Η αρχαία πόλη των Αλιέων, που οφείλει το όνομά της στους κατοίκους της, οι οποίοι ήταν αλιείς του πολύτιμου κοχυλιού «πορφύρα», βρίσκεται στο νότιο λόφο του κόλπου του Πορτοχελίου. Πρωτοκατοικήθηκε στη Νεολιθική Περίοδο και εδώ στο δεύτερο τέταρτο του 5ου αι. κατέφθασαν Τιρύνθιοι πρόσφυγες οδηγώντας την πόλη στη μέγιστη ακμή της για εκατό περίπου χρόνια. Τα τείχη της Ακρόπολης των Αλιέων περικλείουν θρησκευτικό κέντρο, πυργίσκους, οικίες, αποθηκευτικούς χώρους και βιοτεχνικές εργασίες. Ερείπια του τειχισμένου λιμανιού και του ναού του Απόλλωνα σώζονται στον πυθμένα της θάλασσας ενώ τα κινητά ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου.
Στη νότια πλευρά του κόλπου του Πορτοχελίου βρίσκεται η Ακρόπολη των Αλιέων με ένα μεγάλο τμήμα της, το βόρειο να είναι βυθισμένο στη θάλασσα.
Ο χώρος πρωτοκατοικείται από τη Νεολιθική Εποχή και εγκαταλείπεται στα τέλη του 4ου ή στις αρχές του 3ου αι. π.Χ., ενώ αργότερα οι Ρωμαίοι κατασκευάζουν θέρμες καθώς και πολυτελή έπαυλη μέσα στην αρχαία Ακρόπολη κοντά στον κυκλικό πύργο, στη βορειοανατολική πλευρά.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο εδώ κατέφθασαν μετά το 479 π.Χ. διωχθέντες από τους Αργείους Τιρύνθιοι κι ενίσχυσαν τον ήδη υπάρχοντα οικισμό. Ο Ηρόδοτος επίσης αναφέρει πως το όνομα της αρχαίας αυτής πόλης (Αλιείς, Αλία, Αλίκη κ.α.) συνδέεται με την κύρια ασχολία των κατοίκων, οι οποίοι ήταν ψαράδες και συνέλεγαν κοχύλια πορφύρας τα οποία επεξεργάζονταν κι έβγαζαν την ομώνυμη χρωστική ουσία, απ’ την οποία βάφτηκαν και οι χιτώνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου και Ρωμαίων αξιωματικών.
Η πόλη άκμασε για εκατό περίπου χρόνια (468-362 π.Χ.) κι αποτέλεσε σημαντικό κέντρο πολεμικών συγκρούσεων κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, μιας κι ήταν σύμμαχος τόσο των Σπαρτιατών όσο και των Αθηναίων. Είχε τακτικό σχέδιο με στενά, πύλες και δικό της νόμισμα που αποτελούσε δείγμα της οικονομικής της ευφορίας. Το λιμάνι της, ένα από τα τρία σπουδαιότερα της Ερμιονίδος και η φυσική γεωγραφική της θέση την έκαναν ξακουστή στον τότε αρχαίο κόσμο. Από εδώ εξάγονταν πορφύρα, λάδι, περίφημο κρασί.
Οι πρώτες ανασκαφές για την ανάδειξη αυτού του σημαντικού αρχαίου κόσμου ξεκίνησαν το 1958 οπότε κι ήρθαν στο φως τα πρώτα ευρήματα, ενώ συνεχίστηκαν και στις επόμενες δεκαετίες.
Τα τείχη της Ακρόπολης τα οποία κι έχουν ανασκαφεί έχουν μήκος 186μ. και πλάτος 2,50μ. κι έχουν θεμέλια από πωρόλιθο. Περικλείουν λατρευτικό κέντρο, τετραγωνικούς και κυκλικούς πυργίσκους, οικίες, αποθηκευτικούς χώρους και βιοτεχνικές εγκαταστάσεις. Παράλληλα αποκαλύφθηκαν το νεκροταφείο της αρχαίας πόλης, εργαλεία που πιστοποιούν την Προϊστορική κατοίκηση της θέσης(πρωτοελλαδική κεραμική, εργαλεία από οψιδιανό κ.α.), πλινθικά και πήλινα χρηστικά αντικείμενα, αγγεία Κλασικών χρόνων και άλλα κινητά ευρήματα τα οποία κι εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου. Υποθαλάσσια ωστόσο εμφανή είναι τέλος τα απομεινάρια του τειχισμένου λιμανιού και η βυθισμένη κιονοστοιχία του ναού του Απόλλωνα.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr