Τα Αναφιώτικα, μια από τις παλαιότερες γειτονιές της παλιάς Αθήνας, δημιουργήθηκε στη βορινή πλαγιά του βράχου της Ακρόπολης από Κυκλαδίτες εργάτες και τεχνίτες, οι οποίοι είχαν έρθει, στη νέα, τότε, πρωτεύουσα του ανεξάρτητου κράτους, για να δουλέψουν στις πολλές ανεγειρόμενες οικοδομές και κυρίως στα Ανάκτορα του Όθωνα. Οι τοπικές παραδόσεις αναφέρουν ως πρώτους οικιστές τους Αναφιώτες Δαμίγο και Σιγάλα, τους οποίους σύντομα ακολούθησαν και άλλοι πολλοί.
Εκείνοι άρχισαν να κτίζουν, με την ανοχή των τότε αρχών, τα σπίτια τους κατά το νησιώτικο τρόπο, με τις επίπεδες στέγες τους ενωμένες και δημιουργώντας έναν λαβύρινθο από στενά ανηφορικά σοκάκια με λαξεμένα στο βράχο σκαλοπάτια. Έτσι, η εικόνα παρέπεμπε σε νησιώτικο κυκλαδίτικο οικισμό.
Από το 1862 μέχρι το 1922 η δημιουργημένη πλέον συνοικία κατοικήθηκε από Κυκλαδίτες και μόνο, αλλά μετά το 1922 εγκαταστάθηκαν σε αυτή και πρόσφυγες. Οι πρώτοι οικιστές αναστήλωσαν και επισκεύασαν τα σχεδόν ερειπωμένα εκκλησάκια της περιοχής, τον Άγιο Γεώργιο του Βράχου και τον Άγιο Συμεών και τους πρόσθεσαν νεόκτιστα καμπαναριά. Την δεκαετία του 1950 μέρος της συνοικίας γκρεμίστηκε για αρχαιολογικούς λόγους. Σήμερα απομένουν μερικές δεκάδες σπίτια που έχουν κηρυχθεί διατηρητέα.
Πηγή: www.athensattica.gr