Ταξίδι ψυχής.
Ίσως να είναι αρκετές τούτες οι δύο λέξεις για να περιγράψουν αυτό που βιώνει κανείς, όχι μόνο την πρώτη, μα κάθε φορά που ακουμπά πάνω στην άμμο της Γαύδου.
Το νησάκι, σου αποκαλύπτεται αργά – χρειάζεται να αφήνεις ανοικτές όλες τις αισθήσεις και να ρουφάς αχόρταγα τις γεύσεις της αλμύρας, του δειλινού, του χρώματος, την αυθεντικότητα κάθε εικόνας.
Δεν ήταν σίγουρα τυχαίο το γεγονός πως ένα από τα επιχειρήματα της αρχαίας κυράς της Γαύδου, της Καλυψώς για να κρατήσει κοντά της τον Οδυσσέα ήταν η ομορφιά του νησιού της. Η περιγραφή του τόπου στο αρχαίο κείμενο είναι εντυπωσιακή:
«…γύρω από τη σπηλιά, θασομανούσε δάσος με λευκές σκλήθρες, κυπαρίσσια μυριστά
πουλιά με τα φτερά τους τεντωμένα, τώρα πάνω στους κλώνους κούρνιαζαν
γεράκια, κουκουβάγιες και μακρύγλωσσες θαλασσινές κουρούνες
που ξόδεψαν την μέρα τους στη θάλασσα
Και κει μπροστά να περιβάλλει τη βαθιά σπηλιά
μια νιούτσικη και καρπερή κληματαριά, σταφύλια φορτωμένη
Τέσσερις κρήνες στη σειρά να τρέχουν
στο πλάι η μια της αλληνής
κι όμως η κάθε μία αλλού το γάργαρο νερό της να ξεδίνει
Στις δυο μεριές λιβάδια μαλακά
μ’ άγριες βιολέτες και άγρια σέλινα…»
Ομήρου Οδύσσεια, ραψ. ε, στιχ.72 – 82
μτφρ. Δ.Ν. Μαρωνίτης
Τη Γαύδο πρέπει να την περπατήσεις, να την κολυμπήσεις, να γυρίσεις με βαρκάκι τον κάθε κολπίσκο της, να δεις οπωσδήποτε τον ήλιο να βασιλεύει στον Πύργο και την πανσέληνο να βγαίνει μέσα από τη θάλασσα στο Κόρφο. Να βουτήξεις στα διάφανα νερά της νωρίς την αυγή και να την ρουφήξεις αχόρταγα, σαν την πιο ερωτική, σαν την πιο λάγνα γυναίκα. Ίσως να γίνει η μοναδική, παντοτινή ερωμένη σου.
Και αν μετά αναρωτιέσαι ακόμη γιατί σου δημιουργεί αυτά τα συναισθήματα, μάλλον θα είναι επειδή ο τόπος αυτός, ο σεμνός είναι η προσωποποίηση της αθωότητας που έχουμε χάσει, της γνησιότητας που μας λείπει, είναι το ελάχιστο που περικλείει όλα αυτά που έχουμε ανάγκη και τα έχουμε θυσιάσει στο βωμό των αλλοτριωμένων ρυθμών της ζωής μας. Είναι γιατί είναι Έρωτας…
Αυτό που κάνει τον επισκέπτη να αισθανθεί την διαφορετικότητα του τόπου τούτου δεν είναι μόνο τα χιλιάδες χρώματα της θάλασσας, οι μυρωδιές των βοτάνων, των κέδρων και της αρμύρας· είναι το ταίριασμα της ανθρώπινης δημιουργίας με το φυσικό περιβάλλον. Δεκάδες ξωκλήσια στέκουν μάρτυρες αυτής της αισθητικής. Τα περισσότερα είναι χτισμένα με δομικά υλικά από αρχαίους ναούς πάνω ακριβώς στους ίδιους ιερούς τόπους Άλλοτε μέσα σε κατάφυτες πλαγιές και άλλοτε σε ξερά βράχια να κοιτούν το γαλάζιο.
Μαγευτικός τόπος η Άμπελος. Το όνομά της μάρτυρας της παραγωγής για την οποία ήταν κάποτε ξακουστή η Γαύδος. Σήμερα οι πεζούλες στέκουν χέρσες, σημάδια των εποχών εκείνων όπου οι άνθρωποι ζούσαν, δούλευαν και «άκουγαν» τη φύση. Εκεί ορθώνεται ο ανακαινισμένος φάρος, ο οποίος λειτουργούσε έως το 1941, χρονιά που καταστράφηκε από τα γερμανικά βομβαρδιστικά. Λέγεται ότι είναι ένας απ’ τους φάρους που έχουν χτιστεί σε πολύ ψηλά σημεία σε σχέση με το επίπεδο της θάλασσας.
Το Σαρακήνικο προσφέρει μια φανταστική θέα από το πιο τρελό γαλάζιο και τις αγέρωχες κορφές των Λευκών Ορέων. Κάποτε εδώ κάτω από τον ίσκιο των κέδρων μπορούσε κάποιος να νιώσει την ψυχή του τόπου. Ακόμη και σήμερα, αν και οι κέδροι έχουν μειωθεί αισθητά, η μαγεία εξακολουθεί να χαράζεται στις αισθήσεις κάθε επισκέπτη. Περπατώντας για την παραλία του Άι Γιάννη, ίσως μια από τις ομορφότερες παραλίες του κόσμου, θα εκστασιαστεί από το μοναδικό δάσος πλάι στη θάλασσα, τις κατάφυτες αμμοθίνες και την χρυσαφένια άμμο.
Το μονοπάτι οδηγεί από εκεί στην περιοχή του Λαβρακά, ένα μικρό κόλπο με τη δική του ιδιαίτερη ηρεμία. Συνεχίζουμε για Πύργο εκεί όπου αράζουν τα ψαροκάικα και ο ήλιος έχει τα δυνατότερά του χρώματα, την ώρα που βουτά μέσα στα νερά του Λιβυκού. Οι πιο τολμηροί θα συνεχίζουν για Ποταμό. Το μονοπάτι εδώ έχει μερικά δύσκολα περάσματα και απαιτείται η ανάλογη εμπειρία και προσοχή. Το θέαμα βέβαια τους αποζημιώνει, αφού περνώντας από μια ρεματιά με υγρό άργιλο καταλήγουν σε έναν φανταστικό κόλπο. Όλες οι πορείες απαιτούν χρόνο και όρεξη για περπάτημα. Ευτυχώς που οι περισσότεροι προορισμοί είναι προσβάσιμοι μόνο με τα πόδια. Εφοδιαστείτε λοιπόν με αρκετό νερό, καπέλα, αντηλιακό, και καλά παπούτσια.
Καλές διαδρομές!
Δυσκολία Διαδρομής: Πολύ Εύκολη
Περίοδος επισκεψιμότητας: Μάιος-Οκτώβριος
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Παραλία Μάλεμε
Η παραλία του Μάλεμε, του ιστορικού χωριού της Κρήτης εκτείνεται σε μήκος περίπου ενός χιλιομέτρου και ουσιαστικά αποτελεί επέκταση της μεγάλης παραλίας του Πλατανιά. Απέχει μόλις 18 χιλιόμετρα από την πόλη των Χανίων. Η παραλία... διαβάστε περισσότερα
Παραλία Γεράνι
Μπροστά στο πανέμορφο χωριό Γεράνι, που βρίσκεται 13 χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων, ανάμεσα στις παραλίες Μάλεμε και Πλατανιά, απλώνεται μια εκπληκτική παραλία. Η παραλία του Γερανίου έχει μήκος δυόμιση χιλιόμετρα, χρυσαφένια... διαβάστε περισσότερα
Παραλία Πλατανιά
Η παραλία του Πλατανιά είναι μια υπέροχη τεράστια αμμουδιά, κατά μήκος της οποίας υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία, όλων των κατηγοριών και όλες οι συνηθισμένες τουριστικές υποδομές. Η παραλία του Πλατανιά είναι η κεντρική παραλία... διαβάστε περισσότερα
Παραλία Κολυμπάρι
Η παραλία στο Κολυμπάρι είναι η τεράστια αμμώδης παραλία μπροστά από το ομώνυμο παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται 24 χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων. Η παραλία Κολυμπάρι είναι οργανωμένη και εκτείνεται σε μήκος πολλών χιλιομέτρων.... διαβάστε περισσότερα
Παραλία Μαύρος Μώλος
O Μαύρος Μώλος είναι η κεντρική παραλία, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά από τον παραλιακό δρόμο της Κίσσαμου και απέχει 36 χιλιόμετρα από την πόλη των Χανίων. Στην πιο πολυσύχναστη παραλία της περιοχής θα βρείτε χρυσαφένια... διαβάστε περισσότερα
Παραλία Δραπανιάς
Η παραλία του Δραπανιά βρίσκεται ανάμεσα στον Κορφαλώνα και στα Νωπήγεια πέντε χιλιόμετρα ανατολικά της Κίσσαμου και 32 χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων. Ονομάζεται έτσι από το ομώνυμο χωριό, το οποίο βρίσκεται μόλις ένα χιλιόμετρο... διαβάστε περισσότερα
