχικός τρούλλος κατέπεσε και αντικαταστάθηκε από δικλινή στέγη. Η ευρεία χρήση κεραμικών δομικών και διακοσμητικών υλικών, και κυρίως η ποικιλόμορφη καλαίσθητη στέγη του, προσδίδουν χάρη και κομψότητα. Ο ναός τιμάται στη μνήμη της Γέννησης της Θεοτόκου.
Η περιοχή σκεπάζονταν κατά το παρελθόν από πυκνά δάση. Τα τελευταία χρόνια όμως αυτά έχουν μειωθεί σημαντικά εξαιτίας της υπερβόσκησης, της υλοτομίας και της μεγάλης υποχώρησης της εδάφους.
Στα μεγάλα υψόμετρα συναντώνται στεπόμορφα λιβάδια, ενώ τα δάση που απλώνονται στα μικρότερα υψόμετρα αποτελούνται έλατα. Συναντώνται επίσης, δάση κουμαριάς, δάφνης, φράξου, κουτσουμπιάς, πλατύφυλλες δρύες και ίταμοι, μεμονωμένοι ή συστάδες. Επιπλέον υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις με ποώδη και θαμνώδη βλάστηση όπως κέδρα.
Στα υδάτινα ρέματα και ποτάμια αναπτύσσονται δάση από πλατάνια, ιτιές και άλλα υδροχαρή φυτά.
Χλωρίδα
Στοιχεία από το δικτυακό τότο του Δικτύου Ερευνητών Περιβάλλοντος για τις περιοχές της Ελλάδας που ανήκουν στο δίκτυο NATURA 2000 – ΟΡΗ ΑΘΑΜΑΝΩΝ (ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ) – GR GR2110002.
Στην περιοχή των Τζουμέρκων αναπτύσσονται εκατοντάδες διαφορετικά είδη φυτών μερικά εκ των οποίων είναι τυπικά είδη της αλπικής ζώνης βλάστησης. Μερικά από τα πιο σημαντικά είδη είναι: Achilleia absinthoides, Corydalis parnassica, Erysimum cepbalonicum, Hieracioum trikalense, Trifolium parnassi, τα οποία είναι ελληνικά ενδημικά φυτά. Βαλκανικά ενδημικά ή άλλα σπάνια φυτά που βρίσκονται στην περιοχή είναι: Aster alpines, Campanula bawkinsiana, Centaurea epirota, Gentiana cruciata, Egigeon epiroticus, Polyagala major, Senecio scopolii, Viola pyrenaica και Thymuw striatus.
Το είδος albanicus Solenanthus που εμφανίζεται στην περιοχή αναφέρεται στο παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 92/43/EOK «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» και στη Σύμβαση της Βέρνης Σύμβαση Βέρνης «για τη διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης». Είναι πολύ σπάνιο στην Ελλάδα και αναπτύσσεται κυρίως στις περιοχές έντονης βόσκησης.
Τα είδη Corydalis parnassica, Achillea absinthoides, parnassicum Seseli και τα vaginalis Sesleria παρατίθενται στο ελληνικό Προεδρικό Διάταγμα 67/1981 ως προστατευμένα είδη. Το Achillea absinthoides χαρακτηρίζεται ως «σπάνιο» στη βάση δεδομένων του World Conservation Monitoring Centre (WCMC) του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (United Nations Environment Programme – UNEP). Το parnassicum Seseli συμπεριλαμβάνεται επίσης στη βάση δεδομένων WCMC ως «σπάνιο» και το triamularia Centaurea παρατίθεται ως «σπάνιο» στον ευρωπαϊκό κόκκινο κατάλογο (European Red List) για απειλούμενα προς εξαφάνιση ζώα και φυτά.
Πανίδα
Στοιχεία από το δικτυακό τόπο του Δικτύου Ερευνητών Περιβάλλοντος για τις περιοχές της Ελλάδας που ανήκουν στο δίκτυο NATURA 2000 – ΟΡΗ ΑΘΑΜΑΝΩΝ (ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ) – GR GR2110002. Πρόσβαση στις 02/05/2009
Στην περιοχή ζουν λύκοι και εμφανίζονται συχνά αρκούδες. Συχνότερα παρουσιάζονται αλεπούδες σκαντζόχοιροι, λαγοί, ζαρκάδια και κουνάβια.
Στα ποτάμια της περιοχής όπου ζουν πέστροφες (salmo trutta) ζουν μόνιμα και βίδρες (lutra lutra).
Η τεχνητή λίμνη Πουρναρίου φιλοξενεί κυπρίνους, στρωσίδι (barbus albanicus), πινδοβίνο, σκυλόψαρο, μπριάνα, λιάρα, μουστακάτο, άγρια πέστροφα, χέλι, νυχτοκόρακες, πρασινοκεφαλοπάπιες, αλκυόνες, φαλαρίδες, σαρδέλες, καστανοκεφαλογλάροι και ποταμοσφυριχτές.
Όσον αφορά τα πουλιά συναντώνται σπάνια αρπακτικά όπως ο ασπροπάρης (Neopbron percnopterus) και γύπες (Gyps fulvus ), ο Gypaetus barbatus, Caprimulgus europaeus, Lullula arborea και Lanius collurio. Υπάρχουν και πιο κοινά είδη όπως ο νεροκότσυφας (cinclus cinclus), η κοκκινοκαλιακούδα (pyrrbocorax pyrrbocorax) και η μεσοτσικλιτάρα (dendrocopos medius).
Επίσης υπάρχουν αμφίβια όπως ο κιτρινογάστορας φρύνος ή αλλιώς κιτρινοβομβίνα (bombina variegate), ερπετά όπως η προστατευόμενη οχιά των βουνών (vipera ursinii) και πολλά έντομα.
Ένα αμφίβιο και ένα ερπετό (vipera ursinii) αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ (τμήμα 3.2). Καταγράφονται ως σπάνια στον Ελληνικό Κόκκινο Κατάλογος καθώς και στη σύμβαση της Βέρνης.
Ο λύκος (canis lupus) και ο τυφλοπόντικας (Dryomys nitedula wingei) που συναντώνται στην περιοχή καταγράφονται στον ελληνικό κατάλογο ως «ευάλωτα» και «σπάνια
αντίστοιχα. Ο λύκος (canis lupus) βρίσκεται καταγεγραμμένος στο παράρτημα ΙΙ της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ όμως αυτό δεν ισχύει για την περιοχή καθώς ο αριθμός τους είναι ικανοποιητικός και η εμφάνισή τους συνεχής στην περιοχή.
Το βουνό Τζουμέρκα (ή αλλιώς Αθαμανικά Όρη) είναι μια μεγάλη οροσειρά που χωρίζει την Ήπειρο από τη Θεσσαλία. Η ψηλότερη κορυφή έχει 2.429 μ. υψόμετρο. Τα περισσότερα από τα χωριά που φωλιάζουν στις πλαγιές των Τζουμέρκων ανήκουν στο Ν. Άρτας (στο νότιο τμήμα της οροσειράς), υπάρχουν όμως και μερικά χωριά που ανήκουν στο Ν. Ιωαννίνων (στο βόρειο τμήμα).
Πρόκειται για ένα μεγάλο ορεινό συγκρότημα χωριών και αποτελεί γεωγραφικό όριο των Νομών Άρτας, Iωαννίνων και Tρικάλων.
Στα Τζουμέρκα είναι χτισμένα 47 χωριά που έχουν κοινό πολιτιστικό και ιστορικό παρελθόν και τα πιο πολλά είναι χτισμένα σε υψόμετρο άνω των 2000 μέτρων.
Τα Τζουμερκοχώρια, όπως έχει επικρατήσει να λέγονται, χτίστηκαν μεταξύ 14ου και 15ου αιώνα, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην νεότερη ελληνική ιστορία.
Πολλά χωριά έχουν ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, λόγω των σπάνιων ειδών ορνιθοπανίδας που απειλούνται με εξαφάνιση.
Και άλλα προστατευόμενα είδη ζώων, όμως, βρίσκουν καταφύγιο στα δάση της περιοχής που περιλαμβάνουν έλατα, βελανιδιές, οξιές, πεύκα, κουμαριές, ιτιές και πλατάνια.
Τα Τζουμέρκα με αριθμούς:
Τα Τζουμέρκα αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους ορεινούς όγκους της Ελλάδας. Συγκεκριμένα είναι το 8ο ψηλότερο βουνό στην Ελλάδα με υψηλότερες κορυφές την Κακαρδίτσα με υψόμετρο τα 2.429 μέτρα και ακολουθούν το Καταφίδι (2.393 μ.), ο Καταραχιάς (2.280 μ.), το Γερακοβούνι (2.211 μ.), η Στρουγκούλα (2.143 μ.), η Τρυγόνα (2.068 μ.), τα Τρία Σύνορα (1.932 μ.), το Ακόνι (1.433 μ.) και ο Σταυρός (1.390 μ.).
Οι κορυφές είναι γυμνές και βραχώδεις, οι οποίες λόγω της διάβρωσης είναι ιδιαίτερα δύσβατες. Ανάμεσά τους δημιουργούνται μικρά και μεγάλα οροπέδια, με μεγαλύτερα αυτό της Κωστελάτας. Λαμβάνοντας υπόψη την κατάταξη των δήμων και των δημοτικών διαμερισμάτων που ανήκουν στην περιοχή με βάση το ανάγλυφο, 26 Δ.Δ χαρακτηρίζονται ως ορεινά και 3 Δ.Δ ως ημιορεινά.
Επιπλέον, όλες οι κοινότητες χαρακτηρίζονται ορεινές. Τα ορεινά Δ.Δ καταλαμβάνουν έκταση 514,12 τχλμ και τα ημιορεινά Δ.Δ 48,19 τχλμ που αποτελούν το 67,92% και το 6,37% της συνολικής έκτασης της περιοχής.
Οι ορεινές κοινότητες έχουν έκταση 194,66 τχλμ το 25,72% της συνολικής έκτασης της περιοχής. Συνολικά οι ορεινές περιοχές καταλαμβάνουν το 93,63% και οι ημιορεινές το 6,37%.
«Για να καταλάβουμε τους Έλληνες –διαβάζουμε στον ‘Αλέξανδρο τον Μέγα’ του Ulrich Wilckens- πρέπει να μπούμε μέσα στην ιδιοτυπία της φύσης τους, ότι –όπως το διατύπωσε κάποτε ο Jacod Burckhardt- ‘ο μύθος αποτελεί το ιδεατό θεμέλιο όλου τους του είναι’. Ήταν συνηθισμένο, ακόμα και σε ψυχρές πολιτικές υποθέσεις να αναφέρονται σε μυθολογικά περιστατικά ή να διαμορφώνουν τους μύθους, σύμφωνα με τα συμφέροντα του παρόντος, καθώς και να προβάλουν στους μυθικούς χρόνους παραστάσεις του παρόντος, για να τους δίνουν περισσότερη δύναμη. Ακόμα και στη ζωή του Αλέξανδρου αυτό έπαιξε έναν μεγάλο ρόλο»
(M. P. Nilsson, Λατρείες, Μύθοι, Μαντείες και Πολιτική στην Αρχαία Ελλάδα, Lund 1951)
– Karl Kerenyi, Die Mythologie der Griechen, 1966 (Η Μυθολογία των Ελλήνων)
Το φυσικό τοπίο της Ελλάδας προσφέρεται -απ’ άκρη σε άκρη- για δραστηριότητες κάθε είδους – όλες τις εποχές του χρόνου. Το υλικό που συλλέγουμε (πάντα με την βοήθεια των επιστημονικών συνεργατών και επαγγελματιών), εμπλουτίζεται συνεχώς για την αρτιότερη πληροφόρησή σας.
Δραστηριότητες στο βουνό, στην θάλασσα… παντού!
Είμαστε στην πολύ χαρούμενη θέση να παρουσιάσουμε για πρώτη φορά την φύση της Ελλάδας, τα ιδιαίτερα τοπία της και τον απαράμιλλο πλούτο της ομορφιάς της… στους τουρίστες του κόσμου!
Με πολύ σημαντικούς συνεργάτες στο πλευρό μας, όπως η Εταιρεία Προστασίας Ελληνικής Φύσης, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, η ΜοΜ και ο ΑΡΧΕΛΩΝ, ανιχνεύουμε τα προσβάσιμα μονοπάτια, τις λίμνες, τα ποτάμια, τα δάση, και γνωρίζουμε τα ζώα – κυρίως όμως απλώνουμε το χέρι προστασίας μας προς την άγρια ζωή της Ελλάδας: τα μοναδικά ζώα που κατοικούν στον τόπο μας. Στην κατηγορία αυτή και στην σελίδα Greece NAtour, επισκεφθείτε τα άγρια ζώα, στο σπίτι τους!