Η μαγευτική και μυσταγωγική ακρόπολη της Αρχαίας Ασίνης βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω απ’ το Τολό. Πάνω σ’ ένα τεράστιο βραχώδη λόφο στο Καστράκι ατενίζει τις θάλασσες και φανερώνει τα σημάδια του κολοφώνα της δόξας της. Αυτή που ύμνησε κάποτε κι ο Όμηρος κι άλλοι μεγάλοι ποιητές, ακόμα κι ο Σεφέρης που έφτασε τη φήμη της στα πέρατα του κόσμου, όταν βραβεύτηκε με Νόμπελ.
Τα τείχη της ακρόπολης κι ο πύργος που σώζονται χρονολογούνται στην Ελληνιστική εποχή. Οι ανασκαφές που έγιναν, έδειξαν πως ο τόπος κατοικήθηκε για πολλούς αιώνες. Αυτές έφεραν στο φως και το μεγάλο «μυκηναϊκό νεκροταφείο της Μπαρμπούνας» στον ομώνυμο λόφο. Ανάμεσα στα αγγεία και τα άλλα κτερίσματα ανακαλύφθηκε κι ένα πήλινο προσωπείο του «Βασιλιά της Ασίνης».
Δίπλα απ’ το κοσμοπολίτικο Τολό, κρεμασμένη σε τεράστιο βράχο ύψους 52μ. και μήκους 330μ. αγναντεύει τους θαλάσσιους δρόμους η ακρόπολη της Αρχαίας Ασίνης και παρεκεί στα δυτικά ένα άλλο αρχαιολογικό στολίδι η «μυκηναϊκή νεκρόπολη του λόφου της Μπαρμπούνας» συμπληρώνει τον μυστηριώδη αυτό αρχαιολογικό χώρο. Αυτή η γη υμνήθηκε από πολλούς ποιητές με πρώτο και καλύτερο τον Όμηρο που δόξασε τη ναυτική της δύναμη και το μεγαλείο του πανίσχυρου βασιλιά της. Ακολούθησαν κι άλλοι ποιητές, όμως η φήμη της έφτασε στα πέρατα του κόσμου, όταν την ταξίδεψε μέσα απ’ τους στίχους του ο νομπελίστας ποιητής Γ. Σεφέρης.
Η Αρχαία Ασίνη κατοικείτο για πολλούς αιώνες. Ο βασιλιάς της με μεγάλη ναυτική δύναμη συμμετείχε στον Τρωικό Πόλεμο. Στα 1104 π.Χ. κατακτήθηκε από τους Δωριείς, οι οποίοι ενώθηκαν με τον γηγενή πληθυσμό και δημιούργησαν ένα ισχυρό βασίλειο. Η ακμή της όμως έσβησε το 740 π.Χ. περίπου, οπότε και την κατέστρεψαν οι Αργείοι. Τότε οι κάτοικοί της έφυγαν κι εγκαταστάθηκαν στη Μεσσηνία ιδρύοντας τη νέα Ασίνη (Κορώνη). Στους ελληνιστικούς όμως χρόνους άρχισε να ανακτά τη χαμένη της αίγλη. Αυτή τη δόξα προσκύνησε κι ο Παυσανίας. Τα τείχη που σώζονται σήμερα, μαζί με τον πύργο, τοποθετούνται χρονικά σε αυτή την εποχή (3ος αι. π.Χ.). Όμως δέχτηκαν επισκευές και στους μετέπειτα αιώνες απ’ τους Βυζαντινούς, τους Ενετούς κι απ’ τους Ιταλούς.
Oι ανασκαφές που έγιναν στο χώρο την περίοδο 1922-1930 συνεχίστηκαν και τη δεκαετία του 1970 και επιβεβαιώνουν αυτή τη συνεχή κατοίκηση της περιοχής. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ερείπια κτιρίων και αγγεία Πρωτοελλαδικής, Μεσοελλαδικής, Μυκηναϊκής, Γεωμετρικής, Αρχαϊκής και Ελληνιστικής εποχής αλλά και το νεκροταφείο της «Μπαρμπούνας» με τους τάφους των μυθικών ηρώων της. Εδώ βρέθηκαν και πολλά κτερίσματα που δείχνουν τις εμπορικές σχέσεις της Ασίνης με πόλεις του Αιγαίου και της Κρήτης και τις συνήθειες των κατοίκων της. Μεταξύ αυτών ανακαλύφθηκε κι ένα πήλινο προσωπείο που θεωρείται πως είναι ο «Άρχων της Ασίνης» και φυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr