Η ένταξη της περιοχής μας στην οικογένεια Γεωπάρκων της UNESCO τα τελευταία χρόνια σε καμία περίπτωση δεν θα μας προϊδέαζε για τη μεγάλη αλλαγή που θα σηματοδοτούσε στο μέλλον την περιοχή μας.
Αυτή η μεγάλη αλλαγή δημιούργησε ένα νέο τουριστικό προϊόν που ονομάζεται Γεωπάρκο Σητείας και που αποδεικνύεται στο χρόνο, δυνατός πόλος έλξης στην αγορά τουρισμού και ιδιαίτερα στις εναλλακτικές μορφές. Πλέον είναι ξεκάθαρο ότι το φυσικό περιβάλλον όχι μόνο δεν είναι εμπόδιο στην τουριστική ανάπτυξη αλλά αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών!
Το διαπιστώνουμε καθημερινά από τους πελάτες μας και από τα γραφεία εξωτερικού, αλλά κυρίως το διαπιστώσαμε τους τελευταίους 4 μήνες από τις συμμετοχές του Γεωπάρκου Σητείας στις διαδικτυακές εκθέσεις εναλλακτικού τουρισμού με Βέλγιο, Πολωνία, Αγγλία, Γερμανία και Γαλλία όπου πυροδοτήθηκε ένα μεγάλο ενδιαφέρων από πρακτορεία εναλλακτικού τουρισμού, δημοσιογράφους και συγγραφείς τουριστικών άρθρων για την περιοχή μας.
Και γιατί το νέο μας προϊών είναι διαφορετικό και καλύτερο από το προηγούμενο.
Πριν να χαρακτηριστεί η περιοχή μας Γεωπάρκο, το τουριστικό προϊόν της Σητείας ήταν η Κρήτη, ένα προϊόν που είδη πουλιόταν και από άλλες περιοχές. Όπως πχ, τα Χανιά πουλάνε Κρήτη , το Ρέθυμνο πουλάει Κρήτη το Ηράκλειο πουλάει Κρήτη, κλπ. Τεράστιος ανταγωνισμός!.
Το νέο μας προϊόν Γεωπάρκο Σητείας όμως μας δίνη αυτοδυναμία διαφορετικότητα, το κατέχουμε μόνο εμείς υπάρχει μόνο στην περιοχή μας και είναι απόλυτα συμβατό με τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Φαίνεται λοιπόν ότι η περιοχή μας από φτωχός συγγενής και κομπάρσος, αρχίζει σιγά σιγά να παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο στη σκακιέρα του τουρισμού, ανταποκρινόμενο όλο και περισσότερο στις σημερινές ανάγκες του σύγχρονου τουρίστα.
Με δεδομένο ότι το κλασικό τουριστικό προϊόν του μαζικού τουρισμού με την παθητική συμμετοχή των τουριστών και το τρίπτυχο ήλιος , θάλασσα, αρχαιότητες έχοντας συμπληρώσει τον κύκλο ζωής του αρχίζει να φτάνει στον κορεσμό να παρακμάζει όπως συμβαίνει στην εξελικτική διαδικασία όλων των προϊόντων και υπηρεσιών. Έτσι η εξέλιξη της τουριστικής ζήτησης από μαζική, παθητική και ομοιόμορφη μετατρέπεται σε ειδική και επιλεκτική δηλαδή σε εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
Τι είναι όμως ο εναλλακτικός τουρισμός. Θα παραθέσω την περιγραφή που έχω βρει ως καταλληλότερη. Είναι οι μορφές τουρισμού, όπου είναι συμβατές με τις κοινωνικές και περιβαλλοντολογικές άξιες τις περιοχής και οι οποίες επιτρέπουν τόσο στην κοινωνία υποδοχής όσο και στους επισκέπτες να απολαύσουν μια θετική και αξιόλογη αλληλεπίδραση και κοινές εμπειρίες. Δηλαδή εγώ θα έλεγα ότι Εναλλακτικές μορφές τουρισμού είναι η ανάπτυξη που ικανοποίει ταυτόχρονα και τις ανάγκες των τουριστών αλλά και τις ανάγκες των περιοχών που τους υποδέχονται.
Στην περιοχή μας και εντός, Γεωπάρκου Σητείας τα τελευταία 12 χρόνια έχουν οργανωθεί και αναπτυχθεί 3 μορφές εναλλακτικού τουρισμού οι οποίες είδη πωλούνται σε μορφή πακέτου σε γραφεία του εξωτερικού.
Η 1η εναλλακτική μορφή τουρισμού είναι ο περιπατητικός τουρισμός με πάνω από 25 σηματοδοτημένες διαδρομές με οργανωμένα και κοστολογημένα πακέτα τα οποία περιλαμβάνουν διαμονή, μεταφορές, και περιπατητικές διαδρομές με οδηγό-ξεναγό για μεμονωμένους επισκέπτες καθώς και μικρές ομάδες Κρουπ των 6-15 ατόμων.
Η 2η μορφή εναλλακτικού τουρισμού είναι το άθλημα τις Ιστιοσανίδας η κοινώς wind surfing που πραγματοποιείται όπως όλοι γνωρίζουμε στην παραλία του Κουρεμένου. Είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα εναλλακτικού στην περιοχή μας και πραγματοποιείται τα τελευταία 18 χρόνια. Το πακέτο περιλαμβάνει διανομή σε καταλύματα του Παλαικάστρου μεταφορές και ο εξοπλισμός (σκάφος, πανιά) που προμηθεύονται από τους 2 σταθμούς ιστιοσανίδας που βρίσκονται στην παραλία.
Η 3η μορφή εναλλακτικού τουρισμού είναι ο ποδηλατικός τουρισμός. Με πάνω από 7 σηματοδοτημένες ποδηλατικές διαδρομές εντός Γεωπάρκου, με οργανωμένα και κοστολογημένα πακέτα τα οποία περιλαμβάνουν, διαμονή στην περιοχή μας, μεταφορές και παροχή ποδήλατου πόλης η βουνού για μεμονωμένους πελάτες η μικρά Κρουπ 6-15 ατόμων.
Μια 4η πολλά υποσχόμενη μορφή εναλλακτικού τουρισμού ο καταδυτικός τουρισμός φαίνεται ότι θα προστεθεί στην περιοχή μας με την δημιουργία καταδυτικού πάρκου τα επόμενα χρόνια..
Αν τώρα τεθεί το ερώτημα, σήμερα ποιο θα ήταν το μελλοντικό συμφέρων τουριστικό μοντέλο για μια περιοχή θα έλεγα, 30% μαζικό τουρισμό και 70 % εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Δύσκολο να επιτύχεις τις παραπάνω αναλογίες γνωρίζοντας τι έχει συμβεί στις περιοχές όπου ξέφυγε ο μαζικός τουρισμός. Χρειάζεται κρατική και δημοτική παρέμβαση για να τηρηθούν τα παραπάνω και πάντα σε σχέση με τη φέρουσα ικανότητα τις περιοχής.
Γιατί 30% μαζικός τουρισμός. Όπως όλοι γνωρίζουμε ο μαζικός τουρισμός ελέγχει τις αεροπορικές εταιρίες και διακινεί ναι μεν εκατομμύρια κόσμο αλλά δημιουργεί πολλά αρνητικά στις περιοχές υποδοχείς. (βλέπε, Μάλια, Χερσόνησο, Φαληράκι Ρόδου, κλπ). Έχει όμως 2 θετικά που χρειαζόμαστε στην περιοχή μας 1) Εξαιτίας του αεροδρομίου Σητείας θα αποκτήσουμε απευθείας πτήσεις από εξωτερικό που σημαίνει ευκολία και ταχύτητα στη πρόσβαση του προορισμού και μειωμένο κόστος πακέτου και για τους πελάτες, του εναλλακτικού τουρισμού. 2) θα δημιουργηθούν κάποιες θέσεις εργασίας στα ξενοδοχεία για τους νέους.
Και τώρα δείτε γιατί 70% εναλλακτικές μορφές τουρισμού
1) Σε ατομική δαπάνη ένας Πελάτης εναλλακτικού τουρισμού αντιστοιχεί με 10 πελάτες μαζικού τουρισμού
2) Είναι ανθεκτικότερος από το μαζικό τουρισμό σε κρίσεις και πανδημίες. Παράδειγμα πρόσφατο, λόγο covid τα μικρά καταλύματα και οι μικροί προορισμοί συνέχισαν να δουλεύουν έστω και με κάποια πτώση ενώ αντίθετα τα μεγάλα ξενοδοχεία των χιλιάδων κλινών έμειναν κλειστά το 2020 και θα μείνουν και το 2021..
3) Δεν εκβιάζεται εύκολα από μεγάλους tour operator..
4) Είναι εργαλείο κατά τις απειλής που επιφέρει ο μαζικός τουρισμός στο ντόπιο πληθυσμό και στο οικοσύστημα.
5) Βοηθά στην αποκατάσταση της σχέσης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον
6) Δημιουργεί αειφόρα τουριστική ανάπτυξη καθώς ικανοποιούνται ταυτόχρονα οι ανάγκες των τουριστών και οι ανάγκες των περιοχών – υποδοχείς στο παρόν ενώ προστατεύει και αυξάνει τις ευκαιρίες για το μέλλον
7) Το μεγαλύτερο μέρος του κέρδους διοχετεύεται στην τοπική κοινωνία και όχι σε 2-3 άτομα όπως συμβαίνει στον μαζικό τουρισμό..
8) Δημιουργεί επαναλαμβανομένους πελάτες
9) Προσελκύει τουρίστες συνειδητοποιημένους υψηλής αισθητικής και ιδιαίτερα ποιοτικών προδιαγραφών για τους οποίους ο μαζικός τουρισμός έχει τον χαρακτήρα του φαστ φουντ…
Αφιερωμένο στις νέες γενιές!
Καθώς οι σημερινές μας ενέργειες δεν θα πρέπει να περιορίσουν την ικανότητα των μελλοντικών γενιών να εκπληρώσουν και αυτοί τις δικές τους ανάγκες!
Με εκτιμηση
Μπελιμπασακης Γιωργος
Web: https://www.sitia-geopark.gr/
TourMap: https://tours.nhmc.uoc.gr/geo/sitia/
Αν μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις, να είσαι σίγουρος ότι μια οφθαλμαπάτη αξίζει παραπάνω από ένα εκατομμύριο!
Μπες στο συναρπαστικό κόσμο των ψευδαισθήσεων που θα τρελάνει τις αισθήσεις σου και θα σε εντυπωσιάσει. Σε έναν κόσμο που θα σε μπερδέψει εντελώς και ταυτόχρονα θα σε εκπαιδεύσει… Κάνε μας μια επίσκεψη και θα ενθουσιαστείς, γιατί… τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται! Ειδικά ΕΔΩ!
Είσαι έτοιμος για μια ακόμη μεγαλύτερη, καλύτερη και πιο συναρπαστική εμπειρία; Επισκέψου το Μουσείο των Ψευδαισθήσεων στην Αθήνα. Προσφέρουμε μια ενδιαφέρουσα οπτική, σωματική και εκπαιδευτική εμπειρία με νέες, ανεξερεύνητες οπτικές ψευδαισθήσεις!
Αθήνα, στο κέντρο των ψευδαισθήσεων!
Το Μουσείο των Ψευδαισθήσεων στην Αθήνα έχει δημιουργήσει έναν χώρο κατάλληλο για κοινωνικές και ψυχαγωγικές περιηγήσεις στον κόσμο των ψευδαισθήσεων που έχει ενθουσιάσει όλες τις ηλικίες.
Είναι το ιδανικό μέρος για να κερδίσεις νέες εμπειρίες και να διασκεδάσεις με τους φίλους και την οικογένειά σου. Δεν είναι μέρος μόνο για παιδιά, αλλά και για γονείς, για ζευγάρια, γιαγιάδες και παππούδες.
Δες τι άλλο προσφέρουμε και δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου!
Είσαι αρκετά γενναίος; Δοκίμασε να μπεις στην ψευδαίσθηση με την Περιστρεφόμενη Σήραγγα (Vortex Tunnel), που θα σε ξετρελάνει και θα σε κάνει να πιστέψεις ότι είσαι ικανός να περπατήσεις μέσα σε έναν περιστρεφόμενο κύλινδρο – σε μια τόσο στερεή και επίπεδη επιφάνεια! Δες τα πάνω κάτω στο Περιστρεφόμενο Δωμάτιο (Upside Down Room), απελευθερώσου στο Δωμάτιο του Απείρου (Infinity Room), αψήφησε τους νόμους της βαρύτητας και των διαστάσεων και βγάλε φωτογραφίες σε ΚΑΘΕ ΠΙΘΑΝΗ ΠΟΖΑ!
Παραπλάνησε τα μάτια σου και ψυχαγώγησε το μυαλό σου!
Απόλαυσε τη συλλογή μας με τα ολογράμματα, κοίταξε από κοντά κάθε οφθαλμαπάτη και παρατήρησε μέσα από κάθε κατασκευή μας. Πρόκειται για μια ευφυή και παιχνιδιάρικη υπενθύμιση ότι η αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο δεν είναι, συχνά, παρά ένα κάτοπτρο ψευδαισθήσεων!
Τα αυθεντικά εκθέματα θα σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό!
Μέσα από διασκεδαστικά και εντυπωσιακά κόλπα θα μάθεις πολλά για την όραση, την αντίληψη, τον ανθρώπινο εγκέφαλο και την επιστήμη και θα κατανοήσεις γιατί τα μάτια σου βλέπουν πράγματα που ο εγκέφαλός σου δεν μπορεί να καταλάβει. Σίγουρα πρέπει να επισκεφτείς το δωμάτιο με τα εντυπωσιακά και εκπαιδευτικά παιχνίδια και παζλ. Θα σου κεντρίσουν τον εγκέφαλο, θα διασκεδάσεις και θα μπερδευτείς!
Έλα να εξερευνήσεις τον κόσμο των ψευδαισθήσεων
Ζήσε το αδύνατο. Βεβαιώσου ότι η κάμερά σου είναι πλήρως φορτισμένη και με κενό χώρο στην κάρτα μνήμης, πριν μας επισκεφτείς! Όπως και να έχει, φέρε μαζί σου κάμερα!
Πηγή : Museum of Illusions
Γεννήθηκε από την αγανάκτηση των Χιωτών απέναντι στη συμπεριφορά των Τούρκων καδήδων, των δικαστών, που τιμωρούσαν τους Χιώτες με την πρώτη ευκαιρία.
Στο έθιμο, όπως και στα περισσότερα αποκριάτικα έθιμα, έχουν προστεθεί και Διονυσιακά στοιχεία, μασκαρέματα και σατυρικά τραγούδια, ενώ στο τέλος της ημέρας, ο Αγάς οδηγείται στην πυρά.
Ο Αγάς, συνοδευόμενος από το επιτελείο του, προσπαθεί να μπει στο χωριό από την παλιά κεντρική σιδερένια πύλη του χωριού. Οι φρουροί αντιστέκονται σθεναρά, αλλά τελικά καταφέρνει να μπει και κατευθύνεται προς την κεντρική πλατεία, όπου κάθεται έχοντας δίπλα του τη «Χανούμα», για να ξεκινήσουν οι δίκες. Δε λείπει το χιούμορ, τα πειράγματα και οι επευφημίες από τους παρευρισκόμενους, που ξέρουν πως σε λίγο ίσως έρθει η σειρά τους να δικαστούν και να καταδικαστούν.
Πηγή: Chios Travel Guide
Το έθιμο έχει τις ρίζες του στο Μεσαίωνα, όταν πειρατές και κουρσάροι λεηλατούσαν τα παράλια των νησιών και άρπαζαν τις σοδειές των κατοίκων.
Κάποτε στην περίοδο της Αποκριάς, την Παρασκευή της Τυρινής, καθώς όλο το χωριό γλεντούσε, οι φύλακες από τις βίγλες (κυκλικοί πύργοι- παρατηρητήρια της θάλασσας) ειδοποίησαν ότι έρχονταν πειρατές.
Οι Θυμιανούσοι, φουντωμένοι όπως ήταν από το γλέντι, κίνησαν προς την παραλία και τους έστησαν ενέδρα. Στη σκληρή μάχη που ακολούθησε, οι πειρατές κατατροπώθηκαν και οι χωριανοί, μεθυσμένοι από τη χαρά της νίκης, μετέφεραν τους αιχμαλώτους στην πλατεία του χωριού και τους «μόστραραν» (=τους επεδείκνυαν), συνεχίζοντας το γλέντι τους, μέχρι την Τυρινή Κυριακή.
Σε ανάμνηση λοιπόν αυτής της νίκης, το έθιμο επαναλαμβάνεται από τότε ανελλιπώς κάθε χρόνο, ακόμη και στα χρόνια της Κατοχής.
Την Τυρινή Παρασκευή το βράδυ, οι Θυμιανούσοι ντυμένοι «κουδουνάτοι» (=μεταμφιεσμένοι) ανεβάζουν τη Μόστρα, δηλαδή τα σατυρικά καρναβαλικά άρματα, στο χωριό, κάνοντας διάφορα κωμικά νούμερα και φορώντας αυτοσχέδιες προσωπίδες (μουτσουναριές).
Το ίδιο βράδυ, με τη συνοδεία τοπικών οργάνων, χορεύουν το «ταλίμι», έναν ιδιότυπο χορό που αναπαριστά κινήσεις αντιμαχόμενων πολεμιστών. Οι χορευτές χωρίζονται σε δυο ομάδες, τους βρακάδες- Θυμιανούσους και τους κουδουνάτους- πειρατές. Χορεύουν ανά δύο, κραδαίνοντας μεγάλα σπαθιά και φωνάζοντας: «Βρε-Βρε-Μωρή-Μωρή». Στο τέλος, χορεύουν όλοι μαζί τον ιδιότυπο χορό «Δετό», πιασμένοι απ’ τους ώμους.
Την Τυρινή Κυριακή γίνεται η παρέλαση των σατυρικών αρμάτων, που πλαισιώνονται από μασκαράδες, με πρώτο και καλύτερο τον Καρνάβαλο ενώ ακολουθεί γλέντι.
Πηγή: Chios Travel Guide
Ο Βροντάδος εκτείνεται βόρεια της πόλης της Χίου και είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νομού. Εδώ κατοικούν οι περισσότεροι καπεταναίοι και ναυτικοί του νησιού. Το έθιμο των ρουκετών που έχει τις ρίζες του στους χρόνους της τουρκικής κατοχής, λαμβάνει χώρα το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου.
Πρόκειται για μια ανταλλαγή πυρών ανάμεσα στις δυο μεγαλύτερες ενορίες της πόλης αυτής του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερυθιανής.
Αρχικά, οι κάτοικοι των δύο ενοριών των εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν αυτοσχέδια κανονάκια. Με το πέρασμα του χρόνου αυτά εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες- βεγγαλικά, που κατασκευάζουν οι ίδιοι. Τα υλικά που χρησιμοποιούν είναι νίτρο, θειάφι και μπαρούτι και για την κατασκευή τους απαιτείται μεγάλη προσοχή και εμπειρία που κληροδοτείται πια από γενιά σε γενιά.
Η προετοιμασία των ρουκετών αρχίζει σχεδόν αμέσως μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες την επόμενη χρονιά. Τα τελευταία χρόνια οι ποσότητες των ρουκετών που κατασκευάζονται φτάνουν τις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που παρουσιάζουν στον ανοιξιάτικο ουρανό το βράδυ της Ανάστασης είναι πραγματικά φαντασμαγορικό.
Πηγή: Chios Travel Guide
Η σχέση των Χιωτών με τη θάλασσα και τη ναυτιλία έχει επηρεάσει τα έθιμα του τόπου. Κατά τη διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων, τα παιδιά που γύριζαν τις γειτονιές και τραγουδούσαν τα κάλαντα, κατασκεύαζαν και κρατούσαν ένα καράβι που το έδειχναν με καμάρι, από σπίτι σε σπίτι.
Καράβια εξάλλου «στόλιζαν» οι Χιώτες και μέσα στα σπίτια, αντί για δέντρο που είναι ευρωπαϊκό έθιμο, το οποίο υιοθετήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Η κατασκευή και η επίδειξη πολεμικών πλοίων από τα μικρά αγόρια, καθιερώθηκε μετά την απελευθέρωση του νησιού από την τουρκική κατοχή, σε ένδειξη τιμής και μνήμης στο στόλο που απελευθέρωσε το νησί.
Με τα χρόνια τα μικρά αγόρια από γειτονιές ή ενορίες κυρίως της Χώρας και του Βροντάδου, άρχισαν να συνεργάζονται για να κατασκευάσουν μοντέλα πλοίων, πολύ μεγάλα και πιστά αντίγραφα συνήθως πολεμικών πλοίων, για τα οποία δούλευαν πολλούς μήνες, μέχρι να τα τελειοποιήσουν.
Τα αποτελέσματα άρχισαν να είναι τόσο εντυπωσιακά και ο ανταγωνισμός των παιδιών – για το μεγαλύτερο και καλύτερο βαπόρι- τόσο μεγάλος, που την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κατέβαιναν στην κεντρική πλατεία όλοι μαζί και με τη συνοδεία μουσικής και «παινεμάτων» (επίκαιρα στιχάκια και λόγια που οι ίδιοι έγραφαν) παρουσίαζαν το καράβι στον κόσμο που περνούσε από την πλατεία.
Η φθίνουσα πορεία του εθίμου, εμφανής από τα μέσα της δεκαετίας του ’60, ανακόπηκε στα 1976, όταν η Περιηγητική Λέσχη Χίου, υλοποιώντας πρόταση του Δ. Μαγγανά και του Γ. Τρεχαντζάκη, αποφάσισε να του εμφυσήσει νέα πνοή ζωής, δίνοντάς του μορφή εθιμικού διαγωνισμού.
Από τότε και μέχρι σήμερα, λοιπόν, κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς, η πόλη της Χίου έχει τη δυνατότητα μιας εορταστικής αυτοπαρουσίασης και «εκτός των τειχών» της πλέον, χάρη στα αγιοβασιλιάτικα καραβάκια της, τα οποία διαφοροποιημένα τα ίδια, αλλά και με διαφοροποιημένες τις συνθήκες διεξαγωγής τους εξακολουθούν να επικοινωνούν σε ένα πολυπληθές κοινό τη Μεγάλη Ευχή στην τριπλή της σύνθεση: την αφήγηση της καλής αγγελίας, τον υπερβολικό έπαινο και το μουσικό της μέλος. Και ταυτόχρονα εξακολουθούν να οραματίζονται την ευφρόσυνη ρότα του εθίμου στο μέλλον, έτσι όπως την επιθυμεί και ο λαϊκός καλαντιστής:
«Απόψε το καράβι μας χαίρεται π’ αρμενίζει
μαζί με τον παινεματή σφυρά, καλησπερίζει»
Πηγή: Ταξίδι στο παρελθόν και στο παρόν με τα «Αγιοβασιλιάτικα καραβάκια» της Χίου, Στέλλα Τσιροπινά, Φιλόλογος
Πηγή: Chios Travel Guide
Τα δροσερά και φεγγαροστολισμένα σαββατόβραδα του καλοκαιριού αν είσαι λάτρης του αρχαίου δράματος, ανηφόρισε στο υποβλητικό αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου προκειμένου να παρακολουθήσεις τις παραστάσεις του «Φεστιβάλ Επιδαύρου» που διοργανώνεται σε ετήσια βάση από το 1955. Καθώς θα πέφτει το σκοτάδι νιώσε τον ανεπανάληπτολόγο των αρχαίων δραματουργών μέσα απ’ τις μοναδικές ερμηνείες ιερών τεράτων του θεάτρου.
Η πρώτη αναβίωση του αρχαίου δράματος στον ιερό αυτό χώρο έγινε το 1938 με την παράσταση «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή υπό τη σκηνοθεσία του Ροντήρη. Έπειτα από μια «νεκρή» περίοδο λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου στη συνέχεια, το 1954 το θέατρο ξανανοίγει τις πύλες του και υποδέχεται τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία και πάλι του Ροντήρη. Στο εντυπωσιακό και μοναδικής ακουστικής αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου διοργανώνεται κάθε χρόνο το «Φεστιβάλ Επιδαύρου» που αποτελεί ένα απ’ τα ωραιότερα φεστιβάλ αρχαίου δράματος.
Ένα χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 1955 μετά την παρέμβαση του διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Αιμίλιου Χουρμούζιου καθιερώνεται το «Φεστιβάλ Επιδαύρου» με πρώτη παράσταση την «Εκάβη» με την Κατίνα Παξινού και υπό το σκηνοθετικό βλέμμα του Αλέξη Μινωτή.
Το 1957 το θέατρο «φοράει τα καλά του» και αγκαλιάζει την Αριστοφανική κωμωδία. Ως το 1975 παρουσιάζονταν μόνο παραστάσεις του Εθνικού. Έκτοτε το θέατρο φιλοξενεί και παραστάσεις άλλων θεατρικών οργανισμών ακόμα κι από το εξωτερικό, που ανεβάζουν σαιξπηρικά έργα, αρχαίες παραστάσεις, όπερα και μπαλέτα.
Όλα αυτά τα χρόνια ιερά τέρατα του θεατρικού χώρου άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στο τελειότερο πέτρινο ηχείο του κόσμου. Μινωτής, Παξινού, Συνοδινού, Κατράκης, Παππά, Κουν, η υψίφωνος Μαρία Κάλλας κ.α. συμπληρώνουν το μακρύ κατάλογο των μεγάλων ονομάτων που έγιναν ένα με τους κατοίκους της περιοχής.
Σήμερα το φεστιβάλ αυτό αποτελεί πια ένα απ’ τα μεγαλύτερα της Ελλάδας με διεθνή αναγνώριση. Χιλιάδες κόσμου κάθε καλοκαίρι γεμίζει ασφυκτικά το θέατρο του Πολυκλείτου για να απολαύσει το διαχρονικό και μοναδικό λόγο των αρχαίων δραματικών ποιητών. Ανηφόρισε κι εσύ στη στράτα των αρχαίων κι αφέσου στα χέ-ρια των δραματικών έργων κάτω απ’ τον έναστρο αργολικό ουρανό.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Ένα τριήμερο αφιερωμένο στο λακωνικό ελαιόλαδο και τη βρώσιμη ελιά πραγματοποιείται κάθε Αύγουστο στη Σελλασία του Δήμου Σπάρτης. Στη γιορτή συμμετέχουν με περίπτερα παραγωγοί αλλά και μεταποιητικές επιχειρήσεις του νομού με σκοπό την προβολή και την προώθηση του λακωνικού ελαιολάδου.
Η έκθεση, που διοργανώνεται από το Δήμο Σπάρτης και την Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία «Γιορτή Ελιάς και Λαδιού», επενδύεται με πολιτιστικά αφιερώματα, γευσιγνωσίες προϊόντων και παραδοσιακή μουσική αλλά και πλούσιες ημερίδες και ομιλίες σχετικά με την αγροτική ανάπτυξη, τις βιολογικές καλλιέργειες, την παραγωγή, την αγορά, την ιστορία, τη χρήση και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ελιάς, του ελαιολάδου και άλλων προϊόντων της Λακωνίας.
Η γιορτή πραγματοποιείται με τη χορηγία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Τα όμορφα βράδια των τελευταίων ημερών του Ιουνίου κάθε ρομαντική γωνιά του Ναυπλίου γεμίζει με τις μοναδικές μελωδίες του «Φεστιβάλ Ναυπλίου» που σε προσκαλεί σε ένα φανταστικό μουσικό ταξίδι.
Η λάμψη του είναι μεγάλη, έχει τιμηθεί με το βραβείο του καλύτερου φεστιβάλ από την Ένωση Ελλήνων Μουσικών Κριτικών και χιλιάδες σελίδες εγχώριων και διεθνών μέσων έχουν αφιερωθεί γι’ αυτόν τον επιτυχημένο θεσμό. Επίσης την όλη αυτή προσπάθεια στηρίζουν πολλές πρεσβείες, κυρίως από την Ευρώπη αλλά και από άλλα σημεία του κόσμου.Το διάσημο «Φεστιβάλ Ναυπλίου» διοργανώνεται από το 1992 κάθε καλοκαίρι στο τέλος Ιουνίου υπό την αιγίδα του δήμου και με καλλιτεχνικό διευθυντή τον διάσημο πιανίστα Γιάννη Βακαρέλη. Στις πολλές κι υπέροχες μουσικές βραδιές που διοργανώνονται σε διάφορες ρομαντικές γωνιές της πόλης, στο Βουλευτικό, το Παλαμήδι, την πλατεία Αγίου Γεωργίου και αλλού, κάτω από το φέγγος του φεγγαριού και των φωτισμένων κάστρων θα δεις διεθνούς φήμης ορχήστρες κλασικής μουσικής και πλήθος καταξιωμένων Ελλήνων και ξένων δημιουργών να ερμηνεύουν και να παίζουν στο πιάνο εξαίσια μουσικά κλασικά κομμάτια.
Αν θες κι εσύ να νιώσεις τις εξαίρετες μελωδίες να ηχούν στα αυτιά σου, έλα στο Ναύπλιο κι απόλαυσε τις νύχτες του φεστιβάλ.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Το 2012 πραγματοποιήθηκε το 18ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που διοργανώνεται ανελλιπώς κάθε καλοκαίρι από το Διεθνές Κέντρο Χορού. Το Φεστιβάλ αποτελεί έναν σταθερό και αναγνωρισμένο πολιτιστικό θεσμό, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα σημαντικότερα δρώμενα του Νομού Μεσσηνίας.
Το Φεστιβάλ έχει συμβάλει ώστε η Καλαμάτα να γίνει πόλος έλξης κάθε χρόνο χιλιάδων επισκεπτών, οι οποίοι έχουν συνδέσει το όνομά της με τον σύγχρονο χορό. Σημαντικό είναι επίσης ότι βοηθάει στην ανάδειξη Ελλήνων χορογράφων, προβάλλοντας το όνομά τους και έξω από τα όρια της χώρας μας.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr