Ανήκει στους ηθοποιούς που έχουν υποκύψει στη γοητεία της σκηνοθεσίας και φαίνεται να θέλει να δοκιμαστεί σε κάθε είδος: έχει σκηνοθετήσει σατυρικό δράμα, ξένη δραματουργία, ελληνικά έργα, ενώ τώρα καταπιάνεται με τη ρομαντική τραγωδία ανεβάζοντας την «Πενθεσίλεια» του Κλάιστ στη Στέγη (14-23/2 ).
Ο Γερμανός κλασικός, εκπρόσωπος του ρομαντισμού, έχει συνθέσει ένα μεγαλειώδες σκηνικό ποίημα για τον έρωτα και το θάνατο (τα οποία ταυτίζει ), που επικεντρώνεται στην αέναη μάχη των δύο φύλων, στο παιχνίδι της υποταγής και της κατάκτησης και στην ολέθρια δυναμική του ερωτικού πόθου. Σημείο έμπνευσης στάθηκε το (φανταστικό ) επεισόδιο του τρωικού πολέμου στο οποίο πολέμησαν ο Αχιλλέας και η βασίλισσα των Αμαζόνων, σε μια μάχη που στοίχισε τη ζωή της Πενθεσίλειας κι έκανε τον Αχιλλέα να την ερωτευτεί τη στιγμή που ξεψυχούσε. Ο Κλάιστ αντιστρέφει το μύθο, με την Πενθεσίλεια να διχάζεται μεταξύ του έρωτα και της ανάγκης για υποταγή στο νόμο αλλά και μεταξύ της θηλυκής φύσης και της βασιλικής υπόστασής της, δίνοντας μακάβρια λύση στα διλήμματα που την απασχολούν.
Το έργο άργησε να δει τα φώτα της σκηνής (χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν εβδομήντα χρόνια ) κι έκτοτε ανεβαίνει σπάνια, καθώς το μέγεθός του (24 σκηνές και 3.000 ανομοιοκατάληκτοι στίχοι ) και η πολυπρόσωπη διανομή το έχουν ταξινομήσει στην κατηγορία «μη παραστάσιμο». Στην Ελλάδα πρωτοπαίχτηκε το 1986 στο ΚΘΒΕ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, με μια διανομή πρώτης γραμμής (Φιλαρέτη Κομνηνού, Στέφανος Κυριακίδης, Αλέκα Παΐζη κ.ά. ), ενώ το 2002 δόθηκε στην Επίδαυρο η παγκόσμια πρεμιέρα της διεθνούς συμπαραγωγής σε σκηνοθεσία Πέτερ Στάιν, με έναν πολυπληθή θίασο Ελλήνων, Ιταλών, Ισπανών και Αυστριακών ηθοποιών. Το 2013 οι δεκατέσσερις τελειόφοιτοι της δραματικής σχολής του Εθνικού παρουσίασαν τη δική τους σύγχρονη οπτική, σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση.
Τώρα ο Παντελής Δεντάκης προτείνει μια εκδοχή μόνο για οκτώ ηθοποιούς: Βίκυ Βολιώτη, Σύρμω Κεκέ, Κώστας Κορωναίος, Ηρώ Μπέζου, Αργύρης Ξάφης, Άλκηστις Πουλοπούλου, Θάνος Τοκάκης, Αινείας Τσαμάτης.
Μια ενδιαφέρουσα νοητή γραμμή ενώνει τον Κλάιστ, την «Πενθεσίλεια» και τις πρόσφατες σκηνοθεσίες του Δεντάκη. Ο Κλάιστ συνέθεσε ένα αυτοβιογραφικό έργο, δίνοντάς του την κατάληξη που επιθυμούσε να έχει ο ίδιος: το τέλος της ζωής του υπήρξε μυθιστορηματικό, καθώς συμφώνησε με τη γυναίκα με την οποία συνδεόταν πλατωνικά να πεθάνουν μαζί (και αφού πρώτα η σύζυγός του είχε απορρίψει την πρόταση ). έτσι ο Κλάιστ αυτοκτόνησε, αφού πρώτα την πυροβόλησε. Ο Περικλής Δεντάκης σκηνοθέτησε πέρυσι την παράσταση των 4Frontal «Σοφία Λασκαρίδου, Μια αγάπη μεγάλη», που βασίστηκε στη σχέση της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου και του ποιητή Περικλή Γιαννόπουλου, ο οποίος αυτοκτόνησε εξίσου «μυθιστορηματικά», ιππεύοντας ένα λευκό άλογο στη θάλασσα του Σκαραμαγκά, ενώ η «ανθρωποφαγική» γυναικεία φύση απασχόλησε τον σκηνοθέτη και στην παράσταση του ευριπίδειου «Κύκλωπα», την οποία παρουσίασε το περασμένο καλοκαίρι με αποκλειστικά γυναικείο θίασο.
Πηγή : Αθηνόραμα
