Οργανωμένη η μεγάλη παραλία απλώνει την απέραντη αμμουδιά της στα πόδια της πόλης και προσφέρει όλες τις ανέσεις και την ασφάλεια που θα απαιτήσει ο επισκέπτης.
Εδώ η θάλασσα είναι κατάλληλη για κάθε είδους θαλασσινά παιχνίδια. Jet ski, Surfing, θαλάσσιο σκι, θαλάσσιο ποδήλατο, βρίσκονται στη διάθεση του καθενός που θα το επιθυμήσει. Πολύβουη και πολυάνθρωπη παραλία βραβευμένη με 2 γαλάζιες σημαίες σπάνια θα την βρεις ερημική χειμώνα – καλοκαίρι. Από το λιμάνι μπορείς να εξασφαλίσεις τη δυνατότητα για όμορφη απογευματινή βαρκάδα με τα υπέροχα ψαροκάικα.
Προσβάσιμο με σκάφος: ΟΧΙ
Προσβάσιμο με λεωφορείο: ΝΑΙ
Προσβάσιμο με αυτοκίνητο: ΝΑΙ
Προσβάσιμο από Α.Μ.Ε.Α: ΝΑΙ
Προσβάσιμο με τα πόδια: ΟΧΙ
Τύπος Παραλίας: ΑΜΜΟΣ
Γαλάζια σημαία: ΝΑΙ
Κοντά σε Εστιατόρια: ΝΑΙ
Ναυαγοσώστης: ΝΑΙ
Φυσική Σκιά: ΝΑΙ
Κοντά σε ξενοδοχείο: ΝΑΙ
Παραλία γυμνιστών: ΟΧΙ
Χωματόδρομος: ΟΧΙ
Δραστηριότητες στη θάλασσα: ΝΑΙ
Surfing: ΝΑΙ
Οργανωμένη Παραλία: ΝΑΙ
Βάθος: ΡΗΧΗ
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Στο σημερινό χωρίο Αργυρούπολη διενεργούνται τα τελευταία χρόνια σωστικές ανασκαφές από την ΚΕ Εφορεία Κλασικών και Προϊστορικών αρχαιοτήτων. Σε διάσπαρτα σημεία έχουν αποκαλυφθεί τμήματα της αρχαίας Λάππας τα οποία χρονολογούνται από τη Γεωμετρική έως και τη Ρωμαϊκή εποχή.
Τα περισσότερα ωστόσο ευρήματα χρονολογούνται στα ελληνιστικά και πρώιμα ρωμαϊκά χρόνια, γεγονός που μαρτυρεί εκτενέστερη ακμή της περιοχής στις συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Είναι άλλωστε γνωστό και από τις φιλολογικές μαρτυρίες ότι η Λάππα ήταν μία από τις σημαντικότερες πόλεις της δυτικής Κρήτης που ήκμασε κατά την ρωμαϊκή εποχή. Καταστράφηκε από το Μέτελλο το 68 π.Χ. αλλά μετά το 31π.Χ. ξαναχτίστηκε νέα λαμπρότερη πόλη η οποία μάλιστα διέθετε θέρμες και δικό της νόμισμα.
Τα τελευταία χρόνια έχει αποκαλυφθεί εκτεταμένο νεκροταφείο ρωμαϊκών χρόνων στη θέση «Πέντε Παρθένες». Τα πλούσια ευρήματα των ανασκαφών αλλά και εκείνα που είχαν περισυλλεγεί πριν ξεκινήσουν οι συστηματικές ανασκαφές, ανάμεσα στα οποία δύο μαρμάρινα αγάλματα και ένα χάλκινο αγαλματίδιο, εκτίθενται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου.
Προσβάσιμο από Α.Μ.Ε.Α: ΌΧΙ
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Στην περιοχή του σημερινού χωριού Αξός, βρίσκονταν η αρχαία πόλη Όαξος, μια από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Κρήτης που ήκμασε από την υστερομινωική και γεωμετρική έως τη ρωμαϊκή και τα υστερότερα χρόνια.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως πλούσια υπολείμματα της αρχαίας πόλης ανάμεσα στα οποία ο Ναός της Αφροδίτης, το Πρυτανείο, τάφοι και ποικίλα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα. Εντυπωσιακό θα πρέπει να ήταν και το τείχος της ακρόπολης, τμήματα του οποίου είναι ορατά ακόμα και σήμερα στην κορφή του λόφου.
Τις ανασκαφές ξεκίνησε η Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή το 1899 φέρνοντας στο φως ποικίλα ευρήματα ανάμεσα στα οποία μινωικά όστρακα, λίθινα αγγεία, επιγραφές, και πολλά ειδώλια που απεικονίζουν γυμνή γυναικεία μορφή που έχει ερμηνευθεί ως Θεά της γονιμότητος. Εντοπίστηκαν επίσης υπολείμματα κτιρίων της κλασικής εποχής πάνω στα οποία οικοδομήθηκαν υστερότερα κτίρια, κυρίως βυζαντινές εκκλησίες.
Η πόλη συνέχισε να ακμάζει τόσο στη ρωμαϊκή όσο και στη βυζαντινή εποχή κατά την οποία μάλιστα ήταν έδρα επισκοπής και διέθετε πληθώρα εκκλησιών. Στη θέση Λιβάδα, ΒΑ του χωριού έχουν έρθει στο φως υπολείμματα αρχαϊκής εγκατάστασης γεγονός που υποδηλώνει την έκταση της αρχαίας Αξού.
Προσβάσιμο από Α.Μ.Ε.Α: ΌΧΙ
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Βόρεια του Βαθύ, συναντάμε την περίφημη παραλία των Ματάλων. Ένα μπράτσο γης από πωρόλιθο, φαγωμένο από τη μανία των κυμάτων, των ανέμων και της αλμύρας που σχημάτισαν δεκάδες βραχοσπηλιές και κοιλότητες. Ο κόλπος επιλέχθηκε από τους μινωίτες να γίνει λιμάνι της Φαιστού μέτα την καταστροφή του Κομού και το λιμάνι της Γόρτυνας, κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, όταν η Γόρτυνα επελέγη πρωτεύουσα της Κρήτης από τους Ρωμαίους.
Κατά τη δεκαετία ’60-’70 τα Μάταλα αποτέλεσαν σημείο συνάθροισης νέων από όλο τον κόσμο οπαδών των επαναστατικών κινημάτων της εποχής. Ψήγματα της περιόδου αυτής διασώζονται και στις μέρες μας στα φεστιβάλ μουσικής που διοργανώνονται κάθε χρόνο, τα οποία προσελκύουν εκατοντάδες νέους εντός και εκτός της Κρήτης.
Προσβάσιμο με σκάφος: ΟΧΙ
Προσβάσιμο με λεωφορείο: ΝΑΙ
Προσβάσιμο με αυτοκίνητο: ΝΑΙ
Προσβάσιμο από Α.Μ.Ε.Α: ΝΑΙ
Προσβάσιμο με τα πόδια: ΟΧΙ
Τύπος Παραλίας: ΧΟΝΤΡΗ ΑΜΜΟΣ
Γαλάζια σημαία: ΝΑΙ
Κοντά σε Εστιατόρια: ΝΑΙ
Ναυαγοσώστης: ΝΑΙ
Φυσική Σκιά: ΝΑΙ
Κοντά σε ξενοδοχείο: ΝΑΙ
Παραλία γυμνιστών: ΝΑΙ
Χωματόδρομος: ΟΧΙ
Δραστηριότητες στη θάλασσα: ΝΑΙ
Surfing: ΝΑΙ
Οργανωμένη Παραλία: ΝΑΙ
Βάθος: ΚΑΝΟΝΙΚΗ
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Η γυναικεία μονή Παλιανής βρίσκεται σε υψόμετρο 280m δίπλα στο χωριό Βενεράτο, 20km νότια του Ηρακλείου, κοντά στο φαράγγι του Βενεράτου. Το καθολικό της είναι αφιερωμένο στη κοίμηση της Θεοτόκου, που εορτάζει το Δεκαπενταύγουστο.
Η μονή Παλιανής θεωρείται μια από τις αρχαιότερες μονές της Κρήτης, χωρίς να είναι γνωστή η ακριβής χρονολογία της ίδρυσης της. Το όνομά της συνδέεται με την ονομασία Παλιά Μονή, που με το πέρασμα των αιώνων έγινε μονή. Ωστόσο, υπάρχει μια δεύτερη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία το όνομα Παλιανή συνδέεται με την Απολωνία, μια αρχαία πόλη που βρισκόταν πολύ κοντά.
Η μονή υπήρξε πατριαρχική και ανά περιόδους είχε τεράστια περιουσία και πολλά μετόχια. Ειδικά κατά τη Τουρκοκρατία, η Παλιανή πλήρωσε πολύ βαρύ τίμημα, καθώς καταστράφηκε από τους Τούρκους και οι μοναχές της σφαγιάστηκαν. Ανασυγκροτήθηκε πολύ γρήγορα και έκτοτε ανήκει στα πλουσιότερα μοναστήρια της Κρήτης.
Ο κεντρικός ναός είναι τρίκλιτη βασιλική, με τα τρία κλίτη αφιερωμένα στη Κοίμηση της Θεοτόκου (15 Αυγούστου), στους Τρεις Ιεράρχες (30 Ιανουαρίου) και στον Άγιο Παντελεήμονα (27 Ιουλίου). Επίσης υπάρχει κι ένα μικρό παρεκκλήσι των Αγίων Αποστόλων (30 Ιουνίου). Ο ναός υποστηριζόταν από κίονες Βυζαντινού Ρυθμού με φύλλα άκανθας, μέρη από τους οποίους υπάρχουν διάσπαρτα στο μοναστήρι. Γενικά, παντού υπάρχουν μαρμάρινα τμήματα της Βυζαντινής εποχής ενώ η μορφή του μοναστηριού έχει αλλοιωθεί αρκετά.
Γύρω από τον ναό υπάρχουν τα κελιά των μοναζουσών και οι βοηθητικοί χώροι, ενώ ο επισκέπτης μπορεί ακόμη να διακρίνει ίχνη του φρουριακού τείχους που προστάτευε παλαιότερα τη Παλιανή. Στη Παλιανή ανήκει και ο βυζαντινός ναός του Αγίου Ιωάννου με τις τοιχογραφίες του 14ου αιώνα. Στο μοναστήρι λειτουργεί και μουσείο με εικόνες, ιερά κειμήλια και διάφορα βιβλία μεγάλης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας. Το μοναστήρι είναι ανοικτό από την ανατολή έως τη δύση του ήλιου και όποιος θέλει μπορεί να το επισκεφτεί.
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Σε απόσταση 38 χιλ. νότια του Ρεθύμνου λίγο πριν την ιστορική Μονή Πρέβελη. Ακολουθώντας χωματόδρομο που φθάνει ως ένα σημείο και προχωρώντας στη συνέχεια με τα πόδια για 15 περίπου λεπτά φθάνει κανείς σε μια μαγευτική αμμουδερή παραλία με φοίνικες ακριβώς στις εκβολές του ποταμού Κουρταλιώτη.
Προσβάσιμο με σκάφος: ΟΧΙ
Προσβάσιμο με λεωφορείο: ΟΧΙ
Προσβάσιμο με αυτοκίνητο: ΟΧΙ
Προσβάσιμο από Α.Μ.Ε.Α: ΟΧΙ
Προσβάσιμο με τα πόδια: ΝΑΙ
Τύπος Παραλίας: ΧΟΝΤΡΗ ΑΜΜΟΣ
Γαλάζια σημαία: ΟΧΙ
Κοντά σε Εστιατόρια: ΝΑΙ
Ναυαγοσώστης: ΟΧΙ
Φυσική Σκιά: ΝΑΙ
Κοντά σε ξενοδοχείο: ΟΧΙ
Παραλία γυμνιστών: ΟΧΙ
Χωματόδρομος: ΟΧΙ
Δραστηριότητες στη θάλασσα: ΝΑΙ
Surfing: ΟΧΙ
Οργανωμένη Παραλία: ΟΧΙ
Βάθος: ΒΑΘΙΑ
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Ἡ Ἱερά Πατριαρχική καί Σταυροπηγιακή Μονή Χρυσοπηγῆς βρίσκεται σέ μικρή ἀπόσταση ἀπό τήν πόλη τῶν Χανίων, στή διαδρομή πρός τό λιμάνι τῆς Σούδας. Ἱδρύθηκε στά μέσα τοῦ 16ου αἰώνα, τήν τελευταία περίοδο τῆς Βενετοκρατίας στήν Κρήτη. Εἶναι ἀφιερωμένη στήν Παναγία τήν Ζωοδόχο Πηγή, ἡ ὁποία ἔχει τήν ἐπωνυμία «Χρυσοπηγή», διότι ὡς χρυσή πηγή προσφέρει πλούσιες δωρεές καί χαρίσματα σέ ἐκείνους πού τήν ἐπικαλοῦνται μέ πίστη.
Κτήτορας της Μονής ὑπῆρξε ὁ ιατρός και φιλόσοφος Ιωάννης Χαρτοφύλακας, επιφανής Χανιώτης πού έζησε στα μέσα του 16ου αιώνα και ίδρυσε την Μονή ως ανδρική. Την περίοδο της Ενετοκρατίας, ἡ Μονή Χρυσοπηγής αναδείχτηκε σε σημαντικό πνευματικό κέντρο για τα Χανιά με πολλούς μοναχούς και πλούσια βιβλιοθήκη. Κατά την Τουρκοκρατία, το ἔτος 1654, ἡ Μονή ἔγινε Πατριαρχικό Σταυροπήγιο καί ἐξακολούθησε νά εἶναι πηγή πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ καί ἐθνικῆς αὐτογνωσίας σέ καιρούς δίσεκτους. Ὑπέφερε πολλά δεινά ἀπό τούς Ὀθωμανούς, συμμεριζόμενη τίς ἱστορικές συνθῆκες τῆς Κρήτης, ἐνῶ τό ἔτος 1821, στήν ἔναρξη τῆς ἑλληνικῆς ἐπανάστασης, καταστράφηκε καί ἐρημώθηκε. Ἀπό τό ἔτος 1848 καί ἑξῆς, τό μοναστήρι ἀνακαινίσθηκε καί ἐπανδρώθηκε ἐκ νέου.
Τήν περίοδο τῆς γερμανικῆς κατοχῆς τῆς Κρήτης, κατά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ἡ Μονή χρησιμοποιήθηκε ὡς διοικητήριο τῶν στρατευμάτων κατοχῆς. Οἱ μοναχοί ὑποχρεώθηκαν νά ἀπομακρυνθοῦν καί προκλήθηκαν μεγάλες φθορές καί ἀλλοιώσεις στήν ἀρχιτεκτονική δομή τῶν κτηρίων. Ἀκολούθησε περίοδος παρακμῆς καί μαρασμοῦ τῆς Μονῆς. Τό ἔτος 1976, ἡ Μονή Χρυσοπηγῆς μετατράπηκε σέ γυναικεῖο κοινόβιο. Ἡ νέα ἀδελφότητα ἀναστήλωσε τή Μονή ἐκ θεμελίων, πραγματοποιώντας παράλληλα ἀνακαινιστικό ἔργο σέ πνευματικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο. Μέ σεβασμό στή μακραίωνη ἱστορία τῆς Μονῆς ἀναστηλώθηκε τό κτηριακό συγκρότημα, μέ τρόπο ὥστε νά ἀναδειχθεῖ ὡς ἀρχαιολογικό μνημεῖο πού ἀποτυπώνει στά ἀρχιτεκτονικά του χαρακτηριστικά τήν ἱστορική πορεία τοῦ νησιοῦ. Παράλληλα, μέ τή λειτουργία Ἐκκλησιαστικοῦ καί Λαογραφικοῦ Μουσείου, συντηροῦνται καί διαφυλάττονται τά κειμήλια πού διασώθηκαν στή Μονή.
Στήν Μονή Χρυσοπηγῆς ἐντός τοῦ Καθολικοῦ, τό ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένο στήν Παναγία τήν Ζωοδόχο Πηγή, ὑπάρχουν τά παρεκκλήσια τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου καί τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης. Στή βόρεια πλευρά τοῦ περιβόλου βρίσκεται τό παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους καί στήν ἀνατολική τῶν Ἁγίων Ἰωάννη τοῦ Καλυβίτη καί Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκη. Οἱ ἀδελφές τῆς Μονῆς ἐργάζονται ἐξασκώντας τίς παραδοσιακές μοναστηριακές τέχνες, ὅπως εἶναι ἡ ἁγιογράφηση φορητῶν εἰκόνων καί ἡ τοιχογράφηση ναῶν, ἡ χρυσοκεντητική, ἡ λιθογλυπτική, ἡ ἔκδοση βιβλίων, ἡ φιλοτέχνηση καί ἐκτύπωση ἱερῶν ἀντιμηνσίων, ἡ βιβλιοδεσία, ἡ μελισσοκομία, ἡ κηροπλαστική, ἡ παρασκευή λιβανιοῦ καί χειροποίητου σαπουνιοῦ, καθώς ἐπίσης καί ἡ βιολογική καλλιέργεια τῶν μοναστικῶν κτημάτων. Οἱ τέχνες αὐτές, ἐμπλουτισμένες μέσα στή ζωή τῆς ἀδελφότητας μέ τήν προσευχή καί τήν ἄσκηση, κάνουν φανερή τήν ἱερότητα τοῦ κόσμου καί τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, ὅπως κατανοεῖται καί βιώνεται στήν ὀρθόδοξη παράδοση.
Ἡ βιολογική γεωργία ἐντάσσεται στή γενικότερη προσπάθεια τῆς Μονῆς γιά τήν προστασία τοῦ περιβάλλοντος καί ἔχει ὡς ἀφετηρία τό σεβασμό τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας πρός τόν Δημιουργό τοῦ κόσμου καί πρός τόν ἄνθρωπο. Ἡ δράση γιά τήν προστασία τοῦ περιβάλλοντος, ὅταν ἐμπνέεται ἀπό τόν τρόπο ζωῆς τῆς ὀρθόδοξης παράδοσης, δέν ἀποσκοπεῖ ἁπλῶς στή διαφύλαξη τῆς ὑγείας ἤ τῆς εὐημερίας στοχεύει στή διάσωση τῆς ἀκεραιότητας τοῦ ἀνθρώπου ὡς ψυχοσωματικῆς ὕπαρξης καί ὁδηγεῖ ἀπό τή φθορά τῆς ὑπερκαταναλωτικότητας στή συνειδητοποίηση τοῦ νοήματος τῆς ζωῆς καί στήν ἀξιολόγηση τῆς προσωπικῆς εὐθύνης γιά τή σωτηρία καί τόν ἁγιασμό τοῦ κόσμου. Ἡ σχετική δράση τῆς Μονῆς συνδυάζεται μέ τίς πρωτοβουλίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά τήν προστασία τοῦ περιβάλλοντος, ὅπως ἐκφράσθηκαν ἐπίσημα γιά πρώτη φορά τό ἔτος 1989, μέ τήν ἀνακήρυξη τῆς 1ης Σεπτεμβρίου ὡς ἡμέρας προσευχῆς ὑπέρ τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, καί συνεχίζεται μέχρι σήμερα μέ τήν εὐλογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.
Σέ καθεστώς βιολογικῆς γεωργίας βρίσκεται ὅλη ἡ ἔκταση πού ἀνήκει στό μοναστήρι, περίπου 300 στρέμματα, ἡ ὁποία περιλαμβάνει ἐλαιόδεντρα, μανταρινιές, πορτοκαλιές, ἀβοκάντο, συκιές, λαχανόκηπους κ.ἄ. Σέ ὅλα τά στάδια τῆς καλλιέργειας τῶν δέντρων, τῶν κήπων καί τῶν λουλουδιῶν ἡ λίπανση γίνεται μέ ὀργανικό ὑλικό (κομπόστ), ἡ καταπολέμηση τῶν ἀσθενειῶν μέ βιολογικά ἀντίδοτα καί μέ ὠφέλιμα ἔντομα, ἐνῶ ἡ ἐξουδετέρωση τῶν ζιζανίων στό ἔδαφος μέ μηχανικά μέσα. Ἡ συστηματική καλλιέργεια τῶν κτημάτων τῆς Μονῆς ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τήν παραγωγή βιολογικῶν προϊόντων, τά ὁποῖα προσφέρονται γιά τή διατροφή τῆς ἀδελφότητας καί τῶν ἐπισκεπτῶν. Τό ἐλαιόλαδο, τό ὁποῖο παράγεται σέ μεγαλύτερες ποσότητες, διατίθεται μέ κατάλληλη συσκευασία στό ἐμπόριο. Ταυτόχρονα, στή Μονή γίνεται οἰκολογική διαχείριση τῶν ἀπορριμμάτων.
Ἡ ἀδελφότητα τῆς Μονῆς στοχεύει στήν οἰκολογική εὐαισθητοποίηση καί μέ ἐνέργειες κοινωνικῆς παρέμβασης, ὅπως τά προγράμματα περιβαλλοντικῆς ἐκπαίδευσης πού ἀπευθύνονται σέ μαθητές ὅλων τῶν βαθμίδων, σέ φοιτητές, στελέχη κατασκηνώσεων καί σέ ἄλλες ὁμάδες νέων ἀνθρώπων. Τά προγράμματα αὐτά, ἐκτός ἀπό ἐνημέρωση, προσφέρουν στούς νέους τή δυνατότητα συμμετοχῆς σέ βιωματικές δραστηριότητες, ὅπως ἐξόδους γνωριμίας καί ἐξοικείωσης μέ τή φύση, ἀπελευθερώσεις πουλιῶν, δενδροφυτεύσεις κ.ἄ. Ἡ ἀδελφότητα τῆς Χρυσοπηγῆς, ἔχει πραγματοποιήσει καί τήν ἀναστήλωση τοῦ παλαιοῦ μετοχιοῦ τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, σέ ἀπόσταση 12 χλμ. ἀπό τά Χανιά. Ἡ περιοχή τοῦ μετοχιοῦ εἶναι προστατευόμενος βιότοπος μέ πυκνή βλάστηση, βαθιά ρεματιά, πού τό χειμώνα διασχίζεται ἀπό χείμαρρο, καί πολλά σπηλαιώδη παρεκκλήσια, στά ὁποῖα ὁδηγοῦν κατάλληλα διαμορφωμένα μονοπάτια. Παράλληλα μέ τήν ἀναστήλωση τῶν παλαιῶν μοναστικῶν κτισμάτων, ἔχουν οἰκοδομηθεῖ καί νέα, λιθόκτιστα, πάνω σέ βραχῶδες ὕψωμα τῆς περιοχῆς, στά ὁποῖα ἐφαρμόζονται ἀνανεώσιμες πηγές ἐνέργειας. Στήν εὐρύτερη περιοχή τῆς Ἁγίας Κυριακῆς ἔχει δημιουργηθεῖ ἕνα μοναστηριακό σύνολο, ὅπου δομημένος καί ἀδόμητος χῶρος βρίσκονται σέ ἰσορροπία, μέ ἀποτέλεσμα τήν ἀνάδειξη καί τήν προστασία τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος.
Ἀκολουθώντας τή μακραίωνη μοναστική ἱστορία καί παράδοση τοῦ τόπου, στό μοναστήρι τῆς Χρυσοπηγῆς βιώνεται καί στίς ἡμέρες μας τό μυστήριο τῆς μοναχικῆς ζωῆς μέσα ἀπό τή λατρεία καί τήν ἄσκηση. Μέ ἐπίκεντρο πάντοτε τή λειτουργική ζωή, στήν ὁποία συμμετέχουν πολλοί ἄνθρωποι καί κυρίως νέοι, συνεχίζεται ἡ μοναστική παράδοση, καλλιεργοῦνται οἱ παραδοσιακές τέχνες καί συγχρόνως γίνεται ἕνα πνευματικό ἄνοιγμα στήν κοινωνία. Ἡ σημερινή πολυμελής ἀδελφότητα τῆς Χρυσοπηγῆς δέχεται καί περιχωρεῖ μέ ἀγάπη ὅλους τούς ἀνθρώπους, προσπαθώντας νά κατανοεῖ τίς βαθύτερες ψυχικές ἀνάγκες τους καί τίς σύγχρονες ὑπαρξιακές ἀγωνίες.
Ἡ Μονή εἶναι ἀνοικτή κάθε μέρα ἀπό 8.00 π.μ.-12.00 μ. καί 3.30-6.00 μ.μ. Τό Σάββατο, τήν Κυριακή καί σέ ὅλες τίς μεγάλες γιορτές τελεῖται Θεία Λειτουργία καί ἡ κεντρική πύλη τῆς Μονῆς εἶναι ἀνοικτή γιά τούς προσκυνητές.
Περιοχή: Νεροκούρου
Email: imx@otenet.gr
Website: www.imx.gr
Fax: +3028210 97600
Τηλέφωνο: +3028210 91125, +3028210 29840
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Κοντά στο σημερινό χωριό Αποδούλου που βρίσκεται σε απόσταση 54 χιλ. από το Ρέθυμνο, στη θέση Τούρνες έχουν αποκαλυφθεί τα κατάλοιπα παλαιανακτορικού κέντρου.
Τις πρώτες έρευνες πραγματοποίησε ο αρχαιολόγος Σπ. Μαρινάτος το 1934. Ακολούθησε το γερμανικό αρχαιολογικό ινστιτούτο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και από το 1985 κ.ε. συστηματικές ανασκαφές διενεργεί το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Νάπολης.
Στον αρχαιολογικό χώρο Αποδούλου, που θα πρέπει να ήταν εξαιρετικής σημασίας κατά την αρχαιότητα μια και ήλεγχε το πέρασμα προς την πεδιάδα της Μεσαράς, έχουν αποκαλυφθεί τρία κτιριακά συγκροτήματα καθώς και θολωτοί τάφοι ένας από τους οποίους διέθετε δρόμο μήκους 7 μ. και στο εσωτερικό του βρέθηκαν τρεις σαρκοφάγοι.
Προσβάσιμο από Α.Μ.Ε.Α: ΟΧΙ
Περιοχή: Δήμος Κουρητών, Αποδούλου
Τηλέφωνο: +3028310 29975
Fax: +3028310 29975
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Κτισμένος στην αρχή της χερσονήσου Σπάθα, κοντά στο δρόμο προς το αρχαίο Δικτύναιο, ο οικισμός φαίνεται ότι ακμάζει από την πρώιμη Βενετοκρατία. Σε απομονωμένες θέσεις της δυσπρόσιτης ενδοχώρας είναι κτισμένοι μικροί ναοί, που μετασχηματίστηκαν σε μονές κατά τους 15ο και 16ο αιώνες.
Το ανακατασκευασμένο πολλές φορές καθολικό της Μονής του Αγίου Γεωργίου, κοντά στις Μένιες, κτίστηκε αρχικά στα μέσα του 14ου αιώνα, οπότε χρονολογείται παράσταση ιεράρχη, που αποκαλύφθηκε και είναι έργο ενός άριστου τεχνίτη. Καλής ποιότητας έργο λαϊκού τεχνίτη, που επηρεάζεται από τις τάσεις της Μακεδονικής Σχολής, είναι και ο διάκοσμος του ανατολικού μέρους του μονόχωρου καθολικού της Μονής του Αγίου Παύλου, σε ορμίσκο της Σπάθας, που χρονολογείται στα τέλη του 14ου αιώνα.
Στην επέκταση του ναού προς τα δυτικά ένας καλός τεχνίτης των μέσων του 15ου αιώνα ζωγραφίζει ολόσωμους αγίους και σκηνές από τον ευαγγελικό κύκλο. Λόγω της απομονωμένης θέσης του ναού ένας μεγάλος αριθμός από επιγραφές έχουν χαραχτεί πάνω στις τοιχογραφίες με ενδιαφέρον περιεχόμενο. Η μικρή μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στη γραφική κοιλάδα του Γκιώνα, χρονολογείται στο 16ο αιώνα και είναι ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα στην Κρήτη. Αναφέρεται στις βενετσιάνικες πηγές ως San Zuanne sto Chiona (στο Χιονά). Ο ναός κτίστηκε αρχικά μονόκλιτος κατά τον 16ο αιώνα και επεκτάθηκε σταδιακά σε δίκλιτο, καθώς ένας μεγάλος αριθμός από προσκυνητές φτάνουν κάθε χρόνο στη μνήμη του αγίου, ημέρα κατά την οποία γίνονται και πολλές βαπτίσεις.
Σε μικρή στέρνα ομβρίων, μέσα στο ναό, βρέθηκαν αγγεία και νομίσματα από το 12ο αιώνα. Δυτικά του ναού είναι κτισμένο δίδυμο, θολωτό κτίσμα της Μονής και δυτικά μια σειρά από μεταγενέστερα κελιά για την εξυπηρέτηση των προσκυνητών.
Πηγή: www.incrediblecrete.gr
Πρόκειται για μοναστηριακό συγκρότημα χτισμένο κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας (16ος αιώνας). Η αρχιτεκτονική του διαμόρφωση ακολουθεί τα δυτικά πρότυπα, με τον Ναό τοποθετημένο έκκεντρα του συγκροτήματος.
Παλαιότερα είχαν πραγματοποιηθεί εργασίες από την υπηρεσία μας στη βόρεια πλευρά: στο ναό, το ηγουμενείο και ελαιουργείο. Σήμερα το ενδιαφέρον της υπηρεσίας μας επικεντρώνεται στην περίκλειστη στοά με τα κελιά των μοναχών (chiostro).
Ειδικότερα στα νότια του συγκροτήματος υπάρχει μεγάλο αίθριο με δύο πηγάδια, στα οποία οδηγούνταν τα όμβρια των δωμάτων. Το αίθριο είναι υπερυψωμένο σε σχέση με τη στοά που το περιβάλλει. Η στοά της βόρειας, δυτικής και νότιας πλευράς του αιθρίου, καλύπτεται με θόλους που στηρίζονται στα κελιά και σε μικρές τοξοστοιχίες προς την πλευρά του αιθρίου. Περιμετρικά της στοάς διατάσσονται τα κελιά, το μαγειρείο και η τράπεζα.
Μεγάλο μέρος των λίθινων στοιχείων της στοάς και των κελιών έχουν αποσαθρωθεί. Τα δάπεδα είναι όλα χωμάτινα. Τα επιχρίσματα είναι αποσαθρωμένα, ενώ δεν υπάρχουν ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Τέλος τα κουφώματα των ανοιγμάτων των κελιών, όπου αυτά υπάρχουν, έχουν φθαρεί ανεπανόρθωτα.
Πηγή: www.incrediblecrete.gr