Σε απόσταση 14 χλμ. από την Πύλο, στο λόφο του Επάνω Εγκλιανού, ήλθε στο φως τον προηγούμενο αιώνα το ανάκτορο του ξακουστού βασιλιά της Πύλου, Νέστορα. Πρόκειται για το καλύτερα διατηρημένο μυκηναϊκό ανάκτορο που έχει διασωθεί σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο.
Το συγκρότημα των ανακτόρων αποτελείται από τέσσερα οικοδομήματα, που περιλαμβάνουν μια σειρά διαμερισμάτων. Εντύπωση προκαλούν οι έγχρωμες τοιχογραφίες που κοσμούσαν το εσωτερικό, καθώς επίσης και το γεγονός ότι το ανάκτορο δεν περιβλήθηκε ποτέ από προστατευτικό τοίχος, αφού η θέση του ήταν αρκετή για να του παρέχει την κατάλληλη προστασία. Το ανάκτορο φαίνεται ότι καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά τον 12ο αιώνα π.Χ., η οποία όμως κατάφερε να διατηρήσει μία πληθώρα κεραμικών πινακιδίων που μας παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την οικονομική, κοινωνική και θρησκευτική ζωή κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους. Οι επισκέπτες στην περιοχή μπορούν να δουν επίσης τον θολωτό τάφο που αποδίδεται στο Νέστορα και το διάδοχό του, Θρασυμήδη, που ανακαλύφθηκε πλησίον των ανακτόρων, καθώς επίσης και όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα από τις ανασκαφές, που εκτίθενται στο Μουσείο Χώρας.
Ο μυκηναϊκός πολιτισμός αναπτύχθηκε κατά την περίοδο 1700 – 1001 π.Χ. σε διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου. Αρχαιολογικά ίχνη του εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στην περιοχή των Μυκηνών, από όπου και πήρε το όνομά του. Ανάμεσα στα σημαντικότερα ευρήματα που μας κληροδότησε ο λαμπρός αυτός πολιτισμός, συγκαταλέγονται οι θολωτοί τάφοι και τα μεγαλοπρεπή ανάκτορα.
Το ανάκτορο του μυθικού βασιλιά της Πύλου, Νέστορα, ανήκει στην κατηγορία αυτή των μυκηναϊκών ανακτόρων, και μάλιστα είναι το καλύτερα διατηρημένο από όλα όσα έχουν ανακαλυφθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ. νότια του χωριού Χώρα, στο λόφο του Επάνω Εγκλιανού, 14 χλμ. από την Πύλο. Το ανάκτορο χτίστηκε τον 13ο αιώνα π.Χ. από το βασιλιά Νέστορα, το γιο του Νηλέα, ο οποίος μνημονεύεται πολλές φορές από τον Όμηρο, κατέχοντας σημαντική θέση στα ομηρικά έπη. Ο Νέστορας οδήγησε την Πύλο στον Τρωικό πόλεμο με 90 καράβια και παρουσιάζεται από τον Όμηρο ως συνετός γέροντας, τη γνώμη του οποίου πάντα σέβονταν οι Αχαιοί.
Οι πρώτες έρευνες για τον εντοπισμό του μυθικού αυτού ανακτόρου ξεκίνησαν το 1888 από τον Heinrich Schliemann, ο οποίος είχε κάποιες υποψίες σχετικά με την τοποθεσία του, όμως δεν κατόρθωσε να το εντοπίσει. Αυτό έγινε το 1939 από τον Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη, ο οποίος μαζί με τον Carl Bergen πραγματοποίησε εντατικές ανασκαφές, έως ότου ήλθαν στο φως τα πρώτα ευρήματα του ανακτόρου. Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος έβαλε φρένο στις ανασκαφές για κάποιο διάστημα, ενώ ξεκίνησαν πάλι το 1952. Μολονότι το μεγαλύτερο μέρος του ανακτόρου έχει ήδη έρθει στο φως, οι έρευνες συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με τη συμμετοχή του Πανεπιστημίου του Cincinnati, των ΗΠΑ.
Το συγκρότημα των ανακτόρων αποτελείται από τέσσερα βασικά κτίσματα, που με τη σειρά τους διαχωρίζονται σε έναν μεγάλο αριθμό διαμερισμάτων, 105 τον αριθμό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς. Το σημαντικότερο διαμέρισμα είναι φυσικά η λεγόμενη «αίθουσα του θρόνου», με την κυκλική της εστία. Ανακαλύφθηκαν επίσης τα ερείπια ενός κεντρικού κτίσματος δύο ορόφων, καθώς και δύο βοηθητικοί χώροι, ενώ στο χώρο γύρω από το ανάκτορο ανεσκάφησαν θολωτοί τάφοι, ένας εκ των οποίων αποδόθηκε στο Νέστορα και το διάδοχό του, Θρασυμήδη.
Ανάμεσα στα πολυάριθμα ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές ανήκουν και περίπου 1.250 πήλινα πινακίδια γραμμένα στη Γραμμική Β’˙ τα πινακίδια αποκρυπτογραφήθηκαν το 1952 από τους Michael Ventris, αρχιτέκτονα, και John Chadwick, γλωσσολόγο, χάρη στους οποίους είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πολλές σημαντικές πληροφορίες για την καθημερινή ζωή, αλλά και τις οικονομικές και εμπορικές δραστηριότητες της προϊστορικής Πύλου, γενικότερα, και του ανακτόρου, ειδικότερα. Το αξιοπερίεργο αναφορικά με τις πινακίδες αυτές είναι το γεγονός ότι δεν θα είχαν διατηρηθεί έως τις μέρες μας, αν δεν ήταν για την πυρκαγιά που έπληξε το ανάκτορο περί το 12ο αιώνα, η οποία το ισοπέδωσε –δεν ανέκαμψε ποτέ από αυτή την καταστροφή–, αλλά «έψησε» τις πύλινες πινακίδες, με αποτέλεσμα να τις κάνει πιο ανθεκτικές στο χρόνο. Τα πολυάριθμα αρχαιολογικά ευρήματα από το χώρο του παλατιού του Νέστορα φυλάσσονται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χώρας.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Γαστρονομική κοινότητα...
Οι επαγγελματίες του ευρύτερου χώρου της γαστρονομίας συνεργάστηκαν και οργανώθηκαν στη Γαστρονομική Κοινότητα της Καλαμάτας. Στόχος τους η καταγραφή της ποιοτικής γαστρονομικής προσφοράς, η παράλληλη συγκροτημένη σύνδεση... διαβάστε περισσότερα
Μαρίνα Καλαμάτας
Η μαρίνα προσφέρει πλήρη γκάμα τεχνικών υπηρεσιών για μεγάλη ποικιλία εργασιών συντήρησης και επισκευής Η μαρίνα Καλαμάτας βρίσκεται στην Πελοπόννησο, στην πόλη της Καλαμάτας δυτικά του λιμένα στο Μεσσηνιακό Κόλπο και... διαβάστε περισσότερα
Σαπιέντζα και δάσος αείφυλλων...
Η Σαπιέντζα είναι νησάκι των μεσσηνιακών Οινουσσών, και μάλιστα το δεύτερο μεγαλύτερο, μετά τη Σχίζα. Είναι ένα κατάφυτο νησί, έκτασης 9 τ. χλμ., με σπάνια χλωρίδα, που του προσδίδει ιδιαίτερη ομορφιά. Από το 1986 η Σαπιέντζα... διαβάστε περισσότερα
Φαράγγι της Νέδας
Η Νέδα, το μοναδικό «θηλυκό» ποτάμι της Ελλάδας, πηγάζει από τους πρόποδες του Λυκαίου όρους και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος, συγκεκριμένα στον Κυπαρισσιακό κόλπο. Έχει μήκος 32 χλμ. περίπου, και στο διάβα της συναντά υπέροχα... διαβάστε περισσότερα
Λιμνοθάλασσα Γιάλοβας
Η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας βρίσκεται στη Μεσσηνία και είναι ένας από τους σημαντικότερους υγρότοπους όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης. Η δημιουργία της τοποθετείται στους προϊστορικούς χρόνους και οφείλεται... διαβάστε περισσότερα
Το φαράγγι του Βυρού
Το φαράγγι του Βυρού, ένα από τα πολλά φαράγγια της Πελοποννήσου, βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Ταϋγέτου και διασχίζει μία διαδρομή 19 χλμ., κατάφυτη με έλατα, μαυρόπευκα, κέδρους, καρυδιές και κυπαρίσσια. Ξεκινάει από το... διαβάστε περισσότερα
Η Έπαυλη του Ηρώδου του Αττικού είναι ένα από τα σημαντικότερα και εντυπωσιακότερα μνημεία της Αρκαδίας. Βρίσκεται στην Εύα Δολιανών, αρχαία κώμη της Κυνουρίας, από την οποία σώζονται λίγα μόνο δείγματα εποικισμού. Η θέση της έπαυλης ήταν ήδη γνωστή από τον 19ο αιώνα, η ταύτισή της όμως έγινε με βεβαιότητα το 1906 από τον αρχαιολόγο Κωνσταντίνο Ρωμαίο.
Ο Ηρώδης Αττικός, ρήτορας, φιλόσοφος και πολιτικός από πλούσια οικογένεια, υπήρξε επίσης φανατικός συλλέκτης έργων τέχνης. Από τον πατέρα του κληρονόμησε μία μικρή έπαυλη στην Εύα, την οποία και αποφάσισε να επεκτείνει, στεγάζοντας σε αυτήν την πλούσια συλλογή του και μετατρέποντάς την σε ένα είδος πολυτελούς μουσείου. Η έπαυλη καταλαμβάνει περίπου 20.000 τ.μ. και περιλαμβάνει μέγαρο, ιερό, λουτρά και ένα τεράστιο αίθριο με στοές. Το εντυπωσιακότερο όλων είναι όμως τα ψηφιδωτά της δάπεδα· η συνολική επιφάνεια όσων έχουν έως τώρα ανακαλυφθεί υπερβαίνει τα 1.300 τ.μ., ενώ καθώς οι ανασκαφές και οι έρευνες συνεχίζονται δεν αποκλείεται να έλθουν στο φως κι άλλα.
Δυστυχώς, πριν τις συστηματικές ανασκαφές μεγάλο μέρος των θησαυρών της έπαυλης καταστράφηκε λόγω άγνοιας, μία μοίρα που έχει πλήξει μεγάλο μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Ο Ηρώδης ο Αττικός (103 – 179 μ.Χ.) υπήρξε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες των ρωμαϊκών χρόνων στην Ελλάδα. Ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας, κάτι που του έδωσε την ελευθερία να καλλιεργήσει μία πληθώρα ενδιαφερόντων και ταλέντων: έγινε ρήτορας, φιλόσοφος και πολιτικός, ενώ παράλληλα, ως συλλέκτης τέχνης, δημιούργησε μία από τις πιο αξιοζήλευτες συλλογές της εποχής του σε σπάνια και αξιόλογα έργα. Από τον πατέρα του, Αττικό, κληρονόμησε μία μικρή έπαυλη στην Εύα Δολιανών, αρχαία κώμη της Κυνουρίας που βρισκόταν κοντά στην περιοχή της Μονής Λουκούς. Η κώμη αυτή σήμερα δεν διασώζεται, παρά μόνο κάποια ελάχιστα λείψανα. Ο Ηρώδης, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του Ρώμη και την Αθήνα, εγκαταστάθηκε στην έπαυλη αυτή, εντυπωσιαμένος από την πλούσια ιστορία της περιοχής: ήταν το κατάλληλο μέρος για να στεγάσει την πλούσια συλλογή του, δημιουργώντας έτσι ένα είδος μουσείου αρχαίας τέχνης, που εντυπωσίαζε με την ποιότητά του.
Η τοποθεσία της έπαυλης ήταν ήδη γνωστή από τον 19ο αιώνα, όταν την επισήμανε ο Άγγλος περιηγητής William Martin Leake. Στα μέσα του αιώνα επισκέφτηκε την περιοχή ο Ernst Gurtius, ο οποίος επισήμανε ότι τα ερείπια δεν ανήκαν σε οικισμό, αλλά σε κάποια έπαυλη. Ήδη τα αρχαιολογικά ευρήματα αφθονούσαν στην περιοχή, πράγμα που μαρτυρείται και από τους καλόγερους της παρακείμενης Μονής Λουκούς, οι οποίοι συνεχώς ανακάλυπταν αρχαιότητες κατά την καλλιέργεια της γης τους. Η ταύτιση της έπαυλης έγινε το 1906 από τον Κωνσταντίνο Ρωμαίο, ενώ συστηματικές ανασκαφές ξεκίνησαν το 1979 από τον Θεόδωρο Σπυρόπουλο και συνεχίζονται έως σήμερα. Τα ευρήματα που έχουν έλθει στο φως φυλάσσονται στα Αρχαιολογικά Μουσεία Τρίπολης και Άστρους.
Η έπαυλη του Ηρώδη Αττικού ήταν μία τεράστια έκταση 20.000 τ.μ., η μεγαλύτερη έπαυλη στον ελλαδικό χώρο, χτισμένη κατά τα πρότυπα της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής. Περιλάμβανε μέγαρο, ένα αίθριο με στοές, λουτρικό συγκρότημα και ιερό. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν έρθει στο φως πράγματι επιβεβαιώνουν την παράδοση που ήθελε την έπαυλη αυτή ένα πραγματικό μουσείο. Πλήθος γλυπτών, επιγραφών και αρχιτεκτονικών μελών έχουν έλθει στο φως, τα εντυπωσιακότερα όλων, όμως, είναι τα ψηφιδωτά δάπεδα, που βρίσκονται διάσπαρτα σε διάφορους χώρους της έπαυλης, με διακόσμηση, παραστάσεις και χρώματα που μαρτυρούν υψηλή τέχνη. Σήμερα έχει αποκαλυφθεί ένα αρκετά μεγάλο μέρος των ψηφιδωτών αυτών, ενδέχεται όμως μελλοντικές ανασκαφές να αποκαλύψουν ακόμη περισσότερα.
Η έπαυλη αυτή δυστυχώς υπέστη επανειλημμένες καταστροφές ανά τους αιώνες, είτε εξαιτίας φυσικών παραγόντων, είτε λόγω επιδρομών και βαρβαρικών επιθέσεων είτε, το χειρότερο, λόγω της ανθρώπινης αδιαφορίας. Η περίοδος των συστηματικών ανασκαφών ευτυχώς έδωσε τέλος στις ασύδοτες ενέργειες που λάμβαναν χώρα στην περιοχή. Τώρα μένει να αποκαλύψει η έπαυλη τον άγνωστο πλούτο που βρίσκεται κρυμμένος στα έγκατα της γης.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Rafting στο Λούσιο ποταμό
Ο Λούσιος είναι ποταμός της Πελοποννήσου, παραπόταμος του Αλφειού, με μήκος περίπου 23 χιλιομέτρων. Σύμφωνα με την παράδοση πήρε το όνομα αυτό επειδή στα νερά του έλουσαν τον νεογέννητο Δία οι νύμφες Νέδα, Αγνώ και Θεισόα.... διαβάστε περισσότερα
Rafting και άλλες δραστηριότητες...
Λούσιος και Αλφειός Οι δύο αυτοί ποταμοί, ο Αλφειός και ο παραπόταμός του, Λούσιος, κυλούν κατά μήκος διαρκώς εναλλασσόμενων τοπίων, τα οποία δημιουργούν ένα ιδιαίτερο σκηνικό, όπου η ομορφιά της φύσης πρωταγωνιστεί. Οι... διαβάστε περισσότερα
Mountain bike στο Μαίναλο
Ένας πολύ καλός τρόπος για να ανακαλύψει κανείς έναν τόπο είναι επάνω σε δύο ρόδες, όπου αυτό προσφέρεται. Και η Αρκαδία, με την υπέροχη φύση της, παρέχει αυτή τη δυνατότητα και με το παραπάνω. Η εναλλαγή του τοπίου, η πλούσια... διαβάστε περισσότερα
Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου
Το χιονοδρομικό κέντρο Μαινάλου βρίσκεται στη θέση Οστρακίνα του ομώνυμου βουνού, περίπου 30 χλμ. από την Τρίπολη και 162 χλμ. από την Αθήνα. Η πρόσβαση είναι εύκολη και ο δρόμος ομαλός, κάτι που το κάνει έναν ιδιαίτερα δημοφιλή... διαβάστε περισσότερα
Φαράγγι Λεπίδας
Το φαράγγι της Λεπίδας είναι ένα από τα πολλά, εντυπωσιακά φαράγγια του Πάρνωνα, του όρους που αποτελεί το φυσικό χώρισμα μεταξύ Αρκαδίας και Λακωνίας. Το μήκος του είναι 500 μ. και είναι ένα σχετικά ομαλό φαράγγι. Για τη διάσχισή... διαβάστε περισσότερα
Οι δρόμοι του κρασιού
Σε ό,τι αφορά την οινοπαραγωγή, η Πελοπόννησος αναμφισβήτητα καταλαμβάνει από τις πρώτες θέσεις στην Ελλάδα. Με παραγωγή περίπου 1.208 κωδικών κρασιού και με έκταση αμπελιών που φτάνει το 29,1% του συνολικού οινικού χάρτη της... διαβάστε περισσότερα
Στο δρόμο που συνδέει το Ναύπλιο με το Άργος πάνω σε λόφο δίκορφο δεσπόζει αιώνια κι ακατάληπτη η ακρόπολη της Αρχαίας Τίρυνθας, μια από τις σημαντικότερες ακροπόλεις που συνδέεται με πολλούς μυθικούς ήρωες. Πρωτοκατοικήθηκε τη Νεολιθική εποχή, όπως μαρτυρούν κεραμικά ευρήματα, την εποχή του Χαλκού χτίστηκαν αψιδωτά κτίρια γύρω από γιγαντιαίο μυστηριακό κυκλικό οικοδόμημα, ενώ τέλος στην Υστεροελλαδική περίοδο οικοδομήθηκαν τα περίφημα «Κυκλώπεια τείχη» που περιέκλειαν την Ακρόπολη. Εδώ ο επισκέπτης θα δει το τοιχογραφημένο ανάκτορο, τις κυκλώπειες σήραγγες, το δωμάτιο λουτρού, το δυτικό προμαχώνα, το μικρό μέγαρο και την εντυπωσιακή σκάλα διαφυγής. Η αίσθηση του «ωραίου» αυτής της ακρόπολης πιστοποιείται και από τοιχογραφίες, κεραμικά και χάλκινα ευρήματα που εκτίθενται στα Μουσεία Ναυπλίου κι Αθηνών.
Πάνω στο δρόμο που οδηγεί από το Ναύπλιο στο Άργος, χτισμένη σ’ ένα βραχώδες ύψωμα 18μ. προβάλλει επιβλητική η «τειχιόεσσα» σύμφωνα με τον Όμηρο ακρόπολη της Τίρυνθας, η αρχαιότερη απ’ όλες τις μυκηναϊκές ακροπόλεις. Ακόμα κι ο Παυσανίας έμεινε έκθαμβος μπροστά σε τούτο το μεγαθήριο. Σύμφωνα με το μύθο την πόλη ίδρυσε ο Αργείος πρίγκηπας Προίτος, που μετά από διαμάχη με τον αδερφό του, Ακρίσιο πήγε στη Λυκία κι από εκεί γύρισε φέρνοντας μαζί του τους Κύκλωπες που θεμελίωσαν αυτά τα πελώρια τείχη. Άλλος μύθος θέλει τον Τίρυνθα, εγγονό του Δία ως ιδρυτή. Με τον τόπο αυτό συνδέονται και οι μυθικοί ήρωες Βελλερεφόντης, Περσέας, και ο ημίθεος Ηρακλής που από εδώ ξεκίνησε για τους δώδεκα άθλους του.
Πρωτοκατοικήθηκε στη Νεολιθική εποχή και παρέμεινε αδιάλειπτα σε χρήση ως και την Ύστερη Αρχαιότητα. Η θέση της ήταν στρατηγικής σημασίας μιας και έλεγχε μεγάλη έκταση της πεδιάδας και τις διαβάσεις προς Άργος, Μυκήνες, Ναύπλιο κι Επίδαυρο. Την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού χτίστηκαν αψιδωτά κτίρια γύρω από γιγαντιαίο μυστηριακό κυκλικό οικοδόμημα. Η μεγάλη ακμή της ωστόσο, συνδέεται με τη Μυκηναϊκή εποχή οπότε και οικοδομήθηκαν τα περίφημα «Κυκλώπεια τείχη» και τα περισσότερα κτίρια. Τότε ανέπτυξε εμπόριο κι αποτέλεσε σημαντικό κέντρο της περιοχής. Στους κλασικούς χρόνους η Τίρυνθα άρχισε να παρακμάζει και το 468 π.Χ. καταστράφηκε από το Άργος.
Από αυτόν τον αρχαιολογικό χώρο, ο οποίος εντάσσεται επισήμως στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, πέρασαν πολλοί αρχαιολόγοι και με ευλάβεια έσκαψαν τα χώματα για να ανακαλύψουν τα κρυμμένα μυστικά τους. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1884 από τους Schliemann και Dörpfeld και συνεχίστηκαν από τους Karo, Müller, Βερδελή και άλλους πολλούς.
Σήμερα σώζονται λίγα απομεινάρια της νεολιθικής εποχής. Τα περισσότερα που έχουν ανακαλυφθεί χρονολογούνται στα μυκηναϊκά χρόνια. Τοιχογραφίες που κάποτε κοσμούσαν τους τοίχους του ανακτόρου και πολλά σπάνια και πολύτιμα αντικείμενα καθημερινής και διακοσμητικής φύσης, σήμερα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.
Ο επισκέπτης που περπατάει σ’ αυτή την ακρόπολη, αντιλαμβάνεται με ευκολία τους αρχαίους οικοδομικούς σχηματισμούς. Δύο είναι οι βασικοί σχηματισμοί, η Άνω Ακρόπολη με την ανατολική Πύλη και η Κάτω Ακρόπολη με τα ανακτορικά δώματα. Τα τείχη περιβάλλουν ολόκληρο το λόφο και δημιουργούν οχύρωση που περικλείει έκταση περίπου 20.000τμ. Το πάχος σε ορισμένα σημεία φτάνει μέχρι και τα 8μ. ενώ το σωζόμενο ύψος φτάνει τα 7μ.. Στην Κάτω Ακρόπολη ξεχωρίζουν δωμάτια στο εσωτερικό του τείχους, ενώ στη βορειοδυτική πλευρά της οι δύο προσβάσεις που οδηγούν στις υπόγειες πηγές νερού έξω από την Ακρόπολη, οι λεγόμενες «Σύριγγες» ή «Σήραγγες». Στα δυτικά της Άνω Ακρόπολης την προσοχή τραβούν ο προμαχώνας, η «Σκάλα» και η δυτική Πύλη εξόδου. Νοτιοανατολικά της Άνω Ακρόπολης ξεχωρίζουν οι λεγόμενες «Γαλαρίες», μακρόστενοι οξυκόρυφοι διάδρομοι που οδηγούν σε δώματα του τείχους. Στο κέντρο όλων δεσπόζουν επιβλητικά τα ανακτορικά συγκροτήματα, στο κέντρο των οποίων βρίσκεται το Μέγαρο και η μεγάλη περίστυλη Αυλή, ενώ τις εντυπώσεις κλέβει το δωμάτιο των αρχαίων λουτρών.
Πέραν της Ακρόπολης, λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, στο λόφο του «Προφήτη Ηλία» βρίσκεται μυκηναϊκός θολωτός τάφος και λίγο παραπέρα ένας δεύτερος θαλαμωτός.
Πληροφορίες
Τηλέφωνο: 27520 22657
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Στην Επίδαυρο με το πούλμαν...
Τα πακέτα προσφοράς του Εθνικού Θεάτρου συνεχίζονται και φέτος αφού 1000 εισιτήρια ανά ημέρα παράστασης διατίθενται στην τιμή των € 16 (άνω διάζωμα ) και 500 εισιτήρια ανά ημέρα στην τιμή των € 26 (κάτω διάζωμα ) συμπεριλαμβανομένης... διαβάστε περισσότερα
Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου
Τι είναι το Φεστιβάλ Αθηνών; Μια μεγάλη γιορτή που συνεχίζεται για 60 καλοκαίρια, από την οποία έχουν περάσει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του θεάτρου, της μουσικής, του χορού. Από τον Μητρόπουλο και την Κάλλας μέχρι τον... διαβάστε περισσότερα
Ιστιοπλοϊκοί Αγώνες Ανοιχτής...
Ένας αγώνας χτισμένος με το μεράκι όλων διοργανώνεται κάθε Ιούνιο στα καταγάλανα νερά της Νέας Επιδαύρου και του Αργοσαρωνικού από τον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο Νέας Επιδαύρου και τον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο Ειρήνης και Φιλίας.... διαβάστε περισσότερα
Λιμάνι Πόρτο Χέλι
Πανέμορφο κι απάνεμο το λιμάνι του Πορτοχελίου σε περιμένει να δέσεις το σκάφος σου και να γευτείς ξέγνοιαστες διακοπές στο κοσμοπολίτικο τούτο μέρος. Γιώτ, θαλαμηγοί και άλλα σκάφη θα δεις να απολαμβάνουν την ζεστασιά... διαβάστε περισσότερα
Δολίνες στα Δίδυμα
Ένα σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο, οι «Δολίνες των Διδύμων» που ιντριγκάρει τους ειδικούς, σε περιμένουν για να σου αποκαλύψουν τα μυστικά τους. Οι ιδιαίτεροι αυτοί κρατήρες προήλθαν από καθίζηση του εδάφους. Λίθινα εργαλεία... διαβάστε περισσότερα
Σπήλαιο Φράγχθι
Ένα εξαιρετικό μνημείο παγκόσμιας ακτινοβολίας, το σπήλαιο Φράγχθι, στο πε-τρώδες άγριο βουνό απέναντι από την Κοιλάδα σε περιμένει για εξερεύνηση. Χιλιάδες ευρήματα και ο αρχαιότερος ανθρώπινος σκελετός που βρέθηκε εδώ... διαβάστε περισσότερα
Η Αρχαία Σικυώνα βρίσκεται στο ύψωμα του Βασιλικού, ένα χωριό περίπου 4 χιλιόμετρα νοτιανατολικά του Κιάτου, έδρα του Δήμου Σικυωνίων. Στην αρχαιότητα συνόρευε ανατολικά με την Κόρινθο, δυτικά με την Αχαϊκή Πελλήνη και νότια με τον Αρκαδικό Φλιούντα και τη Στύμφαλο, ενώ ο αστικός χώρος καταλάμβανε υψίπεδο εμβαδού περίπου 2300 στρεμμάτων. Ο Στράβωνας αναφέρει ότι η Σικυών αρχικά βρισκόταν δίπλα στη θάλασσα μέχρι να την «ανοικίσει» ο Δημήτριος ο Πολιορκητής. Ο Δημήτριος κατέλαβε την πόλη από τον Κάσσανδρο και έπεισε τους Σικυώνιους να μετοικήσουν ψηλότερα, όπου οχύρωσε το υψίπεδο και προσωρινά το ονόμασε «Δημητριάς». Τα περισσότερα δημόσια κτίσματα έγιναν επί Δημήτριου και κατόπιν επί Αράτου, ο οποίος και προσάρτησε την πόλη στην Αχαϊκή Συμπολιτεία. Τα επιβλητικότερα από τα κτίσματα της Αρχαίας Σικυώνας είναι το θέατρο και το ρωμαϊκό λουτρό, το οποίο εκτελεί χρέη Μουσείου.
Οι πρώτες ανασκαφές στην Αρχαία Σικυώνα έγιναν στο χώρο του θεάτρου από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, μεταξύ του 1886 και 1898. Οι ανασκαφή επικεντρώθηκε στο χώρο της αρχαίας αγοράς και έφερε στο φώς ένα ναό, παλαίστρα, βουλευτήριο, μακρά στοά, και τμήμα του κοίλου του θεάτρου. Όλα τα ορατά αρχιτεκτονικά μνημεία της αρχαίας Σικυώνος, εκτός του θεάτρου και του σταδίου, εντάσσονταν στο «Ιπποδάμειο σύστημα», χαρακτηριστικό ελληνιστικής πόλης, και ουσιαστικά προσανατολίζει την πόλη στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Στο ανώτερο υψίπεδο της Σικυώνας λοιπόν, κατασκευάστηκε το θέατρο στα πρώτα χρόνια ίδρυσης της πόλης, περί το 303 π.Χ., στο προσφορότερο για την κατασκευή σημείο του πεδίου, ενώ μέρος των κερκίδων λαξεύτηκαν στο βράχο. Από το θέατρο έχει ανασκαφεί η σκηνή, η ορχήστρα, μέρος των ειδωλίων, καθώς και οι δύο καμαροσκεπείς δίοδοι που οδηγούν στο άνω διάζωμα. Θεωρείται από τα πιο εντυπωσιακά θέατρα αυτού του μεγέθους, με διάμετρο ορχήστρας 24 μ. και κοίλου 125 μ. Ως κατασκευή συνδυάζει τη χρήση τεχνικής δόμησης με πωρόλιθο και λάξευση στο φυσικό βράχο της πλαγιάς. Στην πρώτη σειρά των εδωλίων υπάρχουν οι τιμητικές θέσεις των επίσημων. Χαρακτηριστικό του θεάτρου είναι οι δύο θολωτές δίοδοι οι οποίες αποτελούσαν τις κύριες εισόδους των θεατών. Διατηρούνται αρκετά καλά κι έχουν μήκος 16 μέτρων και ύψος 2.60 μέτρα. Η ορχήστρα είναι από πατημένο χώμα, ενώ αποχετευτική τάφρος που καλύπτεται με λίθινες πλάκες διασχίζει κάθετα την ορχήστρα και καταλήγει σε μικρή κλίμακα πίσω από τα σκηνικά. Στις παρόδους δεξιά και αριστερά υπήρχαν πύλες κατά το πρότυπο του θεάτρου της Επιδαύρου. Ο σχεδιασμός και η κατασκευή του θεάτρου χρονολογείται στα τέλη του 4ου/πρώιμο 3ο αι. π.Χ. Εκτός των θεατρικών παραστάσεων ο χώρος του θεάτρου χρησίμευε και για πολιτικές συγκεντρώσεις των Σικυωνίων πολιτών.
Στα βορειοδυτικά του θεάτρου βρίσκεται το στάδιο με μήκος στίβου που φτάνει τα 207 μέτρα, από το οποίο σώζεται σε αρκετό ύψος ο αναλλημματικός τοίχος της σφενδόνης. Αν και δεν έχει ανασκαφεί ακόμη, διακρίνεται καθαρά. Τα πλινθόκτιστα ρωμαϊκά λουτρά, βόρεια της αγοράς, διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση και σήμερα έχουν μετατραπεί στο μεγαλύτερο μέρους τους σε Αρχαιολογικό Μουσείο. Τα ορατά τμήματα του αρχαίου κτιρίου φανερώνουν την ύπαρξη μεγάλου κτιρίου με διάταξη των χώρων γύρω από κεντρική αυλή και πιθανή χρονολογία μεταξύ 1ου και 2ου αι .μ.Χ.
Επίσης έχουν αποκαλυφθεί τα θεμέλια του βουλευτηρίου της ελληνιστικής Σικυώνας, ένα ευρύχωρο τετράγωνο οικοδόμημα 40,5 × 41,15 μέτρων, με τέσσερις σειρές από τέσσερις κίονες στο εσωτερικό και στοά κατά μήκος της βόρειας πλευράς του, δηλαδή της πρόσοψης. Βουλευτήριο και στοά χρονολογούνται στην πρώιμη ελληνιστική εποχή και επιδέχθηκαν μετατροπές μεταγενέστερα.
Τέλος το Γυμνάσιο, ένα μεγάλο τετράγωνο κτίσμα. Η παλαίστρα, κατασκευασμένη λόγω της φύσης του εδάφους σε δύο επίπεδα, δυτικά της αγοράς, αποτελούσε το βασικό μέρος του γυμνασίου. Το χαμηλότερο επίπεδο, διαστάσεων 72 × 36 μ., είναι το αρχαιότερο και χρονολογείται στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. Το ανατολικό μέρος θεωρείται το κυρίως γυμνάσιο και έγινε γύρω στα 280 π.Χ. από τον πατέρα του Αράτου, Κλεινία. Το πάνω μέρος θεωρείται μεταγενέστερη προσθήκη των ρωμαϊκών χρόνων.
Άλλο αξιόλογο μνημείο είναι τα ερείπια του αρχαϊκού ναού, του 7ου αιώνα, στον περίβολο της αγοράς, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στην Αρτέμιδα ή τον Απόλλωνα. Ναός περίπτερος, με διαστάσεις 38.07×11.55 μ. και ανατολικό προσανατολισμό, κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου από μαλακό λίθο. Η πρώτη οικοδομική του φάση ανάγεται στην αρχαϊκή εποχή (6ος αι. π.Χ.). Ο ναός είναι το μοναδικό αρχαϊκό κτίσμα της που είναι ορατό σήμερα. Η αρχαία αγορά που εκτείνεται ακριβώς ανατολικά του θεάτρου αποτέλεσε το επίκεντρο των ανασκαφικών ερευνών της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Η μεγάλη στοά, το βουλευτήριο, η παλαίστρα και μια δεύτερη στοά βορείως της παλαίστρας, όριζαν την νοτιοδυτική πλευρά της αγοράς εντός της οποίας βρίσκεται και ο ναός.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Κτήμα Semeli, Κορινθία
ΕST.1979 «διασταυρώνοντας την παράδοση με την εξέλιξη» Με ιστορία να ξεκινάει 40 χρόνια πριν… η εταιρία που δημιουργήθηκε το 1979, αποτελεί σήμερα σημείο αναφοράς στο χώρο του κρασιού στην Ελλάδα, τόσο για τις προηγμένες... διαβάστε περισσότερα
Κέντρο Ιστορίας & Επιστήμης...
Το Κέντρο Ιστορίας και Επιστήμης “ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ” μέσω των δράσεων που υλοποιεί, αποσκοπεί να καταστήσει την επίσκεψη στην ευρύτερη περιοχή της Κορίνθου μια αξέχαστη βιωματική εμπειρία μάθησης & διασκέδασης που... διαβάστε περισσότερα
Ιαματικά Λουτρά Λουτρακίου
Όταν το ζητούμενο είναι η αναζωογόνηση σώματος και πνεύματος, η χαλάρωση και η περιποίηση, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να επιλέξετε μέθοδο υδροθεραπείας και να επισκεφτείτε τα Loutraki Thermal Spa, στην πόλη του Λουτρακίου.Οι... διαβάστε περισσότερα
Σημεία Κατάδυσης Κορινθία
Στην ευρύτερη περιοχή της Κορινθίας υπάρχουν αρκετές σχολές καταδύσεων για όσους ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν τον υποβρύχιο κόσμο της Κορινθίας. Γενικότερα θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι καταδύσεις επιτρέπονται σε... διαβάστε περισσότερα
Φαράγγι Φόνισσας
Η Φόνισσα είναι ένας χείμαρρος που στην πορεία του σχηματίζει βαθύ σχίσμα, από το χωριό Βρυσούλες έως το Λουτρό, του Δήμου Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης. Στην αρχαιότητα αυτός ο χείμαρρος αποτελούσε το σύνορο της αρχαίας Πελλήνης... διαβάστε περισσότερα
Μαρίνα Ξυλοκάστρου
Μικρή μαρίνα στο ανατολικό άκρο της πόλης του Ξυλοκάστρου. Διαθέτει κάπως στενή είσοδο και αποτελείται από δύο τμήματα, προτιμότερο να βρείτε κουκέτα στο εξωτερικό τμήμα. Καλή αποβάθρα και προστασία. Άμεση πρόσβαση σε... διαβάστε περισσότερα
Η Ήλιδα ή Ήλις ήταν πόλη-κράτος της αρχαίας Ηλείας, πολύ κοντά στην αρχαία Ολυμπία, και καταλάμβανε την περιοχή που σήμερα εκτείνεται από το χωριό Παλιόπολη (που λέγεται και Νέα Ήλιδα) στα νοτιοανατολικά, Μπουχιώτη (ή αλλιώς Αυγείο) στα νοτιοδυτικά και Καλύβια στα δυτικά. Κατά τη μυθολογία ιδρύθηκε από τον Όξυλο, γιο του Αίμονα και της Γόργης, ο οποίος σε κάποιες παραδόσεις αναφέρεται και ως ο ιδρυτής των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Όξυλος, ο οποίος καταγόταν από την Αιτωλία, ίδρυσε την Ήλιδα ενώνοντας όλα τα πολίσματα που προϋπήρχαν στην περιοχή, και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της.
Η Ήλιδα έδινε μεγάλη βαρύτητα στην οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι ήταν πεντετηρικοί, τελούνταν δηλαδή μετά το πέρας κάθε τετραετίας. Την περίοδο των αγώνων, αλλά και πιο πριν, όλη η περιοχή έσφυζε από ζωή, καθώς έναν μήνα πριν την έναρξη των αγώνων όλοι οι αθλητές υποχρεούνταν να έρθουν στην Ήλιδα για να προπονηθούν. Πολλοί έρχονταν μαζί με φίλους και συγγενείς, από διάφορα μέρη της χώρας.
Στην πόλη της Ήλιδας υπήρχαν πάρα πολλοί ναοί και ιερά, όπως ήταν ο ναός των Χαρίτων, ο ναός του Σειληνού, ο ναός του Άδη, το ιερό της Τύχης, το ιερό του Διονύσου, το τέμενος του Αχιλλέα και πολλά άλλα. Η πόλη γνώρισε μεγάλη ευημερία, μέχρι περίπου τον 4ο αιώνα, που άρχισαν σιγά σιγά να φαίνονται τα πρώτα σημάδια παρακμής. Το οριστικό τέλος επήλθε κάποιους αιώνες αργότερα, με τον καταστροφικό σεισμό του 6ου αιώνα μ.Χ.
Σημαντικό ρόλο στην κοινωνία της Ήλιδας έπαιζαν οι γυναίκες, στις οποίες είχε ανατεθεί η διαχείρηση των κοινών, καθώς και η διοργάνωση των Ηραίων, που ήταν πανελλήνιοι αγώνες κοριτσιών προς τιμήν της Ήρας. Οι αγώνες τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια.
Τα οικοδομήματα
Η πόλη διέθετε πολλά κτίρια· σύμφωνα με τον Παυσανία, ο οποίος την επισκέφτηκε στις περιηγήσεις του, υπήρχε παλαίστρα, γυμνάσιο, πολλοί ναοί, ιερά, τεμένη και στοές, όλα κοσμημένα με όμορφα έργα τέχνης. Υπήρχε το ιερό της Τύχης, το ιερό του Διονύσου με το άγαλμα του θεού, έργο του Πραξιτέλους, το ιερό των Χαρίτων με τα ξύλινα αγάλματά τους, το ιερό του Απόλλωνα Ακεσίου, ο οποίος λατρευόταν ως θεραπευτής, με το άγαλμά του, ο ναός του Σειληνού, ο ναός της Αθηνάς με το χρυσελεφάντινο άγαλμά της, που την απεικόνιζε ως Εργάνη, με κράνος με πετεινό, ο ναός της Αφροδίτης Ουράνιας με το χρυσελεφάντινο άγαλμά της, έργο του Φειδία, ο ναός του Σωσίπολη, τον οποίο οι Ηλείοι θεωρούσαν προσωποποίηση του Δία, επίσης ναός του Άδη, της Αρτέμιδος Φιλομείρακος, των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, καθώς και τα τεμένη του Άδη και της Αφροδίτης Πανδήμου. Εκτός από τα λατρευτικά κτίρια, υπήρχε επίσης γυμνάσιο, παλαίστρα, λουτρά, καθώς επίσης και θέατρο: το θέατρο είναι κτίσμα του 4ου αιώνα και δεν περιλάμβανε κερκίδες, παρά οι θεατές κάθονταν στα πρανή του κοίλου. Κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους υπέστη διάφορες μετασκευές, ενώ λίγο αργότερα εγκαταλείφθηκε και ο χώρος του χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο.
Η παρακμή
Η μεγάλη ακμή που είχε σημειώσει η Ήλιδα άρχισε σιγά-σιγά να ξεθωριάζει τον 4ο αιώνα π.Χ. Το 146 π.Χ. υποτάχθηκε στους Ρωμαίους. Την περίοδο εκείνη η πόλη αποτέλεσε μια σωστή ρωμαϊκή επαρχία, επεκτεινόμενη με βίλες και λουτρά, πολλά εκ των οποίων χτίστηκαν επάνω στα παλαιότερα κλασικά οικοδομήματα. Το οριστικό τέλος επήλθε όταν ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α’ απαγόρευσε τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων το 393 μ.Χ., κάτι που ζημίωσε την πόλη, καθώς οι αγώνες αυτοί ήταν μία σημαντική πηγή της ευημερίας της. Ο καταστροφικός σεισμός του 6ου αιώνα μ.Χ. έσβησε και την τελευταία ελπίδα ανάκαμψης.
Οι ανασκαφές
Η πόλη πρωτοεντοπίστηκε από περιηγητές κατά τον 19ο αιώνα, καθώς τα ερείπιά της ήταν ακόμα ορατά. Οι πρώτες συστηματικές ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 1911-1914 από το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Otto Walter. Σήμερα η Αρχαιολογική Εταιρεία συνεχίζει κατά περιόδους τις ανασκαφές, ενώ κάποιες σωστικές ανασκαφές πραγματοποιούνται από την Ζ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Πάνω από 120 οικισμοί έχουν έρθει μέχρι στιγμής στο φως, ενώ εχουν εντοπιστεί περίπου 200 θέσεις.
Σε σχετικά πρόσφατα χρόνια ήλθε στο φως στη θέση Λακκαθέλα, της κοινότητας Δάφνης, μυκηναϊκό νεκροταφείο, όπου ανεσκάφησαν 12 πλούσιοι θαλαμωτοί τάφοι, ασύλητοι, οι οποίοι αποκάλυψαν πλούσια κτερίσματα. Η θέση ανακηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος και ενδέχεται να έχει κι άλλα να μας αποκαλύψει στο μέλλον.
Όλα όσα αποκάλυψαν οι ανασκαφές συγκεντρώνονται από το 1981 σε μία ενιαία συλλογή, την Αρχαιολογική Συλλογή της Ήλιδας, η οποία περιλαμβάνει ευρήματα από την Πρωτοελλαδική έως τη Ρωμαϊκή εποχή, συμπεριλαμβανομένων αγγείων, ειδωλίων, αγαλμάτων, όπλων, επιτύμβιων στηλών και πολλών άλλων. Ιδιαίτερη θέση εδώ κατέχει το ψηφιδωτό δάπεδο έπαυλης του 3ου αιώνα μ.Χ., με παραστάσεις των εννέα Μουσών και των άθλων του Ηρακλή.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Rafting και άλλες δραστηριότητες...
Λούσιος και Αλφειός Οι δύο αυτοί ποταμοί, ο Αλφειός και ο παραπόταμός του, Λούσιος, κυλούν κατά μήκος διαρκώς εναλλασσόμενων τοπίων, τα οποία δημιουργούν ένα ιδιαίτερο σκηνικό, όπου η ομορφιά της φύσης πρωταγωνιστεί. Οι... διαβάστε περισσότερα
Καϊάφας, Ηλεία
Στα δυτικά του νομού Ηλείας, 27 χλμ. από την πρωτεύουσά του, τον Πύργο, βρίσκεται η περιοχή που είναι γνωστή ως Καϊάφας και περιλαμβάνει μία μεγάλη παραλία από την πλευρά του Ιονίου πελάγους, ένα παραθαλάσσιο πευκόδασος και... διαβάστε περισσότερα
Δρυόδασος Φολόης
Ενταγμένο στο δίκτυο NATURA 2000, το μοναδικό επίπεδο δάσος της Ελλάδας, το δάσος Φολόης, εκτιμάται από αρχαιοτάτων χρόνων. Στα σύνορα μεταξύ των νομών Ηλείας, Αρκαδίας και Αχαΐας σε υψόμετρο 600 μέτρων και έκταση 218.000 στρέμματα,... διαβάστε περισσότερα
Αλφειός
Ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου με μήκος 111 χιλιόμετρα πηγάζει στην Αρκαδία και εκβάλει στα όρια του Νομού Ηλείας. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Αλφειός ήταν ένας από τους θεούς-ποταμούς της αρχαιότητας και λατρευόταν... διαβάστε περισσότερα
Πηνειός και Τεχνητή Λίμνη...
Ο Πηνείος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ποταμούς της Πελοποννήσου με συνολικό μήκος 70 χλμ. Το ποτάμι της Γαστούνης, όπως είναι επίσης γνωστός, πηγάζει από το όρος Ερύμανθος και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος κοντά... διαβάστε περισσότερα
Ναός Επικούριου Απόλλωνα
Στην αρχαία αρκαδική πόλη Φιγαλεία δέσποζε ένας από τους επιβλητικότερους ναούς της αρχαιότητας, αφιερωμένος στον Επικούριο Απόλλωνα. Οι κάτοικοι της περιοχής ανήγειραν το ναό αυτόν ως ευχαριστία προς το θεό, για την προστασία... διαβάστε περισσότερα
Η Μαντίνεια ήταν από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες πόλεις της αρχαιότητας και αναδείχθηκε σε σπουδαίο κέντρο ιστορικών εξελίξεων όχι μόνο της περιοχής της Αρκαδίας, όπου ανήκε, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Η αρχαία πόλη εντοπίζεται 14 χλμ. από την Τρίπολη, στη θέση Παλαιόπολη. Οι πρώτες ανασκαφές ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ περί το 1960 ήλθαν στο φως και άλλα τμήματά της.
Τα σημαντικότερα μνημεία που μπορεί να δει κανείς επισκεπτόμενος τον αρχαιολογικό χώρο της Μαντίνειας είναι το αρχαίο θέατρό της, το Βουλευτήριο, τμήματα της αρχαίας Αγοράς, ρωμαϊκά λουτρά και έναν ναό που ήταν αφιερωμένος στη Μεσοπολίτιδα Άρτεμι. Απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο μπορεί κανείς να επισκεφτεί και το χριστιανικό ναό της Αγίας Φωτεινής, έναν συνδυασμό βυζαντινής και ελληνικής αρχιτεκτονικής που έχει διχάσει ως προς την αισθητική του.
Video by fabdrone
Αναφορικά με τα σωζόμενα μνημεία, η καλύτερη πηγή πληροφόρησής μας είναι ο περιηγητής Παυσανίας, ο οποίος επισκέφτηκε την πόλη το 170 μ.Χ., περίπου, και αναφέρεται με λεπτομέρεια σε αυτά. Ο αρχαιολογικός χώρος ξεκινάει από το λόφο Γκορτσούλι, όπου εντοπιζόταν η ακρόπολη της αρχαίας Μαντίνειας. Από την κορυφή αυτού του λόφου ο επισκέπτης έχει υπέροχη, πανοραμική θέα σε όλο τον κάμπο της Μαντίνειας, με τα κατάλοιπα της αρχαίας πόλης.
Περίπου 14 χλμ. βόρεια της Τρίπολης, στη θέση Παλαιόπολη, εντοπίζεται η αρχαία πόλη της Μαντίνειας, μίας από τις μεγαλύτερες, σπουδαιότερες και καλύτερα διατηρημένες πόλεις του αρχαίου κόσμου. Ως μυθικός οικιστής της πόλης αναφέρεται από τον Παυσανία ο Μαντινέας, εγγονός του Πελασγού, γενάρχη των Αρκάδων. Αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο, ο οποίος τη χαρακτηρίζει Μαντινέη ερατινέη, δηλαδή χώρα αγαπημένη. Όπως μαρτυρεί και η αρχαιότατη αυτή αναφορά, η Μαντίνεια ήταν μία πόλη ήδη ακμάζουσα κατά την αρχαϊκή περίοδο και έπαιξε σημαντικό ρόλο στα δρώμενα όχι μόνο της Αρκαδίας, αλλά και ολόκληρου του αρχαίου κόσμου.
Οι πρώτες ανασκαφές στην περιοχή ξεκίνησαν μεταξύ των ετών 1887 και 1889 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, με επικεφαλής τον Gustave Fougères, και έφεραν στο φως την Αρχαία Αγορά. Επόμενες ανασκαφές που ξεκίνησαν το 1960 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία αποκάλυψαν ακόμα περισσότερα λείψανα της ένδοξης αυτής πόλης. Οι αναφορά του περιηγητή Παυσανία, ο οποίος επισκέφτηκε την πόλη περί το 170 μ.Χ., βοήθησε στην ταύτιση των ανακαλύψεων αυτών με τα βασικότερα ιερά και δημόσια οικοδομήματα της πόλης.
Η Μαντίνεια περιλάμβανε εντυπωσιακό οχυρωματικό περίβολο, την Αγορά, θέατρο των πρώιμων ελληνιστικών χρόνων, ένα συγκρότημα λουτρών που ανάγεται στη ρωμαϊκή περίοδο, το βουλευτήριο, έναν ναό της Αρτέμιδος Μεσοπολίτιδος, καθώς και δύο ναούς που κατά πάσα πιθανότητα σχετίζονταν με τη λατρεία του Δία και της Ήρας. Έχουν επίσης εντοπιστεί κατοικίες και τάφοι, που όμως είναι ακόμα καλά προστατευμένοι κάτω από το έδαφος. Πλησίον του αρχαιολογικού χώρου υπάρχει και ο χριστιανικός ναός της αγίας Φωτεινής, που αποτελεί έναν συνδυασμό βυζαντινής και ελληνικής αρχιτεκτονικής. Βόρεια της αρχαίας πόλης, σε απόσταση περίπου 1 χλμ., βρίσκεται ο λόφος Γκορτσούλι, ο οποίος έχει ταυτιστεί με το διοικητικό κέντρο της αρχαίας πόλης, αυτό που αποκαλείται στα αρχαία γραπτά Πτόλις. Στο λόφο αυτό, από τον οποίο ξεκινάει και ο αρχαιολογικός χώρος, ανακαλύφθηκε ένα ναϊκό οικοδόμημα.
Η Μαντίνεια είχε έντονη παρουσία κατά την αρχαιότητα, κάτι που μαρτυρά και την ισχύ της, λόγω και της στρατηγικής της θέσης. Μόνιμος ανταγωνιστής της ήταν η Σπάρτη, με την οποία διεκδικούσαν τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής. Η «κόντρα» αυτή είχε ως αποτέλεσμα και την πρώτη καταστροφή της πόλης το 385 π.Χ., από το βασιλιά της Σπάρτης Αγησίπολι. Τότε οι κάτοικοι εγκατέλειψαν την κατεστραμμένη πατρίδα τους και διασκορπίστηκαν στις γύρω περιοχές μέχρι το 370 π.Χ., που η πόλη επανασυστάθηκε από το Θηβαίο στρατηγό Επαμεινώνδα. Το 223 π.Χ. επήλθε νέα καταστροφή, από το Μακεδόνα βασιλεά Αντίγονο Γ’, ο οποίος με τους Αχαιούς συμμάχους του κατέλαβε την πόλη, τη λεηλάτησε και έσπειρε το θάνατο. Η πόλη επανασυστάθηκε το 221 π.Χ. με άλλο όμως όνομα: ονομάστηκε Αντιγόνεια, παίρνοντας το όνομα του Μακεδόνα βασιλιά, το οποίο και διατήρησε για μερικούς αιώνες, πριν της ξαναδώσει το αρχικό της όνομα ο αυτοκράτορας Ανδριανός.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Rafting στο Λούσιο ποταμό
Ο Λούσιος είναι ποταμός της Πελοποννήσου, παραπόταμος του Αλφειού, με μήκος περίπου 23 χιλιομέτρων. Σύμφωνα με την παράδοση πήρε το όνομα αυτό επειδή στα νερά του έλουσαν τον νεογέννητο Δία οι νύμφες Νέδα, Αγνώ και Θεισόα.... διαβάστε περισσότερα
Rafting και άλλες δραστηριότητες...
Λούσιος και Αλφειός Οι δύο αυτοί ποταμοί, ο Αλφειός και ο παραπόταμός του, Λούσιος, κυλούν κατά μήκος διαρκώς εναλλασσόμενων τοπίων, τα οποία δημιουργούν ένα ιδιαίτερο σκηνικό, όπου η ομορφιά της φύσης πρωταγωνιστεί. Οι... διαβάστε περισσότερα
Mountain bike στο Μαίναλο
Ένας πολύ καλός τρόπος για να ανακαλύψει κανείς έναν τόπο είναι επάνω σε δύο ρόδες, όπου αυτό προσφέρεται. Και η Αρκαδία, με την υπέροχη φύση της, παρέχει αυτή τη δυνατότητα και με το παραπάνω. Η εναλλαγή του τοπίου, η πλούσια... διαβάστε περισσότερα
Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου
Το χιονοδρομικό κέντρο Μαινάλου βρίσκεται στη θέση Οστρακίνα του ομώνυμου βουνού, περίπου 30 χλμ. από την Τρίπολη και 162 χλμ. από την Αθήνα. Η πρόσβαση είναι εύκολη και ο δρόμος ομαλός, κάτι που το κάνει έναν ιδιαίτερα δημοφιλή... διαβάστε περισσότερα
Φαράγγι Λεπίδας
Το φαράγγι της Λεπίδας είναι ένα από τα πολλά, εντυπωσιακά φαράγγια του Πάρνωνα, του όρους που αποτελεί το φυσικό χώρισμα μεταξύ Αρκαδίας και Λακωνίας. Το μήκος του είναι 500 μ. και είναι ένα σχετικά ομαλό φαράγγι. Για τη διάσχισή... διαβάστε περισσότερα
Οι δρόμοι του κρασιού
Σε ό,τι αφορά την οινοπαραγωγή, η Πελοπόννησος αναμφισβήτητα καταλαμβάνει από τις πρώτες θέσεις στην Ελλάδα. Με παραγωγή περίπου 1.208 κωδικών κρασιού και με έκταση αμπελιών που φτάνει το 29,1% του συνολικού οινικού χάρτη της... διαβάστε περισσότερα
Δέκα χιλιόμετρα έξω από την Τρίπολη, δίπλα στο χωριό Αλέα της Μαντίνειας, δεσπόζει η αρχαία πόλη της Τεγέας, τμήματα της οποίας άρχισαν να έρχονται στο φως από τα τέλη του περασμένου αιώνα. Η Τεγέα ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Αρκαδίας, με αξιοσημείωτη πορεία μέσα στους αιώνες, μέχρι το 395 μ.Χ., που καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γότθους και εγκαταλείφθηκε.Οι ανασκαφές μέχρι σήμερα έχουν αποκαλύψει τμήμα του αρχαίου θεάτρου της, τμήμα της αρχαίας Αγοράς, έναν βωμό αυτοκρατορικής λατρείας, μία παλαιοχριστιανική βασιλική και τμήματα βυζαντινού οικισμού. Ο χώρος είναι σήμερα επισκέψιμος και λειτουργεί ως αρχαιολογικό πάρκο. Εκεί λειτουργεί και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Τεγέας, με ευρήματα κυρίως από το χώρο γύρω από το ιερό της Αλέας Αθηνάς, πολιούχου της Τεγέας. Το ιερό αυτό δεν σώζεται πια, λέγεται όμως ότι τμήματά του χρησιμοποιήθηκαν για την ανοικοδόμηση του ναού της Παναγίας, που βρίσκεται πλησίον του αρχαιολογικού χώρου.
Η Τεγέα ήταν πόλη της αρχαίας Αρκαδίας, και μάλιστα από τις πιο σημαντικές. Ιδρύθηκε από τον Τεγέα, γιο του Λυκάονα και εγγονό του Πελασγού και ήταν η τελευταία έδρα των μυθικών βασιλέων της Αρκαδίας. Η Τεγέα γνώρισε μεγάλη ακμή κατά την αρχαιότητα∙ λέγεται ότι είχε αρκετές χιλιάδες κατοίκους, ενώ έκοβε και δικό της νόμισμα, κάτι που ήταν ενδεικτικό της ευημερίας της. Η πόλη καταστράφηκε το 395 μ.Χ. από τους Γότθους και έτσι επήλθε η οριστική παρακμή της.
Στην πόλη δέσποζε ο ναός της Αλέας Αθηνάς, έργο του Πάριου γλύπτη Σκόπα, μέσα στον οποίο υπήρχε ελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς, αγάλματα του Ασκληπιού και της Υγείας, καθώς επίσης και τα δόντια του Ερυμάνθιου κάπρου, τα οποία μεταφέρθηκαν στη Ρώμη όταν η πόλη προσαρτήθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το όνομα «Αλέα» σύμφωνα με τη μυθολογία, προήλθε από τον ομώνυμο εγγονό του Αρκάδα, ο οποίος είχε χτίσει το ναό της Αθηνάς, που ήταν και η πολιούχος της Τεγέας. Ο ναός αυτός δεν υπάρχει πια, θεωρείται όμως ότι τμήματά του χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση του χριστιανικού ναού της Παναγίας, που βρίσκεται πλησίον του αρχαιολογικού χώρου.
Οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο χώρο από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, αρχικά, και από τον Έφορο Αρχαιοτήτων Θεόδωρο Σπυρόπουλο, πιο πρόσφατα, έφεραν στο φως ιερά της Αθηνάς Πολιάτιδος και της Αφροδίτης, καθώς επίσης και μία πληθώρα άλλων κτισμάτων, όπως το Γυμνάσιο, την Αγορά, τη Στοά, το Θέατρο, το Στάδιο και τη Βουλή. Από μεταγενέστερους χρόνους ήρθαν στο φως δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές, ένας βωμός αυτοκρατορικής λατρείας και τμήματα βυζαντινού οικισμού. Από τις βασιλικές σώζεται μόνο τμήμα της μίας, της λεγόμενης Βασιλικής του Θύρσου∙ η άλλη έχει αφανιστεί εντελώς. Ανασκαφές πραγματοποιούνται επίσης από τη δεκαετία του ’90 από το Νορβηγικό Ινστιτούτο, το οποίο βοήθησε στην ταύτιση κτιρίων και δρόμων, δίνοντας μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την περιοχή, ενώ επίσης έφερε στο φως και άλλα ευρήματα, που χρονολογούνται στους βυζαντινούς χρόνους και την ύστερη αρχαιότητα.
Η περιοχή σήμερα αποτελεί ένα αρχαιολογικό πάρκο ιδιαίτερης σημασίας, με δικό του μουσείο, στο οποίο εκτίθενται τα ευρήματα που προέρχονται από το χώρο.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Rafting στο Λούσιο ποταμό
Ο Λούσιος είναι ποταμός της Πελοποννήσου, παραπόταμος του Αλφειού, με μήκος περίπου 23 χιλιομέτρων. Σύμφωνα με την παράδοση πήρε το όνομα αυτό επειδή στα νερά του έλουσαν τον νεογέννητο Δία οι νύμφες Νέδα, Αγνώ και Θεισόα.... διαβάστε περισσότερα
Rafting και άλλες δραστηριότητες...
Λούσιος και Αλφειός Οι δύο αυτοί ποταμοί, ο Αλφειός και ο παραπόταμός του, Λούσιος, κυλούν κατά μήκος διαρκώς εναλλασσόμενων τοπίων, τα οποία δημιουργούν ένα ιδιαίτερο σκηνικό, όπου η ομορφιά της φύσης πρωταγωνιστεί. Οι... διαβάστε περισσότερα
Mountain bike στο Μαίναλο
Ένας πολύ καλός τρόπος για να ανακαλύψει κανείς έναν τόπο είναι επάνω σε δύο ρόδες, όπου αυτό προσφέρεται. Και η Αρκαδία, με την υπέροχη φύση της, παρέχει αυτή τη δυνατότητα και με το παραπάνω. Η εναλλαγή του τοπίου, η πλούσια... διαβάστε περισσότερα
Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου
Το χιονοδρομικό κέντρο Μαινάλου βρίσκεται στη θέση Οστρακίνα του ομώνυμου βουνού, περίπου 30 χλμ. από την Τρίπολη και 162 χλμ. από την Αθήνα. Η πρόσβαση είναι εύκολη και ο δρόμος ομαλός, κάτι που το κάνει έναν ιδιαίτερα δημοφιλή... διαβάστε περισσότερα
Φαράγγι Λεπίδας
Το φαράγγι της Λεπίδας είναι ένα από τα πολλά, εντυπωσιακά φαράγγια του Πάρνωνα, του όρους που αποτελεί το φυσικό χώρισμα μεταξύ Αρκαδίας και Λακωνίας. Το μήκος του είναι 500 μ. και είναι ένα σχετικά ομαλό φαράγγι. Για τη διάσχισή... διαβάστε περισσότερα
Οι δρόμοι του κρασιού
Σε ό,τι αφορά την οινοπαραγωγή, η Πελοπόννησος αναμφισβήτητα καταλαμβάνει από τις πρώτες θέσεις στην Ελλάδα. Με παραγωγή περίπου 1.208 κωδικών κρασιού και με έκταση αμπελιών που φτάνει το 29,1% του συνολικού οινικού χάρτη της... διαβάστε περισσότερα
Ο πρώτος οικισμός στο Φενεό δημιουργήθηκε από τους Πελασγούς, ενώ αργότερα, γύρω στα 1.900 π.Χ., κατοικήθηκε από Αρκάδες. Το 1.500 π.Χ. οι Αχαιοί, δημιούργησαν το Μυκηναϊκό κέντρο του Φενεού, και έλαβαν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο, με εξήντα πολεμιστές υπό την αρχηγία του βασιλιά των Αρκάδων, Αγαθήνορα.
Η ακρόπολη της Αρχαίας Φενεού τοποθετείται κοντά στο σημερινό χωριό Αρχαία Φενεός, για τους παλιότερους «Καλύβια», στα βορειοδυτικά κράσπεδα της φενεατικής πεδιάδας. Ανασκάφηκε ανάμεσα στα 1958-1961 από την έφορο κ. Ε. Δεϊλάκη. Η έρευνα αποκάλυψε ναό αφιερωμένο – σύμφωνα με τις επιγραφές – στον Ασκληπιό. Οι διαστάσεις του κτίσματος είναι 10 × 6,10 μέτρα. Βρέθηκε επίσης ορθογώνιο βάθρο πάνω στο οποίο υπήρχαν δύο πελώρια μαρμάρινα πόδια με σανδάλια μήκους 80 εκατοστών το καθένα. Πίσω από το βάθρο βρέθηκε γυναικείο μαρμάρινο κεφάλι ύψους 80 εκατοστών με μάτια από αλάβαστρο. Τα δύο αγάλματα παριστάνουν τον Ασκληπιό και την Υγεία και χρονολογούνται στα 150 π.Χ. Στην Αρχαία Φενεό υπάρχει μικρό αρχαιολογικό μουσείο όπου και εκτίθενται όλα τα ευρήματα, με πιο εντυπωσιακό το μαρμάρινο κεφάλι της Υγείας.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Κτήμα Semeli, Κορινθία
ΕST.1979 «διασταυρώνοντας την παράδοση με την εξέλιξη» Με ιστορία να ξεκινάει 40 χρόνια πριν… η εταιρία που δημιουργήθηκε το 1979, αποτελεί σήμερα σημείο αναφοράς στο χώρο του κρασιού στην Ελλάδα, τόσο για τις προηγμένες... διαβάστε περισσότερα
Κέντρο Ιστορίας & Επιστήμης...
Το Κέντρο Ιστορίας και Επιστήμης “ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ” μέσω των δράσεων που υλοποιεί, αποσκοπεί να καταστήσει την επίσκεψη στην ευρύτερη περιοχή της Κορίνθου μια αξέχαστη βιωματική εμπειρία μάθησης & διασκέδασης που... διαβάστε περισσότερα
Ιαματικά Λουτρά Λουτρακίου
Όταν το ζητούμενο είναι η αναζωογόνηση σώματος και πνεύματος, η χαλάρωση και η περιποίηση, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να επιλέξετε μέθοδο υδροθεραπείας και να επισκεφτείτε τα Loutraki Thermal Spa, στην πόλη του Λουτρακίου.Οι... διαβάστε περισσότερα
Σημεία Κατάδυσης Κορινθία
Στην ευρύτερη περιοχή της Κορινθίας υπάρχουν αρκετές σχολές καταδύσεων για όσους ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν τον υποβρύχιο κόσμο της Κορινθίας. Γενικότερα θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι καταδύσεις επιτρέπονται σε... διαβάστε περισσότερα
Φαράγγι Φόνισσας
Η Φόνισσα είναι ένας χείμαρρος που στην πορεία του σχηματίζει βαθύ σχίσμα, από το χωριό Βρυσούλες έως το Λουτρό, του Δήμου Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης. Στην αρχαιότητα αυτός ο χείμαρρος αποτελούσε το σύνορο της αρχαίας Πελλήνης... διαβάστε περισσότερα
Μαρίνα Ξυλοκάστρου
Μικρή μαρίνα στο ανατολικό άκρο της πόλης του Ξυλοκάστρου. Διαθέτει κάπως στενή είσοδο και αποτελείται από δύο τμήματα, προτιμότερο να βρείτε κουκέτα στο εξωτερικό τμήμα. Καλή αποβάθρα και προστασία. Άμεση πρόσβαση σε... διαβάστε περισσότερα
Η αρχαία Γόρτυνα συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες αρκαδικές πόλεις του αρχαίου κόσμου. Οι ακριβείς χρονολογίες ίδρυσης, ακμής και παρακμής της δεν είναι γνωστές, καθώς τα αρχαιολογικά στοιχεία που έχουν έρθει στο φως δεν είναι επαρκή για να τις προσδιορίσουν. Πάντως είναι γενικότερα αποδεκτό ότι η πόλη διένυε την ακμή της ήδη τον 4ο αιώνα π.Χ. και πρέπει να καταστράφηκε περί τον 12ο αιώνα.
Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται έξω από το χωριό Ατσίλοχος της Ορεινής Αρκαδίας. Υπολείμματα που έχουν έλθει στο φως περιλαμβάνουν τμήματα της παλαιάς οχύρωσης, ερείπια κατοικιών και δημοσίων κτιρίων, ιερό του Ασκληπιού και λουτρά, προφανώς σχετιζόμενα με το Ασκληπιείο, με ιαματικό χαρακτήρα. Τα λουτρά είναι από τα σημαντικότερα του αρχαίου κόσμου που έχουν ανακαλυφθεί· περιλάμβαναν ένα ιδιαίτερο σύστημα θέρμανσης, που θεωρήθηκε από τους ερευνητές αρκαδική ευρεσιτεχνία. Η πόλη φαίνεται να σχετίζεται και με την ομώνυμη αρχαία πόλη που βρίσκεται στην πεδιάδα της Μεσαράς, κοντά στο Ηράκλειο Κρήτης. Η κρητική Γόρτυνα είναι πολύ πιθανό ότι δημιουργήθηκε από κατοίκους της αρκαδικής.
Η αρχαία Γόρτυνα ιδρύθηκε, σύμφωνα με το μύθο, από τον Γόρτυ, αδελφό του Αγαμήδη, γιο του Στυμφήλου και δισέγγονο του βασιλέα Αρκάδα, του γένους των Λυκαονιδών. Από αυτόν πήρε το όνομά της η πόλη, αλλά και ο Λούσιος ποταμός, ο οποίος σε ένα τμήμα του –από τη Γόρτυνα έως τη συμβολή του στον Αλφειό– ονομάζεται Γορτύνιος. Υπήρξε μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Αρκαδίας κατά την αρχαιότητα και, σύμφωνα με τα λιγοστά –ομολογουμένως– ευρήματα, μία από τις παλαιότερες.
Η πόλη εντοπίζεται δίπλα από το Λούσιο ποταμό, σε υψόμετρο περίπου 350 μ., λίγο έξω από το χωριό Ατσίλοχος της Ορεινής Αρκαδίας. Ήταν ένας από τους σταθμούς στη διαδρομή που ακολουθούσαν οι Σπαρτιάτες αθλητές πηγαίνοντας να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς από εδώ περνούσε ο αρχαίος δρόμος Ολυμπίας – Μεγαλοπόλεως – Μυκηνών – Ισθμού – Αθηνών.
Η πόλη φρουρούνταν από δύο ακροπόλεις με ισχυρή οχύρωση, σε κοντινή απόσταση η μία με την άλλη, σε υψόμετρο περίπου 480 μ. Περιλάμβανε αρκετά ιερά και δημόσια οικοδομήματα, χώρους ταφής, ιερό του Ασκληπιού καθώς και δύο μεγάλα ιαματικά λουτρά, που ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της λατρείας αυτής της θεότητας. Τα λουτρά λειτουργούσαν από τον 2ο αιώνα π.Χ. και περιλάμβαναν ένα ιδιαίτερο σύστημα θέρμανσης, που θεωρήθηκε από τους ερευνητές αρκαδική ευρεσιτεχνία. Υπήρχε μάλιστα και ναός του Ασκληπιού εκεί, με το λατρευτικό άγαλμα του θεού που είχε φιλοτεχνήσει ο ξακουστός γλύπτης από την Πάρο, Σκόπας. Ο ναός αυτός ήταν τόσο φημισμένος, σύμφωνα με τον Παυσανία, που ως κι ο Μέγας Αλέξανδρος τον επισκέφτηκε το 335 π.Χ., ο οποίος προσέφερε θυσία στο θεό και του αφιέρωσε το δόρυ και το θώρακά του.
Η ακριβής ημερομηνία ίδρυσης της αρχαίας Γόρτυνας δεν είναι γνωστή, κυρίως λόγω έλλειψης σχετικών γραπτών μαρτυριών, αλλά και ευρημάτων. Υπάρχουν πάντως ευρήματα που χρονολογούνται από την Υστεροελλαδική (1600-1100 π.Χ.) έως και τη Γεωμετρική Εποχή (11ος-8ο αιώνα π.Χ.), μαρτυρώντας έτσι την αρχαιότητά της. Η σημαντικότερη περίοδος ακμής της τοποθετείται κατά τους Κλασικούς και Ελληνιστικούς χρόνους, συγκεκριμένα στον 4ο π.Χ. αιώνα περίπου, ενώ η παρακμή της φαίνεται να επήλθε μετά την ίδρυση της Μεγάλης Πόλεως, το 368 π.Χ., οπότε η Γόρτυνα αναγκάστηκε, μαζί με άλλες γειτονικές πόλεις, να συνοικιστεί μαζί της, χάνοντας την αυτοτέλειά της. Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού της μετακινήθηκε στη νέα πόλη. Η πόλη φαίνεται να καταστράφηκε οριστικά περί τον 12ο αιώνα μ.Χ., κατά τους βυζαντινούς χρόνους, από τους Γότθους.
Στα χρόνια της ακμής της, πάντως, η Γόρτυνα ήταν μια ζωντανή πόλη, με έντονη δραστηριότητα στα γεγονότα της ευρύτερης περιοχής καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας της.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Rafting στο Λούσιο ποταμό
Ο Λούσιος είναι ποταμός της Πελοποννήσου, παραπόταμος του Αλφειού, με μήκος περίπου 23 χιλιομέτρων. Σύμφωνα με την παράδοση πήρε το όνομα αυτό επειδή στα νερά του έλουσαν τον νεογέννητο Δία οι νύμφες Νέδα, Αγνώ και Θεισόα.... διαβάστε περισσότερα
Rafting και άλλες δραστηριότητες...
Λούσιος και Αλφειός Οι δύο αυτοί ποταμοί, ο Αλφειός και ο παραπόταμός του, Λούσιος, κυλούν κατά μήκος διαρκώς εναλλασσόμενων τοπίων, τα οποία δημιουργούν ένα ιδιαίτερο σκηνικό, όπου η ομορφιά της φύσης πρωταγωνιστεί. Οι... διαβάστε περισσότερα
Mountain bike στο Μαίναλο
Ένας πολύ καλός τρόπος για να ανακαλύψει κανείς έναν τόπο είναι επάνω σε δύο ρόδες, όπου αυτό προσφέρεται. Και η Αρκαδία, με την υπέροχη φύση της, παρέχει αυτή τη δυνατότητα και με το παραπάνω. Η εναλλαγή του τοπίου, η πλούσια... διαβάστε περισσότερα
Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου
Το χιονοδρομικό κέντρο Μαινάλου βρίσκεται στη θέση Οστρακίνα του ομώνυμου βουνού, περίπου 30 χλμ. από την Τρίπολη και 162 χλμ. από την Αθήνα. Η πρόσβαση είναι εύκολη και ο δρόμος ομαλός, κάτι που το κάνει έναν ιδιαίτερα δημοφιλή... διαβάστε περισσότερα
Φαράγγι Λεπίδας
Το φαράγγι της Λεπίδας είναι ένα από τα πολλά, εντυπωσιακά φαράγγια του Πάρνωνα, του όρους που αποτελεί το φυσικό χώρισμα μεταξύ Αρκαδίας και Λακωνίας. Το μήκος του είναι 500 μ. και είναι ένα σχετικά ομαλό φαράγγι. Για τη διάσχισή... διαβάστε περισσότερα
Οι δρόμοι του κρασιού
Σε ό,τι αφορά την οινοπαραγωγή, η Πελοπόννησος αναμφισβήτητα καταλαμβάνει από τις πρώτες θέσεις στην Ελλάδα. Με παραγωγή περίπου 1.208 κωδικών κρασιού και με έκταση αμπελιών που φτάνει το 29,1% του συνολικού οινικού χάρτη της... διαβάστε περισσότερα
Η Ολυμπία κατά τους κλασικούς χρόνους ήταν η πόλη της Ηλείας περισσότερο γνωστή ως ο τόπος διεξαγωγής των λαμπρότερων αγωνισμάτων όλου του τότε γνωστού ελληνικού κόσμου, των Ολυμπιακών Αγώνων. Σήμερα η Αρχαία Ολυμπία είναι χωριό και δήμος της Ηλείας και είναι χτισμένη μέσα στην κοιλάδα του Αλφειού ποταμού. Πολύ κοντά βρίσκεται και ο αρχαιολογικός χώρος, ένας από τους πιο δημοφιλείς του ελληνικού χώρου, που προσελκύει κάθε χρόνο τουρίστες από όλα τα μέρη του κόσμου.Οι πρώτες ανασκαφές στο χώρο έγιναν το 1829 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με σημαντικές πληροφορίες να έρχονται συνέχεια στο φως. Από τα σημαντικότερα κτίρια του αρχαιολογικού χώρου είναι το Γυμναστήριο, η Παλαίστρα, το Γήπεδο, ο ναός του Διός, το Βουλευτήριο, οι Θέρμες (λουτρά), το εργαστήρι του Φειδία, το Λεωνιδαίο (ξενώνας για τους ευγενείς), το Ιερό της Εστίας και πολλά άλλα. Στην Ολυμπία υπάρχουν ενδείξεις κατοίκησης ήδη από την 3η χιλιετία π.Χ. Η μεγάλη ακμή της τοποθετείται μεταξύ του 8ου και του 5ου αιώνα π.Χ. Σε αυτό συνέβαλε ιδιαίτερα και η επίσημη καθιέρωση, το 776, των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που κάθε τέσσερα χρονια την καθιστούσε πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών. Το γεγονός μαρτυρείται και από τον τεράστιο αριθμό αναθημάτων από όλα σχεδόν τα μέρη της Ελλάδας.
Video by fabdrone
Η Ολυμπία ήταν κατά την αρχαιότητα ιερός χώρος αφιερωμένος στον Δία, με αγωνίσματα που καθιερώθηκαν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν του, τους πασίγνωστους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι πρώτοι αγώνες διεξήχθησαν το 776 π.Χ., όταν, κατά την παράδοση, ο Λυκούργος από τη Σπάρτη ήλθε σε συμφωνία με τον Ίφιτο, το βασιλιά της Ήλιδας, σχετικά με την καθιέρωση λατρευτικών εκδηλώσεων στην Ολυμπία, προς τιμήν του θεού. Στη διάρκειά τους, μάλιστα, συμφωνήθηκε ότι σε όλο τον ελλαδικό χώρο θα επικρατούσε εκεχειρία. Οι εορτασμοί διοργανώνονταν ανελλιπώς κάθε τέσσερα χρόνια, μέχρι το 393 μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α’ τους κατήργησε, αποκηρύσσοντάς τους ως παγανιστικό έθιμο. Οι αγώνες αναβίωσαν πολύ αργότερα, το 1896, όταν με πρωτοβουλία του βαρόνου Pierre de Coubertin διοργανώθηκαν ξανά στη γενέτειρά τους μετά από πολλούς αιώνες, και έχουν έκτοτε καθιερωθεί ως παγκόσμιο γεγονός.
Οι ανασκαφές
Η ανακάλυψη του χώρου έγινε το 1766, οι ανασκαφές όμως ξεκίνησαν αρκετά αργότερα, το 1829, από τη Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στην Πελοπόννησο. Η πρώτη μεγάλη ανασκαφή ξεκίνησε το 1875 με επικεφαλής τον Γερμανό αρχαιολόγο Ernst Curtius. Μέχρι το 1881 είχαν έρθει στο φως σημαντικά ευρήματα, όπως ο πασίγνωστος Ερμής του Πραξιτέλους και η Νίκη του Παιωνίου. Στο διάστημα 1908-1929 πραγματοποιήθηκαν εκ νέου ανασκαφές από τον Wilhelm Dörpfeld. Μεταξύ των ετών 1952-1966 στις ανασκαφές στην Ολυμπία εργάστηκαν οι Emil Kunze, Hans Schleif και Alfred Mallwitz. Από τότε και μέχρι σήμερα πραγματοποιήθηκαν πολλές έρευνες, επιβεβαιώθηκαν πολλές ημερομηνίες και ήλθε στο φως πλήθος στοιχείων. Οι έρευνες συνεχίζονται ως τις μέρες μας, καθώς ο αρχαιολογικός χώρος φαίνεται ότι έχει πολλά ακόμα να αποκαλύψει.
Ο αρχαιολογικός χώρος
Στο κέντρο του αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται η Άλτις, το ιερό δάσος, που περικλείει τα σημαντικότερα κτίρια. Εδώ δεσπόζει ο μεγαλόπρεπος ναός του Δία, από τα πιο σπουδαία μνημεία του χώρου, καθώς θεωρείται ο μεγαλύτερος ναός της Πελοποννήσου, και μάλιστα εδώ φυλασσόταν το υπέρλαμπρο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός, ύψους 13 μέτρων, καμωμένο από τον γλύπτη Φειδία τη δεκαετία του 430 π.Χ. Το άγαλμα αυτό θεωρούνταν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Σύμφωνα με αναθηματική επιγραφή των Λακεδαιμονίων, ο ναός χτίστηκε το 456 π.Χ. και αποτελεί πρότυπο δωρικού ρυθμού. Στα βόρεια υπάρχει παλαιότερος ναός, που ήταν αφιερωμένος στην Ήρα. Ο ναός αυτός πρέπει να χτίστηκε περί το 600 π.Χ., ως αφιέρωμα στο ιερό της Ολυμπίας από τους κατοίκους του Σκιλλούντα, μιας αρχαίας πόλης της Ηλείας. Στο ναό φυλασσόταν ένα από τα σημαντικότερα και πολυτιμότερα έργα του ιερού, ο Ερμής του Πραξιτέλους. Ο ναός σήμερα σώζεται μόνο αποσπασματικά, ενώ κάποια θραύσματά του φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας. Υπάρχει επίσης το Μητρώο, ναός αφιερωμένος στη Ρέα-Κυβέλη, τη μητέρα των θεών, και πίσω του οι θησαυροί που είχαν ανεγείρει ως αφιερώματα οι ελληνικές πόλεις και αποικίες. Στα δυτικά στέκει το Νυμφαίο: επρόκειτο για υδραγωγείο που αφιέρωσε ο Ηρώδης ο Αττικός στο ιερό. Εκτός από αυτά υπήρχε το Φιλιππείο, αφιέρωμα του Φιλίππου Β’, το Πρυτανείο, το Πελόπιο, και πλήθος βωμών, αδριάντων και αγαλμάτων. Εκτός της Άλτεως συναντούσε κανείς το Βουλευτήριο, τη Νότια Στοά, το Γυμνάσιο, όπου προπονούνταν οι αθλητές, την Παλαίστρα, το εργαστήριο του Φειδία, τα Λουτρά, το Λεωνιδαίο, την έπαυλη του Νέρωνα, και φυσικά το Στάδιο, όπου τελούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, χωρητικότητας 45.000 θεατών.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας
Το Μουσείο αυτό θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα και πλουσιότερα της Ελλάδας και συγκεντρώνει τα ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Περιλαμβάνει συλλογή χάλκινων αντικειμένων, που είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο, καθώς επίσης και συλλογές γλυπτών, κεραμικών και διαφόρων αντικειμένων από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από τα σημαντικότερα εκθέματα είναι ο περίφημος Ερμής του Πραξιτέλους, η Νίκη του Παιωνίου, το κράνος του Μιλτιάδη και το σύμπλεγμα του Δία με τον Γανυμήδη.
Πηγή: www.mythicalpeloponnese.gr
Rafting και άλλες δραστηριότητες...
Λούσιος και Αλφειός Οι δύο αυτοί ποταμοί, ο Αλφειός και ο παραπόταμός του, Λούσιος, κυλούν κατά μήκος διαρκώς εναλλασσόμενων τοπίων, τα οποία δημιουργούν ένα ιδιαίτερο σκηνικό, όπου η ομορφιά της φύσης πρωταγωνιστεί. Οι... διαβάστε περισσότερα
Καϊάφας, Ηλεία
Στα δυτικά του νομού Ηλείας, 27 χλμ. από την πρωτεύουσά του, τον Πύργο, βρίσκεται η περιοχή που είναι γνωστή ως Καϊάφας και περιλαμβάνει μία μεγάλη παραλία από την πλευρά του Ιονίου πελάγους, ένα παραθαλάσσιο πευκόδασος και... διαβάστε περισσότερα
Δρυόδασος Φολόης
Ενταγμένο στο δίκτυο NATURA 2000, το μοναδικό επίπεδο δάσος της Ελλάδας, το δάσος Φολόης, εκτιμάται από αρχαιοτάτων χρόνων. Στα σύνορα μεταξύ των νομών Ηλείας, Αρκαδίας και Αχαΐας σε υψόμετρο 600 μέτρων και έκταση 218.000 στρέμματα,... διαβάστε περισσότερα
Αλφειός
Ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου με μήκος 111 χιλιόμετρα πηγάζει στην Αρκαδία και εκβάλει στα όρια του Νομού Ηλείας. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Αλφειός ήταν ένας από τους θεούς-ποταμούς της αρχαιότητας και λατρευόταν... διαβάστε περισσότερα
Πηνειός και Τεχνητή Λίμνη...
Ο Πηνείος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ποταμούς της Πελοποννήσου με συνολικό μήκος 70 χλμ. Το ποτάμι της Γαστούνης, όπως είναι επίσης γνωστός, πηγάζει από το όρος Ερύμανθος και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος κοντά... διαβάστε περισσότερα
Ναός Επικούριου Απόλλωνα
Στην αρχαία αρκαδική πόλη Φιγαλεία δέσποζε ένας από τους επιβλητικότερους ναούς της αρχαιότητας, αφιερωμένος στον Επικούριο Απόλλωνα. Οι κάτοικοι της περιοχής ανήγειραν το ναό αυτόν ως ευχαριστία προς το θεό, για την προστασία... διαβάστε περισσότερα