Από το 1998 στο Οροπέδιο Φενεού σχηματίστηκε, πίσω από το αρδευτικό φράγμα του ομώνυμου χειμάρρου που κατασκεύασε η ΥΕΒ, ένας νέος υγρότοπος. Το οροπέδιο Φενεού είναι ένα μεγάλο τριγωνικό επίπεδο οροπέδιο περιτριγυρισμένο από δασωμένα βουνά που συνορεύει δυτικά με το νομό Αχαΐας και νότια με το νομό Αρκαδίας.
Πρόκειται λοιπόν για το νοτιοδυτικότερο οροπέδιο της Κορινθίας. Ένα απέραντο μωσαϊκό με χρώματα. Πέρα από την αισθητική παρέμβαση, που μάλλον φαίνεται να διαμορφώνεται θετική για την περιοχή, η Πελοπόννησος, και η Κορινθία ιδιαίτερα, απόκτησαν ένα ανοικτό τεχνητό υδρολογικό μικρό πάρκο που περιτριγυρίζεται από θαυμάσια τοπιακά και ιδιαιτέρου οικολογικού ενδιαφέροντος φυσικά δασικά οικοσυστήματα. Τα δάση αυτά έχουν συμπεριληφθεί στην περιοχή NATURA 2000 του Χελμού.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Δυτικά του Ισθμού, σε απόσταση 16 χιλιόμετρα από το Λουτράκι, μετά το χωριό Περαχώρα και σχεδόν δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο του Ηραίου βρίσκεται η λίμνη Βουλιαγμένη. Η αρχαία Εσχατιώτις ή Γοργωπις, αφού εδώ έπεσε η Γόργη, γυναίκα του Κορίνθου, όταν πληροφορήθηκε το φόνο των παιδιών της. Είναι μια λιμνοθάλασσα με μέγιστο μήκος 2 χιλιόμετρα και πλάτος 1 χιλιόμετρο. Το βάθος της δεν ξεπερνά τα 40 μέτρα και επικοινωνεί με τον Κορινθιακό κόλπο από ένα πολύ στενό κανάλι, πλάτους 6 μέτρων. Τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλους, περιτριγυρισμένο από πευκόδασος. Εδώ ανακαλύφθηκαν πρωτοελλαδικοί οικισμοί τουλάχιστον από το 3.000 π.Χ.
Σε λιγότερο από μία ώρα από την Αθήνα φτάνετε στο Λουτράκι και περίπου 20 λεπτά πιο μετά απλώνεται μπροστά σας η απρόσμενη ομορφιά της Λίμνης Βουλιαγμένης. Η λίμνη δημιουργήθηκε από καθίζηση του εδάφους στην αρχαιότητα και το νερό είναι εμφανώς αλμυρότερο της ανοιχτής θάλασσας. Κάθε περίπου 6 ώρες το νερό της λίμνης ανανεώνεται από το στενό άνοιγμα έτσι τα νερά, ακόμα και με πολύ κόσμο, παραμένουν πεντακάθαρα. Κάνοντας το γύρο της λίμνης θα παρατηρήσετε ότι η μία της πλευρά είναι γαλήνια και ήρεμη ενώ η απέναντι σχεδόν τρικυμιώδης. Άλλο ένα «δώρο» της παλίρροιας, που δίνει χαρακτήρα σε τούτη την άκρη της Κορινθίας, εδώ που τα Γεράνεια ενώνονται με το νερό. Σήμα κατατεθέν της περιοχής το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών, και τα πολλά ταβερνάκια σε όλη την περίμετρο της λίμνης.
Video by fabdrone
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ο Φάρος του Ηραίου, ή Φάρος Μελαγκάβι, όπως είναι η επίσημη ονομασία του. Αν φτάσετε εδώ το σούρουπο, μπροστά σας θα λαμποκοπά απέναντι η ακτογραμμή από τα φώτα όλων των χωριών και το ηλιοβασίλεμα θα σας αποζημιώσει, τέλειο και ανέξοδο. Τους καλοκαιρινούς μήνες, ιδιαίτερα Ιούνιο και Ιούλιο, αν θέλετε να «τσιμπήσετε» κάτι καλό θα είναι να είστε από νωρίς εδώ. Στην περιοχή προσφέρονται όλων των ειδών γεύματα, ψητά, ψάρι και μαγειρευτά, απλά διαλέξτε τι θέλετε. Κοντά υπάρχει και beach bar, όπου μπορείτε να απολαύσετε εκτός από το μπάνιο σας και διάφορες δραστηριότητες. Εάν θέλετε να διανυκτερεύσετε, δυστυχώς, στην περιοχή δεν υπάρχουν καταλύματα και πρέπει να αναζητήσετε διαμονή στο Λουτράκι, εκτός εάν επιθυμείτε να νοικιάσετε ολόκληρο σπίτι. Επίσης σημαντικό, στην περιοχή δεν υπάρχει συγκοινωνία, θα πρέπει να έχετε δικό σας μέσο μεταφοράς.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Σε υψόμετρο 800 μέτρων βρίσκεται η Λίμνη Τσιβλού μία από τις ελάχιστες που υπάρχουν στην ορεινή Πελοπόννησο. Αιτία για τη δημιουργία της, μια κατολίσθηση που έγινε το 1912 όταν φράχτηκε ο αρχαίος ποταμός Κράθις. Στα μέσα περίπου της διαδρομής από την Ακράτα προς τη Ζαρούχλα στα δεξιά της θα αντικρίσετε τη λίμνη μικρών διαστάσεων αλλά μεγάλης ομορφιάς με τα τεράστια κλαδιά να ξεπετάγονται από την επιφάνεια της.
Γύρω από την λίμνη υπάρχει περιμετρικός δρόμος που προσφέρεται για περπάτημα, mountain biking ή βόλτα με τετράτροχο. Στην περιοχή βρίσκεται και ιδανικές τοποθεσίες για πικ-νικ.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Στα δυτικά του νομού Ηλείας, 27 χλμ. από την πρωτεύουσά του, τον Πύργο, βρίσκεται η περιοχή που είναι γνωστή ως Καϊάφας και περιλαμβάνει μία μεγάλη παραλία από την πλευρά του Ιονίου πελάγους, ένα παραθαλάσσιο πευκόδασος και την ομώνυμη λίμνη, η οποία αποτελεί το κέντρο του ιαματικού τουρισμού στην περιοχή.Οι ιαματικές ιδιότητες του νερού της λίμνης Καϊάφα ήταν ήδη γνωστές από την αρχαιότητα, και σύμφωνα με τους αρχαίους οφείλονταν στις νύμφες που κατοικούσαν στα δάση που πλαισιώνουν την περιοχή. Για το λόγο αυτό τις τιμούσαν με ιδιαίτερη ευλάβεια, αφιερώνοντάς τους περικαλλείς ναούς και ιερά. Σήμερα όσοι επισκέπτονται τον Καϊάφα δεν έρχονται εδώ μόνο για την υδροθεραπεία, αλλά και για να θαυμάσουν το μοναδικό φυσικό τοπίο και να επιδοθούν σε δραστηριότητες όπως τα θαλάσσια σπορ που προσφέρει η περιοχή. Η πανέμορφη, γαλήνια φύση προσφέρει επίσης το κατάλληλο σκηνικό για απόλυτη χαλάρωση, μακριά από τους ξέφρενους ρυθμούς της πόλης.
Τα θερμά, ιαματικά νερά της λίμνης θεωρούνται κατάλληλα για δερματικά προβλήματα, ρευματισμούς, παθήσεις του ήπατος και άσθμα, και έχουν πολλές φορές εξυμνηθεί από όσους δοκίμασαν την υδροθεραπεία ως λύση σε κάποιο αντίστοιχο πρόβλημά τους. Η πίστη στη θεραπευτική τους ιδιότητα ανάγεται σε αρχαιοτάτους χρόνους∙ σύμφωνα με τον Παυσανία, στο σπήλαιο που υπάρχει στα δυτικά της περιοχής, το επονομαζόμενο των «Ανιγρίδων Νυμφών», κατοικούσαν οι νύμφες Καλλιάφεια, Πηγαία και Ίασις. Από την πρώτη προέρχεται το σημερινό όνομα της περιοχής, Καϊάφας, ενώ τα ονόματα των δύο άλλων μαρτυρούν την ύπαρξη θεραπευτικών υδάτων. Στο σπήλαιο των Ανιγρίδων, κατά τη μυθολογία, γεννήθηκε ο Δάρδανος, ο πρόγονος των Τρώων, ενώ στην πηγή λέγεται ότι ξέπλυνε τα τραύματά του ο Κένταυρος Νέσσος, ο οποίος είχε χτυπηθεί από τα δηλητηριώδη βέλη του Ηρακλή, πράγμα που εξηγεί και τη δυσοσμία των νερών. Ο Καϊάφας, με τη λίμνη του και το μοναδικό φυσικό τοπίο που τον περιβάλλει, βρίσκεται στα όρια του Δήμου Ζαχάρως και περιλαμβάνει την τεράστια, αμμώδη ακτή που διατρέχει όλη την ακτογραμμή του Κυπαρισσιακού κόλπου, το εντυπωσιακό πευκόδασος της Στροφυλιάς, τον κάμπο Ξηροχωρίου – Ζαχάρως και την οροσειρά του μυθικού όρους Λάπιθα, στους δυτικούς πρόποδες του οποίου βρίσκεται η πηγή των Ανιγρίδων νυμφών, ενώ στους ανατολικούς η πηγή του Γερανίου αύλακα.
Το υδροθεραπευτήριο αποτελεί σημαντική πηγή τουρισμού για την περιοχή, προσελκύοντας επισκέπτες όλων των ηλικιών, από όλο τον κόσμο. Τα ιαματικά νερά είναι πλούσια σε υδρόθειο, ενώ η θερμοκρασία παραμένει σταθερή στους 20-30 °C στο διάστημα από Μάιο μέχρι Οκτώβριο, που είναι και η καταλληλότερη περίοδος για λουτροθεραπεία.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Ενταγμένο στο δίκτυο NATURA 2000, το μοναδικό επίπεδο δάσος της Ελλάδας, το δάσος Φολόης, εκτιμάται από αρχαιοτάτων χρόνων. Στα σύνορα μεταξύ των νομών Ηλείας, Αρκαδίας και Αχαΐας σε υψόμετρο 600 μέτρων και έκταση 218.000 στρέμματα, αποτελείται από σπερμοφυή βελανιδιά.
Ο μύθος θέλει να ονομάστηκε έτσι από τον φίλο του Ηρακλή, Κένταυρο Φόλο. Ο Ηρακλής στην πορεία του για τον εντοπισμό του Ερυμάνθου Κάπρου, φιλοξενήθηκε από τον Φόλο, ο οποίος τον φιλοξένησε γενναιόδωρα. Το θεϊκό κρασί που κέρασε ο Φόλος τον Ηρακλή, αναστάτωσε τους υπόλοιπους Κένταυρους, οι οποίοι επιτέθηκαν στους δύο φίλους. Στη διάρκεια της μάχης ο Φόλος πληγώθηκε κατά λάθος από τα βέλη του Ηρακλή, και έτσι ο ημίθεος ήρωας αποφάσισε να ονομάσει το δάσος προς τιμήν του φίλου του, Φολόη. Ενταγμένο στο δίκτυο NATURA 2000, το μοναδικό επίπεδο δάσος της Ελλάδας, το δάσος Φολόης, εκτιμάται από αρχαιοτάτων χρόνων. Στα σύνορα μεταξύ των νομών Ηλείας, Αρκαδίας και Αχαΐας σε υψόμετρο 600 μέτρων και έκταση 218.000 στρέμματα, αποτελείται από σπερμοφυή βελανιδιά.
Κατά την αρχαιότητα το οροπέδιο της Φολόης ήταν γεμάτο βλάστηση, δρύες, πεύκα, πουρνάρια, κουμαριές κ.α. αλλά και άγρια ζώα, λύκους, ελάφια, κάπρους, αλεπούδες, πέρδικες, μπεκάτσες, φάσες και ένα σωρό άλλα. Ενώ στα δυτικά του οροπεδίου βρισκόταν η πιο αξιόλογη πόλις της Ακρώρειας, ο Αασιών. Την πόλη κατέστρεψε ολοκληρωτικά ο Αλάριχος το 396μ.Χ. Σήμερα, 15 χλμ από το χωριό Λάλα ξεκινά το δρυοδάσος της Φολόη με τις υπέργηρες βελανιδιές του, απομεινάρι των αρχαίων δασών της Πελοποννήσου. Κατά την περιήγηση σας στο δάσος, σε αρκετά σημεία η θέα προς το βουνά και την κοιλάδα του Αλφείου είναι συναρπαστική.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Σε απόσταση 2 χλμ βόρεια του χωριού Καστριά, 17 χλμ νότια των Καλαβρύτων και 9χλμ από την Κλειτορία και σε υψόμετρο 800 μέτρων βρίσκεται στο Σπήλαιο Λιμνών. Η είσοδος του Σπηλαίου είναι αρκετά ευρύχωρη με ύψος 3,5 μέτρα και πλάτος 6,5. Ο ανατολικός προσανατολισμός της εισόδου καθιστά το Σπήλαιο ιδιαίτερα πρόσφορα για κατοίκηση. Η παρουσία προϊστορικής κεραμικής μέσα και έξω από αυτό έχει εξακριβωθεί. Το ίδιο το Σπήλαιο έχει μήκος 2 χλμ και 13 κλιμακωτές λίμνες χωρισμένες με πέτρινα τοιχώματα.
Από το Σπήλαιο διερχόταν ποτάμι, γεγονός που αποδεικνύεται από τα υπολείμματα της κοίτης του. Από την παλαιοπανίδα προκύπτει ότι τα απολιθωμένα οστά που βρέθηκαν εκεί, άνηκαν στον πρώτο του κάτοικο, έναν ιπποπόταμο. Το σπήλαιο δεν έχει αξιοποιηθεί σε όλο το μήκος του αλλά περίπου 500 μέτρα αυτού. Η είσοδος γίνεται από τεχνητή σήραγγα και για την διάβαση των επισκεπτών έχουν κατασκευαστεί γέφυρες. Το Σπήλαιο Λιμνών έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου με μήκος 111 χιλιόμετρα πηγάζει στην Αρκαδία και εκβάλει στα όρια του Νομού Ηλείας. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Αλφειός ήταν ένας από τους θεούς-ποταμούς της αρχαιότητας και λατρευόταν κυρίως στις περιοχές της Αρκαδίας, της Ηλείας και της Μεσσηνίας. Γιός του Ωκεανού και της Τηθύας, σκότωσε τον αδελφό του Κέρκαφο και καταδιωκόμενος από τις Ερινύες έπεσε μέσα στο ποτάμι, το οποίο και τελικά πήρε το όνομα του.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Ο Πηνείος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ποταμούς της Πελοποννήσου με συνολικό μήκος 70 χλμ. Το ποτάμι της Γαστούνης, όπως είναι επίσης γνωστός, πηγάζει από το όρος Ερύμανθος και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος κοντά στην ομώνυμη πόλη. Τη ροή του Πηνείου και του Αλφείου εξέτρεψε ο Ηρακλής προκειμένου να καθαρίσει του Στάβλους του Αυγεία στον πέμπτο άθλο του. Αφού γκρέμισε το μαντρότοιχο των στάβλων, χρησιμοποίησε τη ροή των δύο ποταμιών για να καθαρίσει την κόπρο.
Ο Πηνειός ποταμός στην πορεία του προς την θάλασσα, τροφοδοτεί την μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της Πελοποννήσου, τη Λίμνη Πηνειού. Βρίσκεται κοντά στην Αρχαία Ήλιδα και είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της Ηλείας. Το φράγμα που συγκρατεί τα νερά του Πηνειού ολοκληρώθηκε το 1968 και έχει ύψος 50 μέτρα και μήκος 2.175 μέτρα.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Ένα εξαιρετικό μνημείο παγκόσμιας ακτινοβολίας, το σπήλαιο Φράγχθι, στο πε-τρώδες άγριο βουνό απέναντι από την Κοιλάδα σε περιμένει για εξερεύνηση. Χιλιάδες ευρήματα και ο αρχαιότερος ανθρώπινος σκελετός που βρέθηκε εδώ ρίχνουν φως σε μια ιδιαίτερη περίοδο της ζωής του ανθρώπου. Μπες στο εσωτερικό του και νιώσε την μακραίωνη πορεία του ανθρώπου. Περπάτησε από την παραλία Λαμπαγιαννά, αναρριχήσου στις πλάκες του σπηλαίου και βυθίσου στα καταγάλανα νερά της παραλίας.
Το σπήλαιο πιθανολογείται πως κατοικήθηκε για πρώτη φορά από τον άνθρωπο του Νεάντερταλ κατά τη Μουστιαία περίοδο 40.000 χρόνια π.Χ. όμως σίγουρα χρησιμοποιήθηκε από τον homo sapiens(σοφό άνθρωπο) την περίοδο μετά από το 30.000 π.Χ.. Στοιχεία φανερώνουν πως κατοικείτο συνεχώς από το 25.000 π.Χ. έως το 30.000 π.Χ. οπότε και γκρεμίστηκε από μεγάλο σεισμό. Απέναντι από το χωριό Κοιλάδα, σ’ ένα βραχώδες λόφο γεμάτο θάμνους, δίπλα στη θάλασσα βρίσκεται το παγκοσμίου φήμης σπήλαιο Φράγχθι. Το εξαιρετικό αυτό σπήλαιο αποτελείται από δύο θαλάμους και μια μικρή λίμνη που σχηματίζεται εντός του, πάνω στην οποία καθρεφτίζονται οι ακτίνες του ήλιου προσφέροντας μια ιδανική εικόνα στον επισκέπτη. Η είσοδος του που βλέπει προς τα δυτικά βρίσκεται 12,5μ. πάνω απ’ την επιφάνεια της θάλασσας και σε απόσταση 50μ. απ’ αυτήν. Το βάθος του σπηλαίου είναι 150μ.. Βέβαια παλαιότερα, την εποχή του Λίθου η απόσταση από τη θάλασσα ήταν μεγαλύτερη.
Αρχικά κατοικούσαν λίγοι κυνηγοί οι οποίοι είχαν βρει καταφύγιο εκεί. Όμως κατά τη Μέση και Ύστερη Νεολιθική περίοδο άρχισε να συσσωρεύεται περισσότερος κόσμος και να ακμάζει το σπήλαιο. Εντός του σπηλαίου διατηρούνται ιζήματα από την Ανώτερη Παλαιολιθική έως και τη Νεολιθική εποχή. Επίσης μέσα από τις ανασκαφές που έγιναν την περίοδο 1967-1976 και 1980-1982 από καθηγητές των πανεπιστημίων της Ιντιάνα, βρέθηκε και πληθώρα ευρημάτων που πιστοποιούν αυτή την αδιάλειπτη κατοίκηση του σπηλαίου σ’ όλες τις περιόδους της εποχής του λίθου.
Ανακαλύφθηκαν λίθινα κι οστέινα εργαλεία, ειδώλια, κεραμικά σκεύη, κοσμήματα, όστρακα, φυτικά κατάλοιπα κι άλλα αντικείμενα. Επίσης βρέθηκε μια σπάνια σειρά από οστά ψαριών σε μεγάλο βαθμό προερχόμενα από τόνο. Όμως το σημαντικότερο εύρημα είναι ο αρχαιότερος πλήρης ανθρώπινος σκελετός που έζησε 10.000-8.000 πριν και βρέθηκε στη στάση του εμβρύου έχοντας σκεπαστεί από πέτρες και θεωρείται πως ανήκει σε άντρα περίπου 25 ετών. Παράλληλα βρέθηκαν κι άλλοι ανθρώπινοι σκελετοί που αποτυπώνουν το μέσο ύψος των ανθρώπων. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν τα υπολείμματα οψιδιανού που βρέθηκαν, μιας και το συγκεκριμένο πέτρωμα υπάρχει μόνο στη Μήλο. Η ύπαρξή του εδώ ανέτρεψε όλες τια αντιλήψεις που είχαν διατυπωθεί για την ως τότε ναυσιπλοΐα.
Οι ανασκαφές που έχουν γίνει αφορούν μόνο τον μπροστινό χώρο, επιφάνειας 700μ., το υπόλοιπο σπήλαιο είναι σκεπασμένο από την κορυφή και κρατά ακόμα κρυμμένα τα μυστικά του. Τα σπουδαία αυτά ευρήματα του σπηλαίου σε περιμένουν για να σου αποκαλύψουν την ιστορία τους στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου.
Επισκέψου και εξερεύνησε το εξαιρετικό αυτό μνημείο είτε μέσω στεριάς είτε με σκάφος από το λιμάνι. Το παλαιολιθικό αυτό «σπίτι» σου προσφέρει τη δυνατότητα για ιδιαίτερες συγκινήσεις. Κάνε αναρρίχηση στους βράχους του σπηλαίου, trekking από την παραλία Λαμπαγιαννά και κολύμπησε στα υπέροχα νερά.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Ανάμεσα στις δυτικές απολήξεις του Χελμού και στο Παναχαϊκο σε απόσταση 3 περίπου χιλιομέτρων ξεκινά το φαράγγι του Βουραϊκού και συνεχίζεται μέχρι το Διακοπτό. Ο ποταμός Βουραϊκός πηγάζει από τα βουνά των Καλαβρύτων και καταλήγει στον Κορινθιακό κόλπο, κοντά στην παραλία του Διακοπτού. Στο πέρασμα του δημιούργησε ένα βαθύ, μοναδικής ομορφιάς, φαράγγι. Στην πορεία το ποτάμι, δέχεται τα νερά πολλών χειμάρων και σχηματίζονται μικρές λίμνες και πολλοί καταρράκτες. Το πλάτος του έχει συνεχείς εναλλαγές. Το στενότερο σημείο του ονομάζεται «Πόρτες» και βρίσκεται κοντά στη Ζαχλωρού.
Σύμφωνα με το μύθο, ένας βράχος έκλεινε το πέρασμα του Ηρακλή. Τότε αυτός έκοψε με το σπαθί του στα δύο το βράχο και έτσι δημιουργήθηκε το πέρασμα αυτό. Κατά το μήκος του φαραγγιού κινείται ο οδοντωτός σιδηρόδρομος.
Το φαράγγι διαθέτει πλούσια χλωρίδα και πανίδα και είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr