Σε απόσταση 14 χλμ. από την Πύλο, στο λόφο του Επάνω Εγκλιανού, ήλθε στο φως τον προηγούμενο αιώνα το ανάκτορο του ξακουστού βασιλιά της Πύλου, Νέστορα. Πρόκειται για το καλύτερα διατηρημένο μυκηναϊκό ανάκτορο που έχει διασωθεί σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο.
Το συγκρότημα των ανακτόρων αποτελείται από τέσσερα οικοδομήματα, που περιλαμβάνουν μια σειρά διαμερισμάτων. Εντύπωση προκαλούν οι έγχρωμες τοιχογραφίες που κοσμούσαν το εσωτερικό, καθώς επίσης και το γεγονός ότι το ανάκτορο δεν περιβλήθηκε ποτέ από προστατευτικό τοίχος, αφού η θέση του ήταν αρκετή για να του παρέχει την κατάλληλη προστασία. Το ανάκτορο φαίνεται ότι καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά τον 12ο αιώνα π.Χ., η οποία όμως κατάφερε να διατηρήσει μία πληθώρα κεραμικών πινακιδίων που μας παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την οικονομική, κοινωνική και θρησκευτική ζωή κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους. Οι επισκέπτες στην περιοχή μπορούν να δουν επίσης τον θολωτό τάφο που αποδίδεται στο Νέστορα και το διάδοχό του, Θρασυμήδη, που ανακαλύφθηκε πλησίον των ανακτόρων, καθώς επίσης και όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα από τις ανασκαφές, που εκτίθενται στο Μουσείο Χώρας.
Ο μυκηναϊκός πολιτισμός αναπτύχθηκε κατά την περίοδο 1700 – 1001 π.Χ. σε διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου. Αρχαιολογικά ίχνη του εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στην περιοχή των Μυκηνών, από όπου και πήρε το όνομά του. Ανάμεσα στα σημαντικότερα ευρήματα που μας κληροδότησε ο λαμπρός αυτός πολιτισμός, συγκαταλέγονται οι θολωτοί τάφοι και τα μεγαλοπρεπή ανάκτορα.
Το ανάκτορο του μυθικού βασιλιά της Πύλου, Νέστορα, ανήκει στην κατηγορία αυτή των μυκηναϊκών ανακτόρων, και μάλιστα είναι το καλύτερα διατηρημένο από όλα όσα έχουν ανακαλυφθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ. νότια του χωριού Χώρα, στο λόφο του Επάνω Εγκλιανού, 14 χλμ. από την Πύλο. Το ανάκτορο χτίστηκε τον 13ο αιώνα π.Χ. από το βασιλιά Νέστορα, το γιο του Νηλέα, ο οποίος μνημονεύεται πολλές φορές από τον Όμηρο, κατέχοντας σημαντική θέση στα ομηρικά έπη. Ο Νέστορας οδήγησε την Πύλο στον Τρωικό πόλεμο με 90 καράβια και παρουσιάζεται από τον Όμηρο ως συνετός γέροντας, τη γνώμη του οποίου πάντα σέβονταν οι Αχαιοί.
Οι πρώτες έρευνες για τον εντοπισμό του μυθικού αυτού ανακτόρου ξεκίνησαν το 1888 από τον Heinrich Schliemann, ο οποίος είχε κάποιες υποψίες σχετικά με την τοποθεσία του, όμως δεν κατόρθωσε να το εντοπίσει. Αυτό έγινε το 1939 από τον Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη, ο οποίος μαζί με τον Carl Bergen πραγματοποίησε εντατικές ανασκαφές, έως ότου ήλθαν στο φως τα πρώτα ευρήματα του ανακτόρου. Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος έβαλε φρένο στις ανασκαφές για κάποιο διάστημα, ενώ ξεκίνησαν πάλι το 1952. Μολονότι το μεγαλύτερο μέρος του ανακτόρου έχει ήδη έρθει στο φως, οι έρευνες συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με τη συμμετοχή του Πανεπιστημίου του Cincinnati, των ΗΠΑ.
Το συγκρότημα των ανακτόρων αποτελείται από τέσσερα βασικά κτίσματα, που με τη σειρά τους διαχωρίζονται σε έναν μεγάλο αριθμό διαμερισμάτων, 105 τον αριθμό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς. Το σημαντικότερο διαμέρισμα είναι φυσικά η λεγόμενη «αίθουσα του θρόνου», με την κυκλική της εστία. Ανακαλύφθηκαν επίσης τα ερείπια ενός κεντρικού κτίσματος δύο ορόφων, καθώς και δύο βοηθητικοί χώροι, ενώ στο χώρο γύρω από το ανάκτορο ανεσκάφησαν θολωτοί τάφοι, ένας εκ των οποίων αποδόθηκε στο Νέστορα και το διάδοχό του, Θρασυμήδη.
Ανάμεσα στα πολυάριθμα ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές ανήκουν και περίπου 1.250 πήλινα πινακίδια γραμμένα στη Γραμμική Β’˙ τα πινακίδια αποκρυπτογραφήθηκαν το 1952 από τους Michael Ventris, αρχιτέκτονα, και John Chadwick, γλωσσολόγο, χάρη στους οποίους είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πολλές σημαντικές πληροφορίες για την καθημερινή ζωή, αλλά και τις οικονομικές και εμπορικές δραστηριότητες της προϊστορικής Πύλου, γενικότερα, και του ανακτόρου, ειδικότερα. Το αξιοπερίεργο αναφορικά με τις πινακίδες αυτές είναι το γεγονός ότι δεν θα είχαν διατηρηθεί έως τις μέρες μας, αν δεν ήταν για την πυρκαγιά που έπληξε το ανάκτορο περί το 12ο αιώνα, η οποία το ισοπέδωσε –δεν ανέκαμψε ποτέ από αυτή την καταστροφή–, αλλά «έψησε» τις πύλινες πινακίδες, με αποτέλεσμα να τις κάνει πιο ανθεκτικές στο χρόνο. Τα πολυάριθμα αρχαιολογικά ευρήματα από το χώρο του παλατιού του Νέστορα φυλάσσονται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χώρας.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Γαστρονομική κοινότητα...
Οι επαγγελματίες του ευρύτερου χώρου της γαστρονομίας συνεργάστηκαν και οργανώθηκαν στη Γαστρονομική Κοινότητα της Καλαμάτας. Στόχος τους η καταγραφή της ποιοτικής γαστρονομικής προσφοράς, η παράλληλη συγκροτημένη σύνδεση... διαβάστε περισσότερα
Μαρίνα Καλαμάτας
Η μαρίνα προσφέρει πλήρη γκάμα τεχνικών υπηρεσιών για μεγάλη ποικιλία εργασιών συντήρησης και επισκευής Η μαρίνα Καλαμάτας βρίσκεται στην Πελοπόννησο, στην πόλη της Καλαμάτας δυτικά του λιμένα στο Μεσσηνιακό Κόλπο και... διαβάστε περισσότερα
Σαπιέντζα και δάσος αείφυλλων...
Η Σαπιέντζα είναι νησάκι των μεσσηνιακών Οινουσσών, και μάλιστα το δεύτερο μεγαλύτερο, μετά τη Σχίζα. Είναι ένα κατάφυτο νησί, έκτασης 9 τ. χλμ., με σπάνια χλωρίδα, που του προσδίδει ιδιαίτερη ομορφιά. Από το 1986 η Σαπιέντζα... διαβάστε περισσότερα
Φαράγγι της Νέδας
Η Νέδα, το μοναδικό «θηλυκό» ποτάμι της Ελλάδας, πηγάζει από τους πρόποδες του Λυκαίου όρους και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος, συγκεκριμένα στον Κυπαρισσιακό κόλπο. Έχει μήκος 32 χλμ. περίπου, και στο διάβα της συναντά υπέροχα... διαβάστε περισσότερα
Λιμνοθάλασσα Γιάλοβας
Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας βρίσκεται στη Μεσσηνία και είναι ένας από τους σημαντικότερους υγρότοπους όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης. Η δημιουργία της τοποθετείται στους προϊστορικούς χρόνους και οφείλεται... διαβάστε περισσότερα
Το φαράγγι του Βυρού
Το φαράγγι του Βυρού, ένα από τα πολλά φαράγγια της Πελοποννήσου, βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Ταϋγέτου και διασχίζει μία διαδρομή 19 χλμ., κατάφυτη με έλατα, μαυρόπευκα, κέδρους, καρυδιές και κυπαρίσσια. Ξεκινάει από το... διαβάστε περισσότερα
