Το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου φημισμένο για την τέλεια ακουστική του, την απόλυτη αρμονία των μελών του και την πλήρη εναρμόνισή του με το φυσικό τοπίο έχει χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο και ωραιότερο πέτρινο ηχείο του κόσμου. Χτίστηκε στη δυτική πλευρά του Κυνορτίου όρους τον 4ο αι. π.Χ. από τον Πολύκλειτο και το 2ο αι. π.Χ. η χωρητικότητά του αυξήθηκε. Κάθε καλοκαίρι στις 14.000 περίπου θέσεις του φιλοξενεί τους λάτρεις του αρχαίου δράματος που έρχονται να απολαύσουν τα απαράμιλλης αξίας έργα των μεγάλων τραγικών και κωμικών ποιητών.
Περνώντας την είσοδο του ιερού του Ασκληπιού και βαδίζοντας αργά-αργά στα χνάρια των μεγάλων τραγικών ποιητών συναντά κανείς, χτισμένο αμφιθεατρικά στη δυτική πλευρά του Κυνορτίου όρους το εξαιρετικό και περίτεχνο Θέατρο της Επιδαύρου, το καλύτερα σωζόμενο απ’ όλα τα υπόλοιπα της Αρχαίας Ελλάδος.
Το θέατρο αυτό κτίστηκε στα μέσα του 4ου αι. π.Χ. από τον μεγάλο αρχιτέκτονα Πολύκλειτο και προοριζόταν αρχικά για αγώνες μουσικούς, ωδικούς και παραστάσεις αρχαίου δράματος μέσα στα πλαίσια της λατρείας του Ασκληπιού. Στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. το κυρίως θέατρο (κοίλον) επεκτάθηκε κι η χωρητικότητά του έφτασε περίπου τις 14.000 θέσεις. Στους μετέπειτα αιώνες η μορφή του (κοίλον, ορχήστρα, σκηνή) δεν άλλαξε εν αντιθέσει με άλλα που υπέστησαν ριζικές αλλαγές κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια κι η λειτουργία του συνεχίστηκε κανονικά. Όμως το 395 μ.Χ. οι Γότθοι προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στο χώρο ενώ το 426 μ.Χ. ο Μέγας Θεοδόσιος με διάταγμά του απαγόρευσε τη λειτουργία του Ασκληπιείου, οπότε όλο το ιερό έκλεισε οριστικά. Μετά όμως από 15 σχεδόν αιώνες το μεγάλο αυτό δημιούργημα βγήκε στο φως, από την αρχαιολογική σκαπάνη του αρχαιολόγου Παναγή Καββαδία και της Αρχαιολογικής Εταιρείας που ξεκίνησαν το 1881. Στη διάρκεια του 20ου αι. άρχισαν αναστηλώσεις προκειμένου να διατηρηθεί το υπέροχο αυτό μνημείο.
Σήμερα το θέατρο αυτό προκαλεί δέος στον επισκέπτη και σκορπά ρίγη συγκίνησης λόγω της αρχιτεκτονικής του αρτιότητας, της πλήρους εναρμόνισής του με το φυσικό τοπίο και της τέλειας ακουστικής του. Άλλωστε δεν θεωρείται τυχαία το τελειότερο και μεγαλύτερο πέτρινο ηχείο του κόσμου. Εδώ συναντά κανείς τη γνωστή τριμερή διάρθρωση του αρχαιοελληνικού θεάτρου στην τελειότερή της έκφραση. Το κυρίως θέατρο (κοίλον) αποτελείται από 55 σειρές εδωλίων χωρισμένες σε δύο διαζώματα. Η ορχήστρα διατηρεί το υπέροχο κυκλικό της σχήμα ενώ από τη σκηνή σώζονται μονάχα τα θεμέλια. Στα πλάγια ορθώνονται πυλώνες ιωνικού ρυθμού που συνδέουν τη σκηνή με το κοίλον.
Από το 1955 οπότε και καθιερώθηκε το Φεστιβάλ Επιδαύρου, κάθε καλοκαίρι μεγάλοι Έλληνες και ξένοι ηθοποιοί καταθέτουν την ψυχή τους στο μεγαλείο αυτού του σπουδαίου χώρου ερμηνεύοντας αρχαίο δράμα κι οδηγούν το θεατή στην «κάθαρση» του αριστοτελικού ορισμού της τραγωδίας.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr