Θυμίζοντας εξίσου κλόουν όσο και βαμπίρ, με το πρόσωπο λευκοβαμμένο και τα χείλη κατακόκκινα, υπέρκομψος στο μαύρο –Giorgio Armani- σμόκιν του με το αγαλμάτινο παπιγιόν, ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ χορεύει αγκαλιά με μια καρέκλα, στέκεται ανήσυχος μπροστά σε ένα θεόρατο παράθυρο, παρατηρεί πώς κοριτσάκι να βγάζει βόλτα μια υπερμεγέθη χρυσή κότα, αφήνει να πέσει πίσω του μια πορφυρή αυλαία και βυθίζεται στο σκοτάδι. «Δεν είμαι ο Θεός. Είμαι ο Νιζίνσκι» ανακοινώνει στα ρωσικά. Γιατί το «Γράμμα σε έναν άνδρα» είναι βασισμένο στα ημερολόγια ενός άνδρα που διέσχισε σαν διάττοντας αστέρας τον κόσμο μας, φωτίζοντάς τον με την απόκοσμη λάμψη του προτού βυθιστεί στο σκοτάδι της τρέλας: του Βάσλαφ Νιζίνσκι (1889-1950 ), του θρυλικού Ρώσου χορευτή του οποίου η σταδιοδρομία έληξε άδοξα στα 29 του, λόγω σχιζοφρένειας. Πέρασε την υπόλοιπη ζωή του μπαινοβγαίνοντας σε ψυχιατρικά άσυλα μέχρι το θάνατό του. Είχε όμως ήδη προλάβει να χορέψει το «Απομεσήμερο ενός Φαύνου» του Ντεμπυσί το 1912 διαποτίζοντάς το με τον αισθησιασμό του, και να αφήσει παρακαταθήκη μια ιστορική χορογραφία: εκείνη που συνόδευε την παγκόσμια πρώτη εκτέλεση της επαναστατικής «Ιεροτελεστίας της Άνοιξης» του Στραβίνσκι στο Παρίσι το 1913.
«Θολό και απογοητευτικό χοροθέατρο» χαρακτηρίζει την παράσταση του Ρόμπερτ Ουίλσον ο κριτικός των New York Times, ο οποίος αναγνωρίζει μεν την προσπάθεια του Μπαρίσνικοφ αλλά θεωρεί ότι η πλήξη πρυτανεύει σε αυτό το εγχείρημα που «μάλλον υπονομεύει παρά τιμά τον Νιζίνσκι». «Σχεδόν τέλεια» βρίσκει την παράσταση ο κριτικός των Los Angeles Times και εξηγείται: «δεν βλέπουμε, απλώς, κάποιον να κάνει τον τρελό αλλά έναν μεγάλο καλλιτέχνη. Κάθε στιγμή, κάθε βλέμμα, κάθε κίνηση (του Μπαρίσνικοφ ) μετατρέπεται (από τον Ουίλσον ) σε ένα παντοδύναμο όσο και παράξενο έργο τέχνης». «Εξεζητημένη και πληκτική» τη βρίσκει, σε αντίθεση, o Frank Scheck του νεουορκέζικου Ηollywood Reporter, επιφυλάσσοντας τα δηλητηριώδη βέλη του για τον 76χρονο σκηνοθέτη: «έχει αναμασήσει κατά κόρον τις υφολογικές του αλληγορίες ώστε πλέον έχουν καταντήσει εικονικές παρωδίες του εαυτού τους». «Φιλόδοξο και έντονο, παράξενο και συγκεχυμένο, απογοητευτικό και υπερεκτιμημένο» είναι τα σχόλια που επικρατούν γύρω από την – ήδη διάσημη στο εξωτερικό- παράσταση που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σπολέτο το 2015 και περιοδεύει έκτοτε διεθνώς.
Κάποιοι δηλώνουν σαγηνευμένοι από την «απεγνωσμένη ομορφιά» της παράστασης, κάποιοι εντελώς απογοητευμένοι από την «επιτηδευμένη ασάφειά» της, αλλά όλοι συναινούν σε κάτι που είναι μάλλον αδιαμφισβήτητο: ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, αν και στο κατώφλι των 70, παραμένει ένας εξαίσιος χορευτής, ιδανικός στο ρόλο του ινδάλματός του και κορυφαίου χορευτή όλων των εποχών. Είχε έρθει, φαίνεται, η ώρα να δεχτεί αυτό το ρόλο-πρόκληση που είχε απαρνηθεί και τις 15 φορές που του είχε προταθεί στο παρελθόν^ ακόμη και από τον μέγιστο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, σε ένα πρότζεκτ που τελικά δεν ευοδώθηκε γιατί την ίδια περίοδο γυριζόταν με τον Άλαν Μπέιτς η ταινία του Χέρμπερτ Ροςς «Nijinsky». Έχοντας πίσω τους μια ιδιαίτερα ευτυχή συνεργασία, στο «Τhe Old Woman», την παράσταση που είδαμε και εδώ το 2013, οι Μπαρίσνικοφ και Ουίλσον έμελλε να καταπιαστούν με την παντοτινά νεανική μορφή του «θεϊκού χορευτή». Το σόλο που ετοίμασαν βασίζεται στα «Ημερολόγια» του Νιζίνσκι, αυτήν την πυρετώδη αυτοβιογραφική μαρτυρία του ουκρανικής καταγωγής Ρώσου χορευτή μέσα από το ψυχιατρικό άσυλο όπου νοσηλευόταν στην Ελβετία λίγο πριν κατρακυλήσει ολοκληρωτικά στην παράνοια.
Οι δύο, λοιπόν, σύγχρονοι λάτρεις της τελειότητας συνθέτουν ένα one-man-show, σκηνοθετημένο από τον Ουίλσον κι ερμηνευμένο από τον Μπαρίσνικοφ, για εκείνον που αναζήτησε τη μέγιστη εφικτή τελειότητα στο χορό με κόστος, τελικά, την ψυχική του υγεία, σε ηλικία μόλις 29 ετών. Από αστέρι των Ρώσικων μπαλέτων του Σεργκέι Ντιαγκίλεφ (αλλά και εραστής του ), ο Νιζίνσκι βρέθηκε να ακροβατεί μεταξύ ιδιοφυΐας και παράνοιας: ένας ακόμη «καταραμένος» στο πάνθεον των μεγάλων καλλιτεχνών του 20ου αιώνα. Ο 69χρονος Μπαρίσνικοφ συναντιέται επιτέλους με τον ομότεχνο συμπατριώτη του και «ήρωα» των παιδικών του χρόνων, έστω κι αν στην ερώτηση των New York Times αν χορεύει επί σκηνής, έχει αρκεστεί να απαντήσει« τα πάντα στις παραστάσεις του Ουίλσον είναι χορογραφημένα». Κι εμείς εδώ θα συμπληρώσουμε πως είναι λογικό το «Α Letter to a Man», όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος, να είναι ένας ακόμη αντισυμβατικός και απόλυτα ιδιοσυγκρασιακός φόρος τιμής του Ουίλσον σε μια μεγάλη προσωπικότητα –μια κατάδυση στη ψυχή του παρά ένα χρονικό της ζωής του-, όπως είχε δηλαδή κάνει στο παρελθόν για τον Άινσταιν και τον Δανιήλ Χαρμς. Ας σημειωθεί πως οι φράσεις από τα ημερολόγια του Νιζίνσκι ακούγονται με τις (ηχογραφημένες ) φωνές του Ουίλσον και της συνεργάτιδάς του, χορεύτριας και χορογράφου Λουσίντα Τσάιλντς, ενώ το σόλο του Μπαρίσνικοφ είναι πλημμυρισμένο στη μουσική: από Τομ Γουέιτς μέχρι Χένρι Μαντσίνι και από Άρβο Παρτ μέχρι Μπομπ Ντύλαν. Όπως και να ‘χει, λοιπόν, το «Γράμμα σ’ έναν άνδρα» καταφτάνει στο Εθνικό θέατρο (κτίριο Τσίλερ ), μες στην καρδιά του καλοκαιριού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, για λίγες μόνο βραδιές (10-13/7 ) και όσοι θέλουμε να είμαστε μάρτυρες της συνάντησης μιας θρυλικής τριανδρίας –Νιζίνσκι, Μπαρίσνικοφ και Ουίλσον-, θα είμαστε εκεί.
Πληροφορίες-προπώληση από τα http://www.robertwilson.com/nijinsky και http://greekfestival.gr/gr/home, καθώς επίσης από τα 2109282900 και 210 3272000. Πάρτε μια ιδέα από το τρέιλερ εδώ https://youtu.be/HKgJTsbe_5o
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότεραΣυνεχίζοντας τις βόλτες μας στην Αθήνα, μετά το Εμπορικό Τρίγωνο – Εξάρχεια, επιλέγουμε μια περιοχή με χαμηλή κίνηση και χαμηλές ταχύτητες. Μια περιοχή που έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την πόλη και θα μπορούσε να είναι μια θαυμάσια περιοχή κατοικίας. Αλλά ακόμα δεν είναι.
Η διαδρομή
Σημείο εκκίνησης, ο φιλόξενος χώρος της Τεχνόπολης, όπου μάλιστα αυτό το Σαββατοκύριακο γιορτάζουν οι ελληνικές γεύσεις στο πλαίσιο του φεστιβάλ Ελλάδα Γιορτή Γεύσεις. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να αποτελέσει και μια ενδιαφέρουσα πρόταση μια που στην Τεχνόπολη μπορεί κάποιος πλέον να νοικιάσει ποδήλατο, τα γνώριμα «Athens Bikes«.
Τα Athens Bikes αποτελούν το πρώτο, πιλοτικό, Bike Sharing στην Αθήνα και με μια απλή διαδικασία μπορείτε να νοικιάσετε ένα πρακτικό και όμορφο ποδήλατο πόλης! Αξίζει να το δοκιμάσετε αλλά και είναι ευκαιρία να προσκαλέσετε και τον φίλο ή φίλη που δεν έχει δικό του ποδήλατο και θέλει να δοκιμάσει.
Γκάζι
Ξεκινώντας λοιπόν από την Τεχνόπολη – ευκαιρία να επισκεφθείτε για μια ακόμη φορά το όμορφο Βιομηχανικό Μουσείο της Αθήνας – κατηφορίζουμε την Περσεφόνης προς την Κωνσταντινουπόλεως, περνώντας μπροστά από τα «παραδοσιακά» καφέ του Γκαζιού.
Στο τέλος του δρόμου, κάνουμε δεξιά στην Κωνσταντινουπόλεως. Βρισκόμαστε παράλληλα στις γραμμές του τρένου και – αν είμαστε τυχεροί – μπορεί να περάσει και το τρένο εκείνη την ώρα, κάτι που πάντα δίνει μια ρομαντική νότα στην περιοχή…
Κάνουμε αμέσως δεξιά στη Βουτάδων και συνεχίζουμε με ένα μικρό «ζιγκ-ζαγκ» για να ποδηλατήσουμε σε όλη την περιοχή. Στρίβουμε αριστερά στην Ιάκχου, πάλι αριστερά στην Ευμολπιδών και καταλήγουμε για μια ακόμη φορά στην Κωνσταντινουπόλεως.
Στο μεταξύ μπορούμε να έχουμε ήδη σταμπάρει το μπαράκι ή το εστιατόριο του Γκαζιού στο οποίο να επιστρέψουμε μετά τη βόλτα…
Κάνουμε δεξιά και διασχίζουμε – με μεγάλη προσοχή – την Ιερά Οδό. Ένα δρόμο με μεγάλη σημασία για την αρχαιότητα καθώς είναι ο αρχαιότερος δρόμος της Ελλάδος, με τίποτα να μη θυμίζει σήμερα την παλιά του αίγλη. Αποτελούσε επί… 2.500 χρόνια τον μοναδικό δρόμο που συνέδεε την Αθήνα με τη Βόρεια Ελλάδα και την Πελοπόννησο. Ασφαλτοστρώθηκε για πρώτη φορά το 1927 και έκτοτε έχει σχεδόν την ίδια εικόνα – μην σας πω και την ίδια άσφαλτο…
Μεταξουργείο
Αφού περάσαμε με προσοχή το δρόμο, μπαίνουμε στη Μεγάλου Αλεξάνδρου και βρισκόμαστε πια στην καρδιά του Μεταξουργείου. Συνεχίζουμε ως την Ιάσονος, όπου κάνουμε δεξιά ώσπου να βρούμε την Λεωνίδου. Σχεδόν στο σημείο που βγαίνουμε στη Λεωνίδου, στον αριθμό 9, βρίσκεται η Γκαλερί της Ρεβέκκας Καμχή, η οποία, πέρα από δημιουργός μιας από τις πιο όμορφες γκαλερί της Αθήνας είναι και φανατική φίλη του ποδηλάτου!
Συνεχίζουμε την Λεωνίδου ως την πανέμορφη πλατεία Αυδή. Η ονομασία της πλατείας δόθηκε μόλις το 2003, στη μνήμη του Λέοντος Αυδή, βουλευτή του ΚΚΕ και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Αγωνιστική Συνεργασία για την Αθήνα».
Στην πλατεία Αυδή βρίσκεται και η Δημοτική Πινακοθήκη. Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα νεοκλασικά της Αθήνας, έργο του Δανού αρχιτέκτονα Christian Hansen. Λειτούργησε ως εργοστάσιο μεταξιού ως το 1875 ενώ από το 2007 ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασής του. Από το 2010 λειτουργεί ως Δημοτική Πινακοθήκη, φιλοξενώντας περίπου 3.000, έργα κυρίως Ελλήνων, εικαστικών.
Επόμενη στάση μας, η Πλατεία Κουμουνδούρου και για να φτάσουμε ως εκεί κάνουμε μια ακόμη μικρή βόλτα στο Μεταξουργείο. Συνεχίζοντας στην Λεωνίδου, κάνουμε αριστερά στη Μαραθώνος και αριστερά αμέσως στην Αγησιλάου ως την Κολοκυνθούς. Περιμένουμε στο φανάρι για να περάσουμε απέναντι στην Πλατεία Κουμουνδούρου.
Πρόκειται για μια πανέμορφη πλατεία, η οποία στην αρχή λεγόταν πλατεία Λουδοβίκου – προς τιμή του πατέρα του Όθωνα – αλλά όταν ο Όθωνας… απομακρύνθηκε, μετονομάστηκε σε πλατεία Ελευθερίας που είναι μέχρι και σήμερα το επίσημο όνομά της. Όλοι όμως την γνωρίζουν ως πλατεία Κουμουνδούρου, επειδή εκεί ήταν η κατοικία του Πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κουμουνδούρου.
Η πλατεία φυτεύτηκε για πρώτη φορά το 1866 και απέκτησε σιντριβάνι το 1870. Το 1907 αναμορφώθηκε από τον τότε δήμαρχο Σπυρίδωνα Μερκούρη. Η πλατεία έζησε πολλές ιστορικές στιγμές από τότε, αν και τελικά δεν απέφυγε να ταυτιστεί με την πορνεία και τα ναρκωτικά για ένα μεγάλο διάστημα. Τα πράγματα μοιάζουν να είναι καλύτερα τώρα και η πλατεία παραμένει ένα κόσμημα που αξίζει να προσέξει κάποιος.
Ψυρρή
Συνεχίζουμε αριστερά στην Ευριπίδου, ως το ύψος της Αριστοφάνους και μπαίνουμε πια στου Ψυρρή. Κάνουμε δεξιά στην οδό Τάκη και φτάνουμε ως την οδό Ναυάρχου Αποστόλη. Τα μικρά στενά και οι πεζόδρομοι του Ψυρρή μας επιτρέπουν να κινούμαστε καμιά φορά και… ανάποδα (μην το πείτε παραέξω ), πολύ προσεχτικά και δίνοντας πάντα απόλυτη προτεραιότητα στους πεζούς.
Από τη Ναυάρχου Αποστόλη βγαίνουμε στην Ήβης και για λίγο στην Ερμού όπου κάνουμε αριστερά ως την Πιττάκη. Ο λόγος είναι για να απολαύσουμε άλλον ένα όμορφο δρόμο της Αθήνας, την οδό με τα 150 πολύχρωμα φωτιστικά!
Κάνουμε δεξιά στην Καραϊσκάκη και φτάνουμε ως την Πλατεία Ψυρρή. Το κεντρικό κτίριο της Πλατείας είναι η έδρα της 1ης δημοτικής κοινότητας της Αθήνας.
Ακολουθούμε την οδό Διπλάρη και κάνουμε δεξιά στην Αγίου Δημητρίου. Στην οδό Μελανθίου φτάνουμε στο πιο «ποδηλατικό» στενό της Αθήνας. Εκεί είναι τα γραφεία της πρώτης εταιρείας κούριερ με ποδήλατα στην Ελλάδα, των Bondex και του πρώτου ποδηλατικού καφέ – του Handlebar που δημιούργησε ένας Ουαλός από το Λονδίνο… Ακριβώς δίπλα είναι και το ποδηλατάδικο VCA. Είναι ο δρόμος των «φιξάδων» της Αθήνας και τα τατουάζ και το μουστάκι (για τους κυρίους ) κρίνονται απολύτως επιθυμητά!
Σε κάθε περίπτωση, με ένα ποδήλατο, στη Μελανθίου θα αισθανθείτε σαν στο σπίτι σας!
Κάνουμε δεξιά στην Παλλάδος και εκεί, στο νούμερο 3 βρίσκεται η γκαλερί Ad Gallery. Αξίζει να την επισκεφθείτε και μόνο για την είσοδό της που είναι χωμένη κάπου ανάμεσα στα καλάθια και τους κουβάδες. Πρέπει να ψάξετε για να βρείτε την είσοδο αλλά η εικόνα θα σας αποζημιώσει!
Μετά την Παλλάδος θα πάρουμε την Μιαούλη, θα κάνουμε αριστερά στη Θέμιδος και θα βγούμε στην Αθηνάς.
Διασχίζουμε προσεχτικά την Αθηνάς και μπαίνουμε στην Βορέου – με την πρόσφατη ανάπλαση του «Τριγώνου». Συνεχίζουμε ως την Αιόλου, κάνουμε δεξιά και σε λίγο φτάνουμε στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης. Είναι ώρα για καφέ, ποτό ή φαγητό ανάλογα με την ώρα που θα φτάσετε!
Η συνολική απόσταση της βόλτας είναι περίπου 4.5 χιλιόμετρα, είναι απολύτως επίπεδη και ασφαλής, με δεδομένο πως θα προσέχετε όταν διασχίζετε τους μεγάλους δρόμους και θα ακολουθείτε πιστά τον ΚΟΚ!
Χρησιμα links: http://athens.easybike.gr/el/
Συμβουλές:
• Προσοχή στις λακκούβες στο Μεταξουργείο
• Προσοχή όταν διασχίζετε κεντρικές αρτηρίες. Προτιμήστε την ασφάλεια που προσφέρει ο φωτεινός σηματοδότης.
• Προσοχή σε σημεία όπως στην Ερμού, εκεί που πρέπει να κάνετε αριστερά στην Πιττάκη: οδηγείτε στην αριστερή πλευρά του δρόμου και κάντε σήμα με το χέρι σας ότι θα στρίψετε. Αν νιώθετε ανασφάλεια, απλώς κατεβείτε από το ποδήλατο και περάστε σαν πεζοί.
Πηγή : Αθηνόραμα
διαβάστε περισσότεραΠαραδοσιακά Αλλαντικά Καπνισμένα σε Ξύλο
Η αλλαντοποιία «Λ&Α Μιχαλάς» είναι μια οικογενειακή επιχείρηση η οποία βρίσκεται στην περιοχή Δουκάδες Κέρκυρας.
Αρχικά ξεκίνησε από το 1981 σαν ατομική επιχείρηση στο χωριό Λάκωνες Κέρκυρας φτιάχνοντας το παραδοσιακό σαλάδο (σαλάμι) και αργότερα εξελίσσοντας την σε οικογενειακή, τηρώντας όλα τα συστήματα διαχείρισης τροφίμων και έχοντας ως αρχή τη διατήρηση της παραδοσιακής γεύσης χρησιμοποιώντας πάντα φρέσκο κρέας και ζωικά έντερα, δίνοντας έμφαση στον φυσικό τρόπο ωρίμανσης αλλά και την παραδοσιακή τεχνική δεσίματος.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Η Ποτοποιΐα Μαυρομάτης είναι μια οικογενειακή επιχείρηση. Το πρώτο εργαστήρι της άνοιξε το 1965 στην πόλη της Κέρκυρας, και ειδικεύονταν στην αξιοποίηση του κουμκουάτ σε γλυκά και λικέρ. Το 1984 μεταφέρθηκε στο δρόμο προς την Παλαιοκαστρίτσα και το 2008 μετεγκαθίσταται σ’ ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο. Η παραγωγή απορροφά το 80% της πρώτης ύλης του νησιού.
Η επιχείρηση “Μαυρομάτης” αξιοποιεί τα 300 δέντρα κουμ κουάτ του κτήματός της, και παραλαμβάνοντας την παραγωγή άλλων 25 καλλιεργητών, παράγει 8 τόνους ποτού κουμ κουάτ και 30 τόνους γλυκό του κουταλιού. Η επιχείρηση ξεκίνησε αρχικά με την επεξεργασία και εμφιάλωση του κουμ κουάτ σε λικέρ και στη συνέχεια επεκτάθηκε στην δημιουργία 30 διαφορετικων κωδικών μεταποιημένων προϊόντων ( είκοσι διαφορετικά είδη λικέρ, μπράντι, γλυκό του κουταλιού, μαρμελάδα, λουκούμια με κουμ κουάτ, μπισκότα κούκις κλπ).
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Kερκυραϊκή Μικροζυθοποιία
H Kερκυραϊκή Μικροζυθοποιία ιδρύθηκε το 2006 από τον Σπύρο Καλούδη στον Αρίλλα της Βορειοδυτικής Κέρκυρας, 35 χιλιόμετρα από την πόλη της Κέρκυρας. Το 2009 βγήκαν οι πρώτες μπύρες Corfu Beer στην αγορά, τον επόμενο χρόνο πλησίασαν τα 100.000 λίτρα και σήμερα το 2015, έξι χρόνια μετά, η αρχική παραγωγή έχει εξαπλασιασθεί, γεγονός που την καθιστά ως μία από τις δυναμικότερες μικροζυθοποιίες στην Ελλάδα.
Οι μπύρες της Corfu Beer είναι όλες τύπου Real Ale – ζωντανό προϊόν που παράγεται με φυσικό τρόπο – και η ζύμωση και η ωρίμανσή τους γίνεται σε ειδικά τάνκερ για αρκετές εβδιμάδες χωρίς σταθεροποιητές, χρωστικές ουσίες και άλλα χημικά πρόσθετα. Είναι για όλα τα γούστα και διατηρούνται απαραίτητα στο ψυγείο έχοντας μικρή διάρκεια ζωής.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Το Κτήμα Θεοτόκη, εκτάσεως 1200 στρεμμάτων, βρίσκεται στην πανέμορφη τοποθεσία Λιβάδι του Ρόπα στην Κέρκυρα και ο αμπελώνας του είναι περιτριγυρισμένος από δάση με πεύκα και αρχαίους ελαιώνες.
Η οικογένεια Θεοτόκη είναι μία από τις πιο παλιές οικογένειες στην Ελλάδα και το κτήμα Θεοτόκη ανήκει στην οικογένεια για πολλές γενιές. Ο Ιωάννης Θεοτόκης, πατέρας του τωρινού ιδιοκτήτη Γεωργίου Θεοτόκη, σπούδασε στο γνωστό Universität für Bodenkultur (πανεπιστήμιο για αγροτική) στη Βιέννη και είχε δεθεί πάρα πολύ με τη γη και τις καλλιέργειες. Μετά τον θάνατο του αδελφού του, ο Ιωάννης αφιέρωσε τη ζωή του στην πολιτική, εκλέχθηκε και διετέλεσε τρεις φορές υπουργός γεωργίας και το 1950 έγινε Πρωθυπουργός της Ελλάδος.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
H Κερκυραϊκή Εταιρεία Κρεάτων Α.Ε. με διακριτικό τίπλο COMECO Α.Ε. ιδρύθηκε στην Κέρκυρα από την οικογένεια Λαβράνου.
Η εταιρεία άρχισε να δραστηριοποιείται το 2001 στον τομέα της παραγωγής, επεξεργασίας και τυποποίησης προϊόντων κρέατος και αλλαντοποιίας, με τις πιο σύγχρονες για την εποχή εγκαταστάσεις, εξοπλισμένες με τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, και σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου στην Κέρκυρα και μια από τις πιο ισχυρές στην Ελλάδα. Όλα τα προϊόντα της COMECO υπόκεινται σε αυστηρούς ποιοτικούς ελέγχους, καθώς η εταιρεία είναι πιστοποιημένη με το σύστημα διαχείρισης ασφαλείας τροφίμων ISO 22000:2005. Στην γκάμα της, εκτός των άλλων, περιλαμβάνονται και τα τοπικά προϊόντα του νησιού.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Στην περιοχή Βάτος, στη ΒΔ Κέρκυρα, βρίσκεται η Μελισσοκομική Κέρκυρας του Παναγιώτη Βασιλάκη.
Η πρότυπη μονάδα και καμάρι για το νησί ολοκληρώθηκε το 2007 και περιλαμβάνει κτηριακές εγκαταστάσεις 350 τ.μ., μηχανολογικό εξοπλισμό, χημείο, τεχνολογία τυποποίησης. Παράγει μέλι, γύρη, βασιλικό πολτό και κυρήθρα με μέλι, προϊόντα με πιστοποιήσεις βιολογικού προϊόντος καθώς διαθέτει σύστημα διασφάλισης ποιότητας και υγειινής τροφίμων HACCP πιστοποιημένο κατά ISO22000.
Παιδί της Αθήνας, ο Παναγιώτης Βασιλάκης, ήταν μέχρι το 2001 τεχνικός σύμβουλος στην Opel, οπότε και θέλησε να αλλάξει ζωή και επαγγελματικό αντικείμενο.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Το Οινοποιείο Γραμμένος εδρεύει στο Αερόστατο, στην κορυφή του βουνού των Σιναράδων, με θέα εκπληκτική την παραλία του Αϊ Γόρδη στην Κέρκυρα.
Η ενασχόληση της οικογένειας Γραμμένου με την καλλιέργεια του αμπελιού και την παραγωγή κρασιού έχει τις ρίζες της στα μέσα του 20ού αιώνα. Η εμπειρία των χρόνων, η γνώση, η αγάπη και το μεράκι για το κρασί, επέβαλαν τη δημιουργία ενός σύγχρονου οινοποιείου, με στόχο την παραγωγή κρασιών υψηλών απαιτήσεων. Η ολοένα αυξανόμενη δυναμική της επιχείρησης υποβοηθήθηκε από τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα της πορείας των κρασιών του οινοποιείου στην τοπική αγορά.
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr
Στο κέντρο της πόλης της Κέρκυρας, λειτουργεί από το 2009 το πρώτο εργαστήριο φρέσκων ζυμαρικών του νησιού με την ονομασία Μακαρονοποιήματα Pasta Corfu.
Στο κατάστημα, στην οδό Πολυχρονίου Κωνσταντά 17, θα βρει κανείς ζυμαρικά όπως σπαγγέτι, ταλιατέλες, παπαρδέλες, ταλιολίνι, ραβιόλι, κοφτά, λαζάνια, κανελόνια κ.α., σε διάφορους τύπους και γεύσεις. Τα προϊόντα παρασκευάζονται με παραδοσιακό τρόπο, με ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα, μόνο με αγνά υλικά (συμιγδάλι από σκληρό σιτάρι, αυγά, αλάτι, γάλα, καρότο, σπανάκι, ντομάτα), χωρίς συντηρητικά και χρωστικές. Το εργαστήρι των ξηρών ζυμαρικών βρίσκεται στον Άγιο Αθανάσιο στη βόρεια Κέρκυρα, τα δε φρέσκα ζυμαρικά παράγονται στην πόλη.
Περισσότερα στο Greek Gastronomy Guide…
Πηγή: www.greekgastronomyguide.gr