Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά αλλαντικά είναι η μοσχομυριστή λούζα Μυκόνου και οι κυκλαδίτικες παραλλαγές της.
Στη Μύκονο, η λούζα αρτύζεται μόνο με μπαχάρι και θρούμπι και γι’ αυτό η γεύση της είναι πιο στιβαρή. Στην Τήνο χρησιμοποιούν, μαζί με το πιπέρι, άφθονους σπόρους μάραθου, ενώ στη Σύρο για τη συριανή λούζα φτιάχνουν ένα χαρμάνι από κρασί, πιπέρι, μπαχάρι, κανέλα και γαρύφαλο.
Η παρασκευή της λούζας Μυκόνου, παραδοσιακά, ερχόταν στο τέλος μιας ολόκληρης ιεροτελεστίας, που ήταν τα χοιροσφάγια, η αγαπημένη γιορτή των Μυκονιατών. Κάθε φθινόπωρο έσφαζαν το χοίρο, που κάθε σπιτικό έτρεφε όλο το χρόνο. Τότε οι έμπειροι τεχνίτες παραλάμβαναν τα φιλέτα και τα ψαρονέφρια του χοίρου και τ’ αλάτιζαν με μείγμα θαλασσινού χοντρού και ψιλού αλατιού. Μετά το ξέπλυμα, τα στέγνωναν και τ’ αρωμάτιζαν με άφθονο θρούμπι και πιπέρι. Κατόπιν περνούσαν το κρέας στις «ματίες», ένα αρκετά φαρδύ κομμάτι χοιρινού εντέρου. Ραβόταν στην κάτω και στην πάνω μεριά και βαπτιζόταν για μια ακόμα φορά σε θαλασσινή άρμη. Αμέσως μετά αναλάμβανε ο αέρας της Μυκόνου να τις στεγνώσει.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr