Η Κρήτη είναι πασίγνωστη για τον πανάρχαιο πολιτισμό της και τις μοναδικές φυσικές ομορφιές της και γι’ αυτό αποτελεί τον πρώτο τουριστικό προορισμό της Ελλάδας, με πάνω από δύο εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο. Ωστόσο εξακολουθεί να διατηρεί έναν σημαντικό παραγωγικό πληθυσμό, ο οποίος ασχολείται με τον πρωτογενή τομέα, κυρίως με το λάδι, το αμπέλι και το κρασί, τις δυναμικές καλλιέργειες (πρώιμα κηπευτικά), την κτηνοτροφία και την τυροκομία. Η μεγαλόνησος είναι επίσης η περιφέρεια με τον μεγαλύτερο αριθμό προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ της Ελλάδας (18 από τα 101 όλης της χώρας).
Τα σημαντικότερα προϊόντα της κρητικής γης είναι οι ελιές και το ελαιόλαδο, τα σταφύλια, τα κίτρα και γενικά τα φρούτα, το κρασί και η τσικουδιά, τα γαλακτοκομικά, το απάκι, τα ξιδάτα λουκάνικα, οι άρτοι και τα παξιμάδια, το θυμαρίσιο μέλι, το σταμναγκάθι, τα άγρια χόρτα και τα λαχανικά, η σταφίδα σουλτανίνα, τα χαρούπια, τα βότανα και τα αρωματικά φυτά.
Η κρητική διατροφή σήμερα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Προσέλκυσε το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας ήδη από το 1948, όταν το Ίδρυμα Ροκφέλλερ πραγματοποίησε στην Κρήτη έρευνες για τη διατροφή που θ’ αποτελούσε το πρότυπο της Μεσογειακής Κουζίνας, η οποία το 2012 αναγνωρίστηκε από την Ουνέσκο ως Πολιτιστική Κληρονομιά της Ανθρωπότητας.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Τα νησιά του Αργοσαρωνικού εδώ και χρόνια, λόγω της γειτνίασής τους με την Αθήνα, έχουν γίνει ένα προσφιλής προορισμός διακοπών – για τους Αθηναίους κυρίως – με αποτέλεσμα οι περισσότερες άλλες δραστηριότητες σ’ αυτά τα νησιά, ειδικά στον πρωτογενή τομέα, να έχουν εκλείψει παντελώς. Απ’ αυτή την λογική, φωτεινή εξαίρεση αποτελεί το τυροκομείο Σώρρου στην Αίγινα, μιας οικογένειας με μακρά παράδοση στα κρέατα και στα τυροκομικά.
Σήμερα, ο μεν πατέρας της οικογένειας Νεκτάριος ασχολείται με τα ζώα, ενώ η μητέρα, η Επιστήμη διατηρεί το κρεοπωλείο δίπλα στην ψαραγορά. Η οικογένεια απέκτησε πρόσφατα ένα νέο -παραγωγικό- μέλος, τον Σαράντη, τον γιο τους, που πρόσφατα πήρε το πτυχίο του ως τυροκόμος με σπουδές στην Τυροκομική Σχολή Ιωαννίνων. Παρ’ όλες τις νέες γνώσεις του “περί τυροκόμισης”, ο Σαράντης φτιάχνει τυριά με αιγινίτικο γάλα, σύμφωνα με τις παραδοσιακές συνταγές της οικογένειας και του τόπου του, από τις οποίες κάποιες (όπως το κερεμέζι και το λαδοτύρι) είναι της γιαγιάς του. Τώρα που η ζήτηση μεγάλωσε, το υπόλοιπο γάλα που χρειάζεται, το παίρνει από δυο άλλους νέους παραγωγούς του νησιού.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Τι γίνεται όταν σε μια επιχείρηση παντρευτεί ο ελβετικός ορθολογισμός και επαγγελματισμός με τη διαχρονική ελληνική αντίληψη για τα πράγματα, την ποιότητα ζωής, τη φαντασία και τη δημιουργικότητα;
Μα απλά, μια πολύ πετυχημένη επιχείρηση, ένα διαμαντάκι ευρωπαϊκής επιχειρηματικότητας, μια σύνθεση της ιστορικής παρακαταθήκης που έχει η Ελλάδα στη παραγωγή του ζωοφόρου ελαιόλαδου εδώ και χιλιάδες χρόνια -χάρη στη μεγάλη ηλιοφάνεια και στο μοναδικό ελληνικό κλίμα – κι όλα αυτά σε συνδυασμό με την πιο σύγχρονη τεχνολογία και τις πιο εξελιγμένες μορφές μάρκετινγκ.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Το Κτήμα της Ελένης Κυπραίου στην Αίγινα
Την Ελένη Κυπραίου την γνώρισα σε μία εκδήλωση – συγκεκριμένα στην παρουσίαση του Ελληνικού Πρωινού της Αίγινας. Οι παρεμβάσεις της, η ακτινοβολία της με έφεραν κοντά της, και την επομένη τα χαράματα είχα δεχθεί την πρόσκληση για μια επίσκεψη στα κτήματά της.
Ήπιαμε τον καφέ με τα καλούδια της στο αρχοντικό της, όπου έμαθα ότι οι παππούδες της ήταν από την Ύδρα και επειδή είχαν συμμετάσχει στον αγώνα του 1821-28 πήραν ως ανταμοιβή μια μεγάλη έκταση στην Περιβόλλα (όπου και τα κτήματά της) και μου πρότεινε να τα επισκεφτούμε. Κατά τις 8.30 το πρωί ξεκινήσαμε και μέσα από κάτι κατσικόδρομους χωματένιους φτάσαμε με το αγροτικό της φορτηγάκι στον προορισμό μας. Εκεί άρχισε η δοκιμασία, μπροστά η Ελένη σαν αγριοκάτσικο με τα σαμπό της να σκαρφαλώνει στα βράχια και τις ξερολιθιές για να μου δείξει το νέο απόκτημά της, το νέο πανέμορφο κτήμα της στους Κατόπηδες και να μου εξηγεί πώς πρέπει να συντηρεί τις πεζούλες γιατί πέφτουν, το πώς έκανε γεώτρηση, πώς μάντρωσε τα κτήματα κλπ, κλπ. κι εγώ πίσω ασθμαίνων και ξεπατωμένος να δυσκολεύομαι να ακολουθήσω τους ρυθμούς της.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
ΑΙΓΙΝΑ® – Ξηροί Καρποί
Η εταιρεία «Φιστίκι Αιγίνης ΠΟΠ» – Νίκος Τζίτζης με τον διακριτικό τίτλο «ΑΙΓΙΝΑ® – Ξηροί Καρποί» είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1952, όταν ο Γιάννης Τζίτζης αποφάσισε να επεξεργάζεται και να τυποποιεί ο ίδιος το Φιστίκι που παρήγαγε στα κτήματά του. Για το λόγο αυτό ιδρύει την εταιρία «ΑΙΓΙΝΑ® – Ξηροί Καρποί», όπου σαν αντικείμενο δραστηριότητάς της είναι η παραγωγή, επεξεργασία (καθάρισμα, διαλογή), ψήσιμο και τυποποίηση του μοναδικού αυτού προϊόντος της Αίγινας.
Οι εγκαταστάσεις της εταιρείας (καινούρια μηχανήματα που εισήχθησαν από το εξωτερικό), δημιουργούνται σε ιδιόκτητη έκταση, κοντά στα κτήματα, έτσι ώστε να υπάρχει άμεση σύνδεση της παραγωγής με την επεξεργασία και την τυποποίηση. Η εταιρεία ήταν η πρώτη στην Ελλάδα που απέκτησε άδεια λειτουργίας, επεξεργασίας και συσκευασίας για το «Φιστίκι Αιγίνης» και το αμύγδαλο.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Το φιστίκι είναι ο καρπός της φιστικιάς, ενός μικρού φυλλοβόλου δέντρου. Η καταγωγή του είναι από το Ιράν και τα πρώτα του ίχνη εντοπίζονται την 7η χιλιετία π.Χ. Ανάμεσα στα φυτά που έγιναν γνωστά από τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου αναφέρεται και η φιστικιά. Την περίοδο του Βυζαντίου, τα φιστίκια ήταν δημοφιλή και οι ταβερνιάρηδες τα πρόσφεραν σαν μεζέ μαζί με το κρασί. Σήμερα οι φιστικιές καλλιεργούνται ευρύτατα στην Ασία, στις μεσογειακές χώρες και στην Αμερική.
Την πρώτη οργανωμένη φυτεία φιστικιάς στην Αίγινα δημιούργησε, το 1896, στο κτήμα του ο Νικόλαος Περόγλου, φέροντας σπόρους πιθανότατα από τη Συρία, και από εκεί το φιστίκι εξαπλώθηκε αρχικά στην Αττική και μετά στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η αιγινήτικη φιστικιά αξιοποιεί τα φτωχά, ασβεστώδη εδάφη του νησιού, τα οποία σε συνδυασμό με το ξηρό περιβάλλον, την περιορισμένη άρδευση και τη γειτνίαση με τη θάλασσα προσδίδουν στον καρπό ιδιαίτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, εξαιρετική γεύση και άρωμα ώστε δίκαια το φιστίκι Αιγίνης να χαρακτηρίζεται το καλύτερο διεθνώς.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Παραδοσιακά Αλλαντικά Καπνισμένα σε Ξύλο
Η αλλαντοποιία «Λ&Α Μιχαλάς» είναι μια οικογενειακή επιχείρηση η οποία βρίσκεται στην περιοχή Δουκάδες Κέρκυρας.
Αρχικά ξεκίνησε από το 1981 σαν ατομική επιχείρηση στο χωριό Λάκωνες Κέρκυρας φτιάχνοντας το παραδοσιακό σαλάδο (σαλάμι) και αργότερα εξελίσσοντας την σε οικογενειακή, τηρώντας όλα τα συστήματα διαχείρισης τροφίμων και έχοντας ως αρχή τη διατήρηση της παραδοσιακής γεύσης χρησιμοποιώντας πάντα φρέσκο κρέας και ζωικά έντερα, δίνοντας έμφαση στον φυσικό τρόπο ωρίμανσης αλλά και την παραδοσιακή τεχνική δεσίματος.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Η Ποτοποιΐα Μαυρομάτης είναι μια οικογενειακή επιχείρηση. Το πρώτο εργαστήρι της άνοιξε το 1965 στην πόλη της Κέρκυρας, και ειδικεύονταν στην αξιοποίηση του κουμκουάτ σε γλυκά και λικέρ. Το 1984 μεταφέρθηκε στο δρόμο προς την Παλαιοκαστρίτσα και το 2008 μετεγκαθίσταται σ’ ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο. Η παραγωγή απορροφά το 80% της πρώτης ύλης του νησιού.
Η επιχείρηση “Μαυρομάτης” αξιοποιεί τα 300 δέντρα κουμ κουάτ του κτήματός της, και παραλαμβάνοντας την παραγωγή άλλων 25 καλλιεργητών, παράγει 8 τόνους ποτού κουμ κουάτ και 30 τόνους γλυκό του κουταλιού. Η επιχείρηση ξεκίνησε αρχικά με την επεξεργασία και εμφιάλωση του κουμ κουάτ σε λικέρ και στη συνέχεια επεκτάθηκε στην δημιουργία 30 διαφορετικων κωδικών μεταποιημένων προϊόντων ( είκοσι διαφορετικά είδη λικέρ, μπράντι, γλυκό του κουταλιού, μαρμελάδα, λουκούμια με κουμ κουάτ, μπισκότα κούκις κλπ).
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Kερκυραϊκή Μικροζυθοποιία
H Kερκυραϊκή Μικροζυθοποιία ιδρύθηκε το 2006 από τον Σπύρο Καλούδη στον Αρίλλα της Βορειοδυτικής Κέρκυρας, 35 χιλιόμετρα από την πόλη της Κέρκυρας. Το 2009 βγήκαν οι πρώτες μπύρες Corfu Beer στην αγορά, τον επόμενο χρόνο πλησίασαν τα 100.000 λίτρα και σήμερα το 2015, έξι χρόνια μετά, η αρχική παραγωγή έχει εξαπλασιασθεί, γεγονός που την καθιστά ως μία από τις δυναμικότερες μικροζυθοποιίες στην Ελλάδα.
Οι μπύρες της Corfu Beer είναι όλες τύπου Real Ale – ζωντανό προϊόν που παράγεται με φυσικό τρόπο – και η ζύμωση και η ωρίμανσή τους γίνεται σε ειδικά τάνκερ για αρκετές εβδιμάδες χωρίς σταθεροποιητές, χρωστικές ουσίες και άλλα χημικά πρόσθετα. Είναι για όλα τα γούστα και διατηρούνται απαραίτητα στο ψυγείο έχοντας μικρή διάρκεια ζωής.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
H Κερκυραϊκή Εταιρεία Κρεάτων Α.Ε. με διακριτικό τίπλο COMECO Α.Ε. ιδρύθηκε στην Κέρκυρα από την οικογένεια Λαβράνου.
Η εταιρεία άρχισε να δραστηριοποιείται το 2001 στον τομέα της παραγωγής, επεξεργασίας και τυποποίησης προϊόντων κρέατος και αλλαντοποιίας, με τις πιο σύγχρονες για την εποχή εγκαταστάσεις, εξοπλισμένες με τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, και σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου στην Κέρκυρα και μια από τις πιο ισχυρές στην Ελλάδα. Όλα τα προϊόντα της COMECO υπόκεινται σε αυστηρούς ποιοτικούς ελέγχους, καθώς η εταιρεία είναι πιστοποιημένη με το σύστημα διαχείρισης ασφαλείας τροφίμων ISO 22000:2005. Στην γκάμα της, εκτός των άλλων, περιλαμβάνονται και τα τοπικά προϊόντα του νησιού.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr