Ένα υπέροχο μουσείο με εντυπωσιακές καμάρες και ασπρόμαυρο μαρμάρινο δάπεδο στις αίθουσές του. Αρχιτεκτονικά στοιχεία και δομικά υλικά που συνθέτουν ένα αρμονικό εκθεσιακό σύνολο από χώρους υψηλής αισθητικής, κατάλληλους για τα σημαντικότερα πολιτιστικά δρώμενα.
Σε όλη τη διάρκεια του χρόνου φιλοξενεί συναυλίες, διαλέξεις, βραδιές πολιτισμού και εκθέσεις με έργα διάσημων καλλιτεχνών. Επιβεβαιώνεται έτσι με τον καλύτερο τρόπο ότι η Ύδρα ήταν και παραμένει νησί του πολιτισμού και των καλλιτεχνών.
Άλλωστε, το μουσείο δεν φέρει τυχαία το όνομα της αξέχαστης ηθοποιού και Υπουργού Πολιτισμού, Μελίνας Μερκούρη.
Ακόμα και η τοποθεσία του προσθέτει κάτι στον καλλιτεχνικό του χαρακτήρα. Βρίσκεται δυτικά, στο σημείο που αρχίζει η παραλία του λιμανιού, κοντά στον ανδριάντα του Ανδρέα Μιαούλη.
Πηγή: www.athensattica.gr
Με το θαλασσινό αεράκι να «φλερτάρει» αιώνες τώρα μαζί του, ο Πειραιάς είναι μια πόλη όπου μπορείτε να απολαύσετε πολλά… Να χαρείτε τις βόλτες σας στους παραλιακούς δρόμους της Πειραϊκής, της Φρεαττύδας, του Πασαλιμανιού και της Καστέλλας… Να πιείτε το ουζάκι σας ή τον καφέ σας με θέα το Λιμάνι της Ζέας με τα πολυτελή σκάφη και τα ιστιοφόρα… Να νιώσετε ότι βρίσκεστε μάλλον… σε νησί, απολαμβάνοντας ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά στο γραφικό Μικρολίμανο και χαζεύοντας τα ψαροκάικα και τα ιστιοπλοϊκά σκάφη να πηγαινοέρχονται στην υδάτινη «αγκαλιά» του…
Εκτός, όμως, από όλα αυτά, εδώ θα κάνετε και τα ψώνια σας, στο εμπορικό κέντρο του, εκεί όπου χτυπάει η «καρδιά» του Πειραιά, ανακαλύπτοντας πολλά καταστήματα με ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ, είδη δώρων, είδη σπιτιού και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε… σε τιμές για όλα τα βαλάντια! Αγοράστε ένα φρεσκοψημένο κουλούρι Θεσσαλονίκης από τους πλανόδιους κουλουρτζήδες που θα συναντήσετε σε κάποια γωνιά του δρόμου (όπως στη γωνία Ηρώων Πολυτεχνείου και Σωτήρος Διός) και ξεκινήστε χαλαρά τη βόλτα για τα ψώνια σας στο εμπορικό κέντρο του Πειραιά…
Destination Piraeus project
Video/presentation by Experience Greece team
Director: Panos Georgiou
Στις κεντρικές λεωφόρους της Ηρώων Πολυτεχνείου, Βασιλέως Γεωργίου και Γρηγορίου Λαμπράκη θα βρείτε πολλά μαγαζιά με επώνυμες φίρμες, αλλά και καταστήματα με καλόγουστα είδη σε πολύ οικονομικές τιμές! Ο πιο κεντρικός δρόμος είναι η Ηρώων Πολυτεχνείου, που διασχίζει τον Πειραιά, περνά μπροστά από το εντυπωσιακό Δημοτικό Θέατρο (το καμάρι του Πειραιά) και συνεχίζει ως την Πλατεία Τερψιθέας και την περιοχή Βρυώνη.
Είναι γεμάτος από καλά καταστήματα κάθε είδους. Ωστόσο, ο πιο πολυσύχναστος εμπορικός δρόμος στο κέντρο του Πειραιά είναι ο πεζόδρομος Σωτήρος Διός, που ξεκινά από το λιμάνι, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα και φθάνει ως το Πασαλιμάνι, στη Λεωφόρο Γρηγορίου Λαμπράκη.
Εδώ υπάρχουν πολλά μαγαζιά με ρούχα γυναικεία και ανδρικά, παπούτσια, τσάντες, εσώρουχα, καλλυντικά και αξεσουάρ, σε καλές τιμές και για όλα τα γούστα… Πολλοί κάθετοι δρόμοι διασταυρώνονται με αυτό τον πεζόδρομο, γεμάτοι εμπορικά καταστήματα με ανάλογα είδη, όπως η οδός Κολοκοτρώνη, η Καραϊσκου, η Πραξιτέλους, η Αλκιβιάδου, η Υψηλάντου κ.ά.
Για πιο οικονομικές τιμές και μεγάλη ποικιλία σε παπούτσια θα κατηφορίσετε ως την οδό Φίλωνος, στο λιμάνι, πίσω από τον Άγιο Σπυρίδωνα, ενώ στον παραλιακό δρόμο του λιμανιού θα δείτε αρκετά μαγαζάκια με τουριστικά είδη. Στην οδό Βασιλέως Γεωργίου, που ξεκινά από την Αγία Τριάδα κι ανηφορίζει ως το Δημοτικό Θέατρο, βρίσκονται αρκετά χρυσοχοεία για να αγοράσετε κοσμήματα σε χρυσό και ασήμι, δουλεμένα με τέχνη περισσή από άξιους αργυροχρυσοχόους, ρολόγια από επώνυμες εταιρείες, εικόνες σκαλισμένες σε ασήμι, κορνίζες ασημένιες κ.ά.
Από την Πλατεία Κοραή, η Βασ. Γεωργίου συνεχίζει ως τη Λεωφόρο Γρηγορίου Λαμπράκη, γεμάτη με καλά εμπορικά μαγαζιά και από τις δύο πλευρές του, που πωλούν ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ σε εξαιρετική ποιότητα. Στη Λεωφόρο Γρηγορίου Λαμπράκη που καταλήγει στο Πασαλιμάνι υπάρχουν, επίσης, αρκετά μαγαζιά με ρούχα, αλλά και πολλά καταστήματα με είδη σπιτιού (χαλιά, λευκά είδη, έπιπλα, ηλεκτρικά είδη, φωτιστικά, γκαλερί με πίνακες…)
Ιδιαίτερη εμπορική κίνηση έχει καθημερινά και η οδός Τσαμαδού, σε απόσταση αναπνοής από το Δημοτικό Θέατρο, που ξεκινά από την Γρηγορίου Λαμπράκη και καταλήγει στην οδό Γούναρη και τον Ηλεκτρικό Σταθμό του Πειραιά. Πολλά μαγαζιά σε οικονομικές τιμές, μικρά ή μεγαλύτερα, βρίσκονται δεξιά κι αριστερά, με είδη σπιτιού, ρούχα, αξεσουάρ, παπούτσια, βιβλιοπωλεία, είδη ταξιδιού, εσώρουχα, μαγιώ, αλλά και κεριά, γλυκά του κουταλιού, ξηρούς καρπούς, ελληνικό καφέ κ.ά.
Στο σημείο που η οδός Τσαμαδού συναντά την οδό Γούναρη θα ανακαλύψετε την Αγορά του Πειραιά, με κάθε λογής είδη διατροφής (κρεατικά, ψάρια και θαλασσινά, φρούτα, λαχανικά, τυριά…), αλλά και λουλούδια, μπαχαρικά, αποξηραμένα λαχανικά, και αρωματικά βότανα που φύονται στις δασωμένες πλαγιές των ελληνικών βουνών και είναι γνωστά από την αρχαιότητα για τις πολύτιμες ιδιότητές τους.
Γύρω από την κεντρική Πλατεία Κοραή και στην οδό Καραϊσκου βρίσκονται πολλά καλαίσθητα καφέ, πιτσαρίες και μεζεδοπωλεία με παραδοσιακές γεύσεις, ιδανικά για να ξεκουραστείτε και απολαύσετε κάτι νόστιμο μετά τα ψώνια σας.
Πηγή: www.athensattica.gr
Η ξεχωριστή γοητεία της ορίζεται από τις οδούς Αθηνάς, Ερμού, Πειραιώς και της μυρωδάτης Ευριπίδου. Κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο θα την πρωτοσυναντήσουμε στις αναμνήσεις του περιηγητή Σπον (1678), ως μία από τις 8 θεσμοθετημένες γειτονιές της τουρκοκρατούμενης Αθήνας.
Παρά την πρώτη αυτή αναφορά, οι ρίζες της ιστορίας της πάνε ακόμα πιο βαθιά. Όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, εύποροι αριστοκράτες τη διάλεξαν για τόπο κατοικίας και την ομόρφυναν με νεοκλασικά κτίρια που ακόμα και σήμερα διατηρούν την αίγλη τους. Με τα χρόνια, τα ταβερνεία της πλατείας Ηρώων άρχισαν να μαζεύουν ανθρώπους της νύχτας που αγαπούσαν τη φασαρία και τους καυγάδες. Οι γνωστοί κουτσαβάκηδες, εκτός από μπλεξίματα, έφεραν στη συνοικία και κακή φήμη με αποτέλεσμα να αρχίσει ο σταδιακός μαρασμός της.
Αργότερα, όπως συμβαίνει παντού, η περιοχή δίπλα στο κέντρο με τα ωραία κτίρια και τα καταστήματα επεξεργασίας δερμάτων φάνηκε να ασκεί γοητεία σε αυτούς που αναζητούσαν το νέο. Έτσι, μέσα σε λίγα χρόνια, τα εστιατόρια, τα design καταστήματα, οι γκαλερί, τα μπαρ και τα δημιουργικά γραφεία, έδωσαν το φιλί της ζωής και η συνοικία μετατράπηκε σε σημείο συνάντησης και έντονης νυχτερινής ζωής.
Όμως ακόμα και σήμερα, κατάλοιπα της παλιάς γειτονιάς, όπως το υπαίθριο πασχαλινό παζάρι με τα Ναξιώτικα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα που στήνεται κάθε χρόνο γύρω από την πλατεία, επιστρέφουν τους επισκέπτες στο λαμπερό χτες της ιστορίας της.
Πηγή: www.athensattica.gr
Κάποιοι την έχουν χαρακτηρίσει «το Beverly Hills της παραλιακής» και πράγματι η Γλυφάδα είναι μια πόλη που σφύζει από ζωή, με τους επισκέπτες της να χαλαρώνουν από το απαιτητικό σπορ του shopping πίνοντας έναν freddo σε κάποιο από τα trendy café της. Η αγορά της Γλυφάδας δεν διαφέρει και πολύ από την αγορά της Κηφισιάς, ως προς τις επιλογές σας.
Εκτός όμως από την εντυπωσιακή ποικιλία καταστημάτων και κοσμηματοπωλείων, η Γλυφάδα έχει να σας προσφέρει και κάτι παραπάνω: Θερινά σινεμά, ethnic και ελληνικά εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία και café δίνουν στον επισκέπτη αμέτρητες ευκαιρίες για ένα ευχάριστο διάλειμμα.
Και αν τυχόν ξεχαστείτε και το σούρουπο σας βρει ακόμα στη Γλυφάδα, μη φύγετε! Η Γλυφάδα είναι η πόλη των πιο παιχνιδιάρικων, λουσάτων αλλά και φασαριόζικων club.
Πηγή: www.athensattica.gr
Εδώ και χρόνια, η πλατεία που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, μόλις 5 λεπτά περπάτημα από τη Βουλή των Ελλήνων, έχει συνδέσει την ιστορία της με αυτή της πιο παλιάς αριστοκρατικής συνοικίας της πόλης. Το Κολωνάκι και η φημισμένη πλατεία του εξακολουθούν να συγκεντρώνουν το κοσμικό ενδιαφέρον και να αποτελούν δημοφιλή πόλο έλξης για Αθηναίους από όλες τις συνοικίες, οι οποίοι μπλέκονται με τους κατοίκους της και τους επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
Στα café της γράφεται καθημερινά ιστορία αφού εκεί συγκεντρώνεται όλη σχεδόν η πολιτική, δημοσιογραφική και κοσμική κρέμα. Υψηλή κοινωνία και επώνυμες υπογραφές, πολυτελή ξενοδοχεία και ναοί της μόδας, όλα εδώ, σε έναν ακαταμάχητο συνδυασμό. Εδώ έχουν βρει καταφύγιο διάσημοι σχεδιαστές, δημιουργίες υψηλής ραπτικής, design concept stores, γκαλερί με αντίκες και έργα σύγχρονης τέχνης, βιβλιοπωλεία και καταστήματα με αξεσουάρ που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού.
Και όταν οι αγορές σας κουράσουν, το Κολωνάκι φιλοξενεί πολυτελή εστιατόρια με γαστρονομικές εξάρσεις, ιδιωτικές λέσχες και υπέροχα ζαχαροπλαστεία για όλους. Η περιπέτεια στη λαμπερή Αθήνα αρχίζει από εδώ!
Πηγή: www.athensattica.gr
Η οδός Ερμού είναι ένας ζωντανός πεζόδρομος με πολύ μεγάλη ιστορία. Πρόκειται για έναν δρόμο που παντρεύει τη σύγχρονη εμπορική δραστηριότητα με τη λογική ενός κεντρικού δρόμου της παλιάς πόλης. Ο πεζόδρομος, που ξεκινά απέναντι από την πλατεία Συντάγματος και κατηφορίζει προς το Μοναστηράκι, είναι γεμάτος μεγάλα εμπορικά καταστήματα, επώνυμους οίκους ρούχων και αξεσουάρ, πολλές καφετέριες, μικρά σνακ μπαρ και πολύ κόσμο – ένα πολύβουο πλήθος που παρουσιάζει τεράστιο πολιτιστικό και πολυπολιτισμικό ενδιαφέρον.
Στα μέσα περίπου του πεζόδρομου βρίσκεται το ιστορικό εκκλησάκι της Καπνικαρέας (11ος αιώνας) με τις θαυμάσιες αγιογραφίες του Φώτη Κόντογλου. Η Ερμού θεωρείται ο πιο πολυσύχναστος και ακριβός εμπορικός δρόμος της Ελλάδας.
Πηγή: www.athensattica.gr
Το νέο μουσείο της Ακρόπολης, ένα σύγχρονο μουσείο έξω από την ομώνυμη στάση του Μετρό, στεγάζει τα σημαντικότερα ευρήματα του Ιερού Βράχου, από τη Μυκηναϊκή εποχή, έως τους Ρωμαϊκούς και πρωτοχριστιανικούς χρόνους. Από το 2009 που άνοιξε τις πύλες του, έχει δεχθεί εκατομμύρια επισκέπτες που θαυμάζουν τα γλυπτά του Παρθενώνα, βλέποντας από τα διαφανή τζάμια της αίθουσας το μνημείο ψηλά στον βράχο.
Το νέο μουσείο αντικατέστησε το παλαιό που λειτουργούσε από τον 19ο αιώνα στο διακριτικό κτίριο δίπλα στον Παρθενώνα και παρουσιάζει τα πολύτιμα εκθέματα με μια σύγχρονη αντίληψη. Έχει κτιστεί κυριολεκτικά επάνω στον αρχαιολογικό χώρο του οικοπέδου (Ρωμαϊκής εποχής) και στηρίζεται σε υπερυψωμένους πυλώνες που εδράζονται ανάμεσα στις αρχαιότητες, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να δει κάποιες από τις υποκείμενες αρχαιότητες μέσα από τα διαφανή δάπεδα. Αξίζει να τονιστεί πως το μουσείο φωτίζεται φυσικά σε μεγάλο βαθμό, αν αναλογιστεί κανείς τις ιδιαιτερότητες της χρήσης, δεδομένου πως τα γλυπτά που παρουσιάζει έχουν ανάγκη από ιδιαίτερες συνθήκες φωτισμού.
Ιστοσελίδα μουσείου: www.theacropolismuseum.gr
Πηγή: www.athensattica.gr
Το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών, ή συντομότερα ΟΑΚΑ, φέρει το όνομα του πρώτου νικητή του Μαραθωνίου δρόμου στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες (Αθήνα, 1896), του περίφημου Σπύρου Λούη που ήταν ένας απλός νερουλάς στο Μαρούσι. Το έργο ξεκίνησε το 1978 και λειτούργησε τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1982 όταν φιλοξένησε το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Στίβου.
Τα επόμενα χρόνια προστέθηκαν στον χώρο των 1000 στρεμμάτων το Ολυμπιακό ποδηλατοδρόμιο (1991), το Ολυμπιακό κέντρο Υγρού Στίβου (1991), το Ολυμπιακό κλειστό Γυμναστήριο Αθλοπαιδιών (1995), το Ολυμπιακό κέντρο Αντισφαίρισης (2004) και άλλες αθλητικές και βοηθητικές εγκαταστάσεις.
Έτσι, το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο των Αθηνών, χάρη στην τεχνολογική και κατασκευαστική του αρτιότητα, βοήθησε πολύ την ανάπτυξη των αθλητικών δραστηριοτήτων στη χώρα. Tο 2004 ολοκληρώθηκαν οι εγκαταστάσεις με τα έργα ανάπλασης του Ισπανού αρχιτέκτονα Καλατράβα με σκοπό τη φιλοξενία των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και των τελετών της έναρξης και της λήξης.
Ιστοσελίδα Ολυμπιακού Σταδίου: www.oaka.com.gr
Πηγή: www.athensattica.gr
Η ιδέα του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδος γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Η πρωτοβουλία ανήκε στην Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών και ορισμένα μέλη της που προσέφεραν κάθε είδους υποστήριξη στην προσπάθεια αυτή. Το 1977 ιδρύθηκε ένα μικρό μουσείο, το οποίο στεγάστηκε προσωρινά σ’ ένα δωμάτιο δίπλα στη Συναγωγή της οδού Μελιδώνη.
Εκεί συγκεντρώθηκαν αντικείμενα που είχαν διασωθεί από τον πόλεμο, κυρίως τεχνουργήματα και έγγραφα του 19ου και του 20ου αιώνα, καθώς και πλήθος από θρησκευτικά σκεύη, έγγραφα και κοσμήματα. Τα τελευταία, τα οποία είχαν κατάσχει οι Βούλγαροι από τους Εβραίους της Θράκης το 1943, επιστράφηκαν και παραδόθηκαν στην Ελληνική κυβέρνηση μετά την παραίτηση του Βούλγαρου βασιλιά και την εγκαθίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Στα επόμενα χρόνια άρχισε μια εμπεριστατωμένη και προσεκτική συγκέντρωση υλικού από όλες τις κοινότητες της Ελλάδας, κάτω από την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Νίκου Σταυρουλάκη, διευθυντή του Μουσείου μέχρι το 1993. Χάρη στο ενδιαφέρον αρκετών ιδιωτών, η συλλογή εμπλουτίστηκε σημαντικά με σπάνια βιβλία και εκδόσεις, υφάσματα, κοσμήματα, τελετουργικά και οικιακά σκεύη.
Σύντομα, το Μουσείο άρχισε να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον πολλών επισκεπτών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και επιστημόνων και δωρητών, που ήταν πρόθυμοι να συνεισφέρουν στην ανάπτυξή του. Το 1981, δημιουργήθηκε η οργάνωση «Αμερικανοί Φίλοι του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδος» και, λίγο αργότερα, ιδρύθηκε, από μέλη της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών και Θεσσαλονίκης, «Ο Σύλλογος Φίλων του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδος», που από τότε διαρκώς υποστηρίζει το Μουσείο σε κάθε του πρωτοβουλία.
Ο συνεχής εμπλουτισμός του Μουσείου και η διεύρυνση των δραστηριοτήτων του, σύντομα επέβαλαν την αναζήτηση νέου χώρου για τη στέγασή του. Έτσι, το 1984, η συλλογή μεταφέρθηκε σ’ έναν νοικιασμένο όροφο στο κτίριο της Λεωφόρου Αμαλίας 36 και η έκθεση αναδιοργανώθηκε, καλύπτοντας τα κύρια θέματα που ενδιέφεραν το ευρύ και ανομοιογενές κοινό των επισκεπτών. Ύστερα από προσπάθειες ετών, το Μουσείο απέκτησε νομική υπόσταση το 1989. Από τότε λειτουργεί ως Ν.Π.Ι.Δ. που διοικείται από επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, η δραστηριότητα του Μουσείου επεκτάθηκε σημαντικά, τόσο στον τομέα της έρευνας και μελέτης του Ελληνικού Εβραϊσμού – σε συνεργασία με άλλα ιδρύματα και επιστήμονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό – όσο και στον τομέα των εκδόσεων. Παράλληλα, η συλλογή του συνέχισε να εμπλουτίζεται με νέα αποκτήματα από όλη την Ελλάδα, ξεπερνώντας κατά πολύ τις αρχικές προοπτικές. Οι αυξανόμενες ανάγκες του Μουσείου για νέους χώρους, αλλά και το όνειρο της απόκτησης ιδιόκτητης στέγης, οδήγησαν στην αγορά ενός διατηρητέου κτιρίου με τη συμπαράσταση των Φίλων της Ελλάδας και του εξωτερικού, αλλά και της Κοινότητας της Θεσσαλονίκης και του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου.
Με την αποφασιστικής σημασίας οικονομική συμπαράσταση του Υπουργείου Πολιτισμού και του Συλλόγου Φίλων του Μουσείου, το κτίριο αναπαλαιώθηκε, ώστε στα τέλη του 1997, ακριβώς είκοσι χρόνια μετά την ίδρυσή του, το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος μπόρεσε να μεταφερθεί στη μόνιμη πλέον ιδιόκτητη στέγη του, στο αναστηλωμένο τετραώροφο νεοκλασσικό κτίριο της οδού Νίκης 39, στο κέντρο της Αθήνας.
Στις 10 Μαρτίου 1998 εγκαινιάστηκε το καινούργιο κτίριο του Ε.Μ.Ε. και μια νέα εποχή άρχισε για το Μουσείο. Στα επόμενα χρόνια ανάπτυξε ιδιαίτερα και επέκτεινε όλες τις δραστηριότητές του και ιδιαίτερα τις εκπαιδευτικές, βελτίωσε σημαντικά τις υπηρεσίες προς το κοινό και επιδόθηκε σε εμπεριστατωμένες έρευνες, τα αποτελέσματα των οποίων ανακοινώθηκαν μέσα από πλήθος περιοδικών εκθέσεων και ειδικών εκδόσεων. Η επαφή και επικοινωνία με το κοινό και οι διεθνείς σχέσεις και δράσεις του Ε.Μ.Ε. σηματοδοτούν αμφίδρομη κοινωνική και επιστημονική ενημέρωση και επιρροή.
Ιστοσελίδα του μουσείου: www.jewishmuseum.gr
Πηγή: www.athensattica.gr
Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη μπροστά στη Βουλή, επί της λεωφόρου Αμαλίας, διαμορφώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Λαζαρίδη και Δημητριάδη Ρωκ και την επιτύμβια ανάγλυφη μορφή σε μάρμαρο φιλοτέχνησε ο γλύπτης Κωνσταντίνος Δημητριάδης. Κατά την κατασκευή του έργου έγιναν εκτεταμένες εκχωματώσεις του εδάφους μπροστά στο κτίριο της Βουλής, με συνέπεια η επιφάνεια του εδάφους να κατεβεί 6 περίπου μέτρα και να φτάσει στο ύψος της λεωφόρου Αμαλίας.
Το μνημείο έχει επιρροή από την αρχαϊκή τέχνη και είναι αυστηρά λιτής γραμμής, με μόνη εξαίρεση τις μπρούτζινες ασπίδες που δίνουν μια νότα μοντέρνας γλυπτικής διακόσμησης. Το μνημείο φρουρείται νυχθημερόν από την προεδρική φρουρά των ευζώνων, ενώ αποτελεί μέρος του τυπικού με την κατάθεση στεφάνων από επισήμους προς τιμή του Άγνωστου Στρατιώτη.
Πηγή: www.athensattica.gr