Στον βραχώδη λόφο βορειοδυτικά της Ακρόπολης, οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν εγκαταστήσει το ανώτατο δικαστήριό τους: αυτό που δίκαζε τους φόνους εκ προμελέτης, τους εμπρησμούς και τις ιεροσυλίες, αλλά και αποφαινόταν για θρησκευτικά θέματα και νέες θρησκευτικές ιδέες.
Ο λόφος πήρε το όνομά του είτε από το θεό Άρη, που κατά την μυθολογική παράδοση δικάστηκε εδώ από τον βασιλέα των Αθηνών Κέκροπα για τον φόνο του γιου του Ποσειδώνα Αλιρρόθιου, είτε από το ιερό των Αρών Ερινύων, των χθόνιων θεοτήτων της τιμωρίας, των τύψεων και της εκδίκησης. Από τη μυθολογία πάλι γνωρίζουμε ότι στον Άρειο Πάγο δικάστηκε και ο Ορέστης για το φόνο της Κλυταιμνήστρας, και μάλιστα αθωώθηκε με την ψήφο της Αθηνάς. Από τότε οι Αθηναίοι ονόμασαν τις Ερινύες «Σεμνές» και «Ευμενίδες».
Από τη μυκηναϊκή περίοδο μέχρι τους γεωμετρικούς χρόνους (1600-700 π.Χ.), η βόρεια πλαγιά του είχε χρησιμοποιηθεί ως νεκροταφείο. Στο τέλος της ρωμαϊκής εποχής (4ος-6ος αιώνας μ.Χ.) στον Άρειο Πάγο είχαν κτισθεί 4 επαύλεις, ενώ από το 1600 έως το 1700 περίπου υπήρχε στο λόφο ναός του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτη, πρώτου επισκόπου των Αθηνών.
Όλα τα μεταγενέστερα κτίρια που κάλυπταν τα ερείπια των κλασικών χρόνων απομακρύνθηκαν κατά την Οθωνική περίοδο.
Πηγή: www.athensattica.gr