Ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Τροιζήνας, πατρίδας του μυθικού Θησέα, εκτείνεται σε ένα κατάφυτο περιβάλλον 3χλμ από το λιμάνι της πόλης. Ο χώρος σχετίζεται με τον έρωτα της Φαίδρας για τον Ιππόλυτο, του οποίου η λατρεία συνδέθηκε με αυτή του Ασκληπιού. Στο χώρο σώζονται ερείπια του Ιερού του Ιππολύτου ιδρυμένο από το Διομήδη και τα κτίρια κι ο περίβολος που οικοδομήθηκαν στα τέλη του 4ου αι. ή στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. πάνω σ’ αρχαιότερο πυρήνα. Επίσης σώζονται ερείπια αρχαίων ναών, τειχών, του μνημείου της Φαίδρας, της Αγοράς, του σταδίου κι άλλων κτιρίων. Όλα τα κινητά ευρήματα εκτίθενται στα Μουσεία του Πόρου και της Αθήνας.
Μέσα σ’ ένα κατάφυτο περιβάλλον, δυτικά της σημερινής Τροιζήνας στις βόρειες πλαγιές του όρους Αδέρες και σε τμήμα της διπλανής πεδιάδας ανάμεσα σε δύο ρέματα εκτείνονται τα ερείπια της Αρχαίας Τροιζήνας που περικλειόταν από τείχη που κατέβαιναν από την ακρόπολη. Ο μύθος θέλει την πόλη, πατρίδα του μυθικού Θησέα. Πρώτος βασιλιάς ήταν ο Ώρος. Έπειτα τον διαδέχτηκε ο εγγονός του και γιος του Ποσειδώνα, Άλθηπος. Μετά τη διακυβέρνηση από άλλους βασιλείς την εξουσία πήρε ο Πιτθέας, παππούς του Θησέα, ο οποίος ονόμασε την περιοχή Τροιζήνα απ’ το όνομα του πεθαμένου αδερφού του Τροιζήν. Η περιοχή όμως συνδέεται άμεσα με το γιο του Θησέα, Ιππόλυτο. Η δεύτερη γυναίκα του Θησέα, Φαίδρα, ερωτεύθηκε τον νέο, τον διέβαλε στον πατέρα του και τελικά τον σκότωσε ο Ποσειδώνας κατόπιν εντολής του ίδιου του Θησέα. Η λατρεία του Ιππολύτου συνδέθηκε με αυτήν του Ασκληπιού, οι πηγές καταγράφουν πως ο Ασκληπιός επανέφερε στη ζωή τον Ιππόλυτο μετά από εντολή της Άρτεμης.
Το Ιερό του Ιππολύτου έκτασης 4000 τμ. σε απόσταση 800 απ’ την αγορά, έξω από τα τείχη της αρχαίας Τροιζήνας είχε ιδρύσει ο Διομήδης, επειδή κατάφερε να σωθεί από σφοδρή κακοκαιρία κατά την επιστροφή του από την Τροία. Ο περίβολος και τα κτίσματα του ιερού κτίστηκαν στα τέλη του 4ου αι. ή στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. γύρω από ένα αρχαιότερο πυρήνα λατρείας. Αυτό επιβεβαιώνουν τα κεραμικά θραύσματα και τα πήλινα αντικείμενα που βρέθηκαν στο χώρο. Ο ναός ήταν περίπτερος με σηκό, πρόναο κι οπισθόδομο. Στο χώρο έχουν βρεθεί και σχετικές επιγραφές που επιβεβαιώνουν τη λειτουργία Ασκληπιείου στο τέμενος. Άλλωστε σώζονται ερείπια μιας κρήνης και θεμέλια από άλλα κτίρια, όπως αίθουσες θεραπείας, ξενώνες κ.α. επίσης βεβαιώσει την ύπαρξη του. Το καλό κλίμα της περιοχής και τα καθαρά νερά συντέλεσαν στη δημιουργία ενός τέτοιου θεραπευτηρίου, το οποίο όμως βρέθηκε στη σκιά του Ασκληπιείου της Επιδαύρου. Στην παρακμή του έπαιξε καθοριστικό ρόλο κι ο σεισμός που προκλήθηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου των Μεθάνων, στα μέσα του 3ου αι. π.Χ.. Τα κτίρια τότε καταστράφηκαν κι επισκευάστηκαν στα ρωμαϊκά χρόνια. Όμως μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού το αρχαίο υλικό χρησιμοποιήθηκε για την ανέγερση χριστιανικών ναών. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η Επισκοπή, ένας παλαιοχριστιανικός ναός που βρίσκεται στον ίδιο χώρο και τοποθετείται χρονικά στον 6ο αι. μ.Χ.. Πέραν αυτών των μνημείων σώζονται ερείπια των τειχών, του μνημείου της Φαίδρας, της Αγοράς που βρισκόταν στους πρόποδες του βουνού, λείψανα αρχαίων ναών όπως της Αφροδίτης της Κατασκοπίας, της Αρτέμιδος Σωτήρος, της Αθηνάς Σθένιας, του Διός Σωτήρος. Επίσης ο επισκέπτης θα δει ερείπια του σταδίου και του θεάτρου. Εντύπωση θα του προκαλέσει κι ένας οχυρωματικός πύργος, γνωστός ως «Παλάτι του Θησέα», ο οποίος χτίστηκε τον 5ο αι. π.Χ., όμως έχει και στοιχεία μεσαιωνικά. Βόρεια απ’ αυτόν τον πύργο βρίσκονται ερείπια ενός ρωμαϊκού κτίσματος που θεωρείται πως ήταν παλαιότερα το Ιερό των Μουσών. Ακόμη στο χώρο βρέθηκαν επιτύμβιες στήλες, κιονόκρανα, κεραμικά και πήλινα αγγεία, ειδώλια, 2 αγαλματίδια κι αμφορείς που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr